Kolombiyalı Öğrencilerden Hareketli Bir Enstalasyon: Yapay Topoğrafyalar

Covid-19 nedeniyle ortaya çıkan küresel kriz, toplum olarak bizi kendimizi yeniden keşfetmeye ve dirençli olmaya zorladı. Akademi, mimarlık ve mühendislik ile ilgili kişiler de bu yeni keşfedişe ayak uydurarak bugün yeni bir toplumun üstlenmeye başladığı farklı değişim ve dönüşüm eylemlerini hayata geçirmeye başladılar.

Fotoğraflar: Andrés Hernández Victoria

“Yapay Topografyalar” isimli bu geçici enstalasyon Kolombiya’daki Corhuila Üniversitesi’nden bir grup öğrencinin topoğrafi konusunu biyogüvenlik nedenlerinden ötürü üniversite kampüsündeki laboratuvarlarda deneyimleyememeleri ve bunun sonucu olarak okulun spor sahasını bir nevi laboratuvara dönüştürmeleriyle ortaya çıkmış.

Mühendislik çizim dersi öğrencileri tarafından 3 boyutlu olarak tasarlanıp modellenen ve topoğrafi öğrencileri tarafından inşa edilen enstalasyon, beton bir alandan yola çıkarak öğrencilerin daha karmaşık yapay ve geçici bir arazi inşa etme fikrini somutlaştırmış.

Geri dönüştürülmüş plastikten yapılan enstalasyonun tasarımı ve üretimi malzemenin 1: 1 ölçeğinde araştırılması ile 3D modelleme için farklı dijital araçlar arasındaki etkileşimli bir süreç sonucunda gerçekleşmiş.

Enstalasyonun minimum enerji kullanılarak üretilmesine dikkat edilmiş ve bir çok işlem öğrenciler tarafından manuel olarak yapılmış.

Çalışma dışarıdan yaşanmasına, araştırılmasına ve incelenmesine izin vermenin yanı sıra, içeriden ufak kültürel buluşmalar için bir alan işlevi de görüyor.

Bu şişirilebilir yapı, öğrencilerin ve yoldan geçenlerin dikkatini çeken, yaratıcılığını ve merakını uyandırabilecek canlı bir organizma gibi davranıyor.

Enstalasyon, hem dışardan hem de içeriden bakıldığında bulunduğu ortamda farklı ve şaşırtıcı bir atmosfer yaratırken, deneyimleyenlere sürpriz bir etki ile gerçek ile hayal arasında bir ayrışma üreten duyusal bir deneyim yaşatıyor.