Eski Manastırda Çağdaş Sanat Mekanı

Bir zamanlar Madre de Dios Manastırı olarak inşa edilmiş yapı, sol89'un müdahalesiyle çağdaş sanat mekanına dönüşüyor.

Yapılan müdahale içine girdiği binayı, eski manastırı, sürekli bir dönüşüm içinde olan bir bağlam olarak yorumluyor. Proje; çağdaş sanattaki yaratım süreci, sürecin ön görülemezliği ve prodüksiyon ile sergi mekanı arasındaki sınırın yok olması eğilimi etrafındaki düşüncelerden doğuyor. Şunu fark edebiliriz ki çağdaş sanatın pek çok ifadesi mimari mekanı işlerinin konusu olarak görüyor. Çağdaş sanat mekanı zamanın durduğu bir oda olmamalı; hiç tamamlanmayan ve her yeni geleni kendisini tamamlaması için bekleyen, üç nokta gibi sonsuz bir mekan olmalı. Yapılan müdahale değişken ve dönüşebilir bir mekan olarak yansıtılıyor. Duvarlar ve tavan ahşap çıtalarla kaplanıyor, çıtaların aralıklarından geçmiş yüzyılların dokusu, tuğlalar gözüküyor. Çıtalarla yapılan müdahale mimari bir inşadansa, alana yapılmış öncül bir yerleştirme olarak çalışıyor. Var olan hacimle ilişkide olan geçici sergi yüzeyi gelecek sergilerin oluşumunu mümkün kıldığı gibi bunlardan biriymişçesine sökülebiliyor. Böylelikle bu eski binada gerçekte kıymetli olanın, stil ve dekorasyondansa, madde, mekan ve ışık olduğunu gösteriyor.

Etiketler

Bir yanıt yazın