4. Mansiyon, Düzce Üniversitesi Gelişim Planı Kentsel Tasarım Yarışması

4. Mansiyon, Düzce Üniversitesi Gelişim Planı Kentsel Tasarım Yarışması

PROJE RAPORU

Düzce Üniversitesi Konuralp Yerleşkesi Gelişim Planı projesinde  kampüs yaşantısının temelini oluşturan ortak alanlar tasarımın öncelikli sorunsalı olarak kabul edilmiştir.

Kent merkezinden uzakta bulunan yerleşkede, yaratılacak içsel dinamiklerle yerleşkenin kentten beslenen ve kenti besleyen önemli bir merkez olacağı öngörüsü, kampüs planlamasında belirleyici olmuştur.

Yerleşkenin tasarımında önemli bir faktör de kampüsün eğitim dönemleri dışında sürekli yaşayan, kullanılan, uğranabilen, faaliyetlerin sürekliliğin olduğu bir alana dönüşebilmesidir.

Tasarımda kampüs içi yaya erişimi temel alınmış, yaya öncelikli bir planlama yapılmıştır. Bu nedenle bir kampüs merkezi yaratılmış, merkezde kurgulanan bir yaya omurgasıyla fakültelere ve idari birimlere  ulaşılması hedeflenmiştir. Kampüste mevcut durumda yer alan mühendislik fakültesi , teknoloji fakültesi birimlerinin bulunduğu yapı grubu referans alınarak, bu birimlere paralel bir kampüs merkezi yaratılmıştır. Yaya omurgaları, bu merkezden dağılan ve birbirini dik açıyla kesen iki lineer kol olarak planlanmıştır. Bu kolların kesiştiği alanda  farklı kotlarda araziye oturan meydanlardan oluşan kampüs merkezi yer alır. Meydan; öğrenci kulüplerinin sinerjisi ile hareketlenen, farklı kotlara yayılan bir aktivite alanı olarak planlanmıştır. Meydanlaşan ve topoğrafyaya oturan, farklı kotlarda düzenlemelerden oluşan bir sert zemin kurgusu oluşturulmuştur. Arazi üzerindeki tüm düzenlemeler topoğrafya ve arazi kotları ile uyumlu bir şekilde ele alınmıştır.

Kampüs tasarımı temelde iki ana yaya omurgası ve devamında kurgulanan kılcal yaya yollarıyla ilişkili fakülteler ve idari birimler etrafında örgütlenmiştir. Kampüs, kapalı bir sistem oluşturmak yerine, tüm eğitim ve ortak kullanım mekanlarının meydan, tören alanı, yaya yolları, avlu, yeşil ve rekreasyon alanları ile ilişkilendiği açık tasarım kurgusu içinde ele alınmıştır. Farklı kotlarda sürekliliği sağlanmış olan yaya omurgası prensibi ile tüm mekanların birbiri ile ilişkisi sağlanmıştır. Omurga çevresinde iç bahçeler iç avlular bulunmaktadır.

Kampüsün odağında, bütüncül bir kurgu ile Kültür Merkezi , Kütüphane, Sanat ve Tasarım Fakültesi planlanmıştır. Bu  birimler birbirleriyle etkileşim içinde, merkezde yaratılan Kültür ve Sanat Meydanı ile bütünleşir. Böylelikle bu üç fonksiyon aralarındaki etkileşimin kuvvetlendirilmesi hedeflenmiştir.

Öğrenci merkezi stadyumun kuzeyinde, yaya omurgasının meydanlaştığı alana takılı olarak planlanmıştır. Yoğun kullanım potansiyeline sahip birimler merkezde planlanmıştır.

Kampüs içi yaya akışı ana omurgaya dik açı ile takılan yaya yollarından yapı önlerine sızarak sağlanır. Kampüs planlamasında hedef ; yaya erişilebilirliğinin arttırılması, etkileşim mekanları tasarlanması olmuştur.

Kampüs yerleşim dizisindeki yapılar ve yapı gruplarının birbirleriyle ve kampüs hayatı ile kurdukları kamusal alan kullanımları, avlulu yapı birimleri oluşturularak , en üst düzeye getirilmeye çalışılmıştır.

Fiziksel mekan tasarlamaktan öteye geçmek, kampüs ruhunu yansıtan, kullanıcıları sarmalayan, bireylere mekana aidiyet  duygusunu hissettiren, avlulu yapı ve yapı adaları kurgusu oluşturmak hedeflenmiştir. Avlular etrafında üretilen akademik, kültürel, rekreatif mekanlar kentsel tasarımın ana kararı haline gelmiştir.

Açık, yarı açık ve kapalı mekanların barındırdığı fonksiyonlar, kampüs kullanıcılarına etkin bir  hayat vermektedir. Bu alanları kamusal mekan kalitesinin arttırılması hedeflenmiştir.

Üniversite hayatını fakülte birimleri ve idari binaların ve bunların arasındaki açık alanlarda kampüs ruhuna dönüştüren bir tasarım anlayışı ele alınmıştır. Yapıların işleyişlerine göre dizilimleri de kamusal kullanım kurgusunu destekler biçimde kurgulanmıştır.

Teknik eğitim fakültesinin kuzey batısında mevcut anfinin bulunduğu alandaki doğal topoğrafya korunmuş, üst kottaki anfiden yapı adasının alt ucuna inen su ögesi ile bir peyzaj düzenlemesi, yürüyüş yolları ve ara platformlar oluşturulmuştur. Peyzaj düzenlemesi bu rotanın devamında ana giriş kapısına kadar devam etmektedir. Kuzeydeki orman alanından gelen yeşil dokunun merkezdeki vadi aracılığıyla kuzeyden güneye kampüs hayatı içine entegre olması amaçlanmıştır.

İkinci kademede, işlevler için verilen ihtiyaç programı verileri dikkate alınarak tüm yapıların alan, kot, kat sayısı ve boyutları yeniden ele alınmış ve düzenlenmiştir.

Birbirine dik konumlandırılan yaya yollarında ve özellikle ana yaya omurgası üzerinde oluşturulan arazi kotlarına oturan kademeli platformlarla oluşturulan düzlemler arasında engelli erişiminin de sağlanması amacıyla engelli rampaları eklenmiştir.

Mevcut kampüs kurgusuna eklemlenen tüm yeni yapıların yer seçimlerinde yapılaşma kısıtlarına uyulmuştur.

Kampüsün ana odak noktasında yer alan Kültür Sanat Meydanı altına kapalı otopark yerleştirilmiş, bu sayede merkezde oluşabilecek otopark sorunu giderilmiştir. Otopark girişinin paralelinde Kültür Merkezinin servis alabileceği bir servis giriş-çıkışı planlanmıştır.

Tüm otopark alanlarından ana yaya omurgasına ve yaya yollarına erişim sağlanmış olup, yaya yolları vasıtasıyla da binalara erişim sağlanabilmektedir.

Yerleşkenin nirengi yapısı olarak düşünülen Kültür Merkezi, Kütüphane, Sanat ve Tasarım Fakültesi işlevlerini bünyesinde barındıran bina,  topoğrafya ve arazi kotları ile uyumu, zemin ile kurduğu ilişki, otopark ve servis düzenlemeleri, yaya omurgası ve  merkezinde tasarlanan Kültür Sanat Meydanı ile kurduğu ilişki, verilen ihtiyaç programına uygunluk ana başlıkları altında yeniden irdelenmiş ve tasarlanmıştır.

Etiketler

Bir yanıt yazın