Mimari Rapor
Selçuk Belediyesi Gençlik Merkezi projesi mimari yaklaşımları, farklı boyutlarda fiziksel konfigürasyonu, sosyal ve çevresel sürdürülebilirlik kararları, bağlamsal referansları tasarımı ve planlamayı şekillendirmektedir. Proje, Selçuk’ta arazinin bulunduğu bağlama öznel bir kentsel odak noktası oluşturma ve sergi, üretim, öğrenim ve etkileşim aktivitelerini harmanlayarak bir numaralı hedef kitle olarak belirlenen gençler boyutunda yeniden ele alıp yorumlama amacını güden bir yaklaşım içermektedir. Proje bulunduğu dokunun fiziksel referanslarına uyarken, yakın çevredeki birçok kamusal bina arasında kendi kimliğini ortaya koyarak tanınır hale gelmeyi amaçlamaktadır.
Proje ekibi farklı disiplinlerde yürüttüğü çalışmalarını senkronize yürütmek amacıyla süreç yönetimini tasarlayarak işe başlamıştır. Proje ekibinin doğal ve kültürel kaynakların sürdürülebilir kullanımına verdiği önem nedeniyle proje sürecinin başından itibaren sürekli yapılmakta olan güneş, rüzgar, aydınlatma ve bina enerji analizleri ışığında tasarım süreci şekillenmiştir.
Bağlamsal Referanslar
Mikro ölçekte çevresi ile devamlılık teşkil eden çizgiler uygulama imar planı çizimine göre belirlenmiştir. Uygulama imar planındaki boşluklar, projenin çevresini şekillendirme potansiyeli olan bir kentsel odak olacağı şeklinde yorumlanmıştır.
Kuzey – güney doğrultusunda yerleşmiş olan bina ana omurgası, güneyde atölyelerin ve yeme içme alanlarının bulunduğu kütle ile açık dolaşıma dönüştürülerek arazideki referans akslara kontrollü bir şekilde bağlanmıştır. Sergi alanı – fuaye tarafından alınan girişlerin yanı sıra, batıda tanımlanan ana giriş holü ve güneydeki açık alanlardan gelen girişler hiyerarşik ilişkilerini kaybetmeden alternatif giriş – çıkış yolları sunmaktadır.
Kütlesel Yapılanma
Bina, arazi içinde katmanlaşarak yükselmektedir. Tüm yapı alanına yayılmış kütleden gösteri merkezinin boşluğu çıkartılarak oluşturulan L şeklindeki katı hacim, arazideki referanslara göre (dolaşım aksları ve mevcut ağaçlar) parçalara parçalanmaktadır. Kafeterya ve atölyelerin bulunduğu kütlenin üzerine ikinci bir katman olarak gösteri merkezi ve sinemalar kütlesi gelmektedir. Bu iki kütlenin kendi aralarında ve araziyle kurdukları ilişkiler ile projenin kimliği belirlenmiştir.
Yapı kendisini kuzey cephesine kapatarak pasif iklimlendirmeye katkı sağlamayı amaçlarken, bu cephede kullandığı kütlesel dil ile kimliğini belli etmektedir. Güneydeki cephe ve açık alanların kullanımı ise, yine güneş enerjisi potansiyelinden kontrollü bir şekilde faydalanırken, dışarısı ile yarı saydam bir ilişki kurarak katmanlar arası kontrast oluşturmaktadır.