3. Ödül, Yarından Sonra C-19 Sonrası Mekan ve Nesne Ulusal Fikir Yarışması

Proje Raporu

Projenin yaklaşımındaki temel amaç yeni normalleşme sürecini belirli sabitliklerin fonksiyonelleşmesi ile son zamanlarda alışılagelmiş normalin dışında her adım da kendi normalini oluşturmaktır. Covid-19 sürecinde oluşan yeni normali kurallar olarak değil de bir yaşam biçimi olarak insan hayatına adapte edebilecek bir strüktürel sistem oluşturmaktır. Eski normal ile yeni normal arasında ritimsel ve özgür bir bağ kurabilmektir. İnsanlar arasındaki iletişim hiçbir zaman önemini kaybetmemelidir bu yüzden her ne kadar hayatımıza belirli mesafe ve yeni kurallar girse de önerilen strüktür ve kentsel tasarımda iletişimin değerinin farkındalığı ile yola çıkılmıştır. Bu yüzden sistem baştan sona kadar tamamen açık bir strüktüre sahiptir ve bu sayede insanlara yeni normale göre özgür alanlar sağlanmış ve insanlar arasındaki görsel ya da duyusal iletişim hiçbir şekilde engellenmemiştir. Ahşap plaklar sayesinde bir iz olarak başlayan sistem strüktüre doğru daha da ritimsel hal almış ve sonuna doğru da yine plaklar sayesinde bir ize dönüşerek ritmini sonlandırmıştır.

İz olarak başlayan sistemde mimaride bir etkileşim aracı olan renk imgesi ile oluşan kırmızı iz aslında yeni normale entegre mekan algısında sosyal mesafeyi korumayı da belirli sınırlandırmalarla anlatmaktadır ve yeni normal alanın sirkülasyonuna sosyal mesafe öncelikleriyle yön vermektedir. Ortada artan ritmin sayesinde oluşan ahşap strüktür içerisinde yine plaklar aracılığı ile bu strüktür özgür ama bir o kadar da yeni normale uygun fonksiyonlar kazanmıştır. Bu strüktürler bir, iki ve dört kişilik oturma veya sergi alanlarına dönüşmektedir. Sergi alanlarında yine ahşaptan çıtalar kullanılmış ve içerisi açık bir sergi alanı olarak fonksiyon kazanmıştır. Oturma alanlarında kullanıcı profillerine göre mekanı ayıran ya da birleştiren perde öğesiyle desteklenerek birimlerin kendi içinde farklı kullanım fonksiyonları kazanması sağlanmaktadır. Strüktürlerin her biri zemindeki izlere bağlanmakta ve kendi içinde bu izi devam ettirebilmektedir. Öngörülen bu düzen aslında içerideki kullanıcı ile değişikliğe uğrayabilmekte başka bir deyişle kullanıcı ile de iletişim kurabilmektedir. Başta bahsedilen iletişimin insan ve mimari arasında kurulabilmesi sağlanmıştır. Başta ve sonda öngörülen ritim sayesinde iz kendi içinde de işlevler kazanmış ve her yaştan kullanıcıları için yeni normal oyun ve oturma alanları oluşmuştur. Aslında öngörülen bu proje de insanlar hem izi hem de ritmi takip edebilerek strüktürün başı ve sonu arasındaki ilişkiyi kurabilmektedirler. İz kolay strüktür sistemi ile bulunduğu her alana uyum sağlayabilir ve alana özgü yeni izler oluşturabilmektedir.  Aynı zamanda eski ve yeni normal arasındaki bağ koparılmayarak başka bir normal tasarlanmıştır.