Mimar Ali Kayboldu

Kaybettiniz Ali'yi. Mesleğini çok seven, sizden bir şeyler öğrenmek isteyen, sizin çalıntı veya devamlı birbirini tekrarlayan projelerinize ufak da olsa katkı sağlayabilecek bir beyni kaybettiniz.

Ali 24 yaşında. Geçen sene Türkiye’nin en iyi okullarından(!) biri olan ve günlük gazetelerin sadece kayıt dönemlerinde ısıtıp ısıtıp önümüze koyduğu “en iyi 50 üniversite” haberinin 16. sırasında yer alan bilmem ne üniversitesinden mezun oldu. Mimar oldu. O küçük şehirdeki tüm eş, dost, akraba Facebook’taki kepli fotoğraflarını beğenip, aralarında konuşmaya başladı bile, “Adnan’ın oğlu Ali mimar çıkmış” diye. 4 sene boyunca o kadar güzel şeyler öğrendi ve o kadar sevdi ki mesleğini hemen işe koyuldu büyük adam olmak için. İş aramaya başladı.

Ali her seferinde sizin malzeme listesi gibi verdiğiniz iş ilanlarının ‘Minimum 5 yıl deneyimli’ basamağının hemen altında ezildi, kayboldu. Tam 38 yere CV’ sini, dijital portfolyosunu, askerlik tecil belgesini, sigara içmediğine dair sağlık raporunu yolladı. Gözü görmedi “5 yıl deneyim” maddesini. “E ben bir yerde çalışamazsam o 5 yıl deneyimi nasıl kazanacağım?” diye düşündü. Arkadaşlarıyla barlarda kulaklarınızı çok çınlattı mimar ağabeyleri, ablaları. Ama o sohbetler de bir işe yaramadı, olmadı, sadece 1 kez görüşmeye çağırıldı. Haftalarca geri aranmayı bekledi, ama o telefon hiç çalmadı.

Kaybettiniz Ali’yi. Mesleğini çok seven, sizden bir şeyler öğrenmek isteyen, sizin çalıntı veya devamlı birbirini tekrarlayan projelerinize ufak da olsa katkı sağlayabilecek, hevesli, para kazanıp ailesinden yük almak isteyen tertemiz bir beyni kaybettiniz. Sadece siz de değil, tüm sektör kaybetti.
Gitti Ali.
Belki Avrupa’da onu dolu portfolyosu ile kabul edecek bir devlet üniversitesine,
Belki bir reklam şirketine,
Belki bir mağazanın satış temsilciliğine,
Belki bir internet dergisine,
Belki fotoğrafçı olmuştur ya da modaya yönelmiştir.
Belki de siz hala okulda verdiğiniz ödevleri öğrencileriniz yapıyor diye mutlu oluyorsunuz ama onları Ali yapıyordur hayatını sürdürebilmek için, kim bilir..
Günümüzde o kadar çok alan var ki bizlere verdiğiniz eğitim ile içine girebileceğimiz. Biz bir şekilde örgütlenen, dayanışma içerisinde olan “Gezi” nesliyiz unuttunuz mu? Hani şu bizimle övündüğünüz nesil, “Bu 90 neslinden adam olacak.” dediğiniz, yere göğe koyamadığınız. Biz bir şekilde mutlu oluruz, destek oluruz birbirimize.

Ancak tek noktada takılıyoruz ve üzülüyoruz, biz mesleğimizi seviyorduk sevgili meslektaşlarımız, büyüklerimiz.

Bu arada, sadece Ali değil, Ali ile birlikte sektör de gidiyor;
Belki de işini sevmeyen 5 yıllık deneyimlilere,
Belki de kendini geçindirebilmek için ne söylenirse onu yapan güzel beyinlere,
Belki de Ardahan’dan Edirne’ye birbirinin aynısı olan “Toki” abilere,
Belki de büyük adamlara, uzun adamlara,
Bilmiyorum.
Ali’yi kaçırdınız, ben sadece ona yanıyorum.