Manastırın Etkinlik Merkezine Dönüşümü

RISCO tarafından Beato Lux için geliştirilen proje, Convento do Beato'nun yeniden düzenlenmesini ve ayakta binaların yeni kullanımlar için yeniden inşa/restore edilmesini içeriyor.

Convento do Beato kompleksini oluşturan 10’dan fazla bina, farklı dönemlere ait. Bunlar, eski kilise, eski manastırın kalanları ile özellikle 19. ve 20. yüzyılın başlarında endüstriyel amaçlarla inşa edilen birkaç binayı içeriyor. Manastırın orijinal avlusu, toplantı salonu, yemek salonu, merdiven ve kütüphane hepsi sağlam kalmış ve birkaç yıldır etkinlik merkezi olarak kullanılmış.

Çalışmalara 2018 yılında başlanmış ve tamamlanması planlanan tarih olarak 2024 belirlenmiş. Mart 2022’de, etkinlik merkezi üzerindeki çalışmalar tamamlanmış.

Restorasyonun daha teknik bir yönü de var. Telekomünikasyon, enerji ve güvenlik sistemlerinin değiştirilmesi, mutfakların restore edilmesi ile pencere ve kapı açıklıklarında, korkuluklarda vb. değişiklikler içeriyor.

Ardından, daha yaratıcı bir yan da var. Bu esnada, idari binanın tasarımına, avlulara, yeni ıslak mekanlara ve özel unsurlara odaklanılmış. Örneğin kütüphanenin acil çıkışları için yürüyüş yolları gibi. Yeni unsurların görsel çağdaşlığını en iyi şekilde değerlendirmeye çalışırken, mevcut mimari ile çarpıcı çatışmalardan kaçınmaya çabalanmış.

Ayrıca, kütüphane, fuaye, yemek salonu ve toplantı salonunda havalandırma sisteminin kurulumu, çatı destek kirişlerinin sayısının iki katına çıkarılması ve pencere ile kapı açıklıklarının değiştirilmesi gibi “ince müdahaleler” de gerekiyormuş. Bu tür işlerde mümkün olduğunca dikkatli olmaya çalışılmış.

Ancak, en önemli dönüşüm avluda gerçekleşmiş, burası daha büyük ölçekli etkinliklere ev sahipliği yapan alan. 1980’lerden bu yana, bu alan piramit şeklinde bir çatı ile örtülmüş ve çatı, akrilik panellerle kaplıymış. Bu, bu tür bir kullanım için gereken duman tahliyesi veya termal ve akustik yalıtımı sağlamıyormuş. Ayrıca, çok sıcak günlerde oldukça rahatsız edici hale getiren bir klima sistemi de yokmuş.

Yeni tavan tasarımı, yapının hafif, teknik olarak verimli ve mimari olarak avlu cepheleriyle uyumlu olmasını sağlama isteğinden kaynaklanan uzun bir teknik ve formal araştırma sürecinin bir sonucu. Benimsenen çözüm, yukarıdan aydınlatılan bir dizi “petek” oluşturan dik olarak düzenlenmiş bir çatı kiriş sistemi içeriyor. Yeni çatı pencereleri dışarıdan termal ve akustik yalıtım sunuyor ve yangın durumunda mekanik olarak açılıyor. “Petekler”, oldukça etkili ses emici malzeme ile kaplanmış, bu da iç mekan konforunu ve ses kalitesini büyük ölçüde artırmış. Klima kanalları bu yapının çevresine entegre edilmiş.

Yeni tavan, avlu cephelerinin oranlarına saygı gösterirken aynı zamanda belirgin bir çağdaş dil ifade ediyor. İşlenmiş taşın dikey yüzeyleri ile düz, beyaz sıvalı tavan arasındaki kontrast, alana değer katar ve önceki durumda var olmayan bir karmaşıklık getiriyor.