2. Ödül, 3. Grup MEB Malatya Fırıncı Eğitim Kampüsü Mimari Proje Yarışması

Mimari proje raporu

Toplumsal yaşantımız önce ailemizde başlar sonra da mahallemizde gelişir. Bizi sosyal birer kişilik yapan önce en yakın çevremizde bizi kuşatan, içinde yaşadığımız mahallemizdir. Beklenen eğitim kampüsü öğrencilerin fiziksel, bilişsel ve zihinsel olarak kavrayabilecekleri büyüklüklerin ötesinde bir büyüklüktür. Mimari argümanımız bu algılanamayacak, yaşanamayacak büyüklükle mimarimizle başa çıkmaktır. Her şey öğrencinin, öğretim elemanlarının fiziksel ve bilişsel olarak algılayabileceği, yaşayabileceği, deneyimleyebileceği bir ölçekten başlamalıdır. Bildiğimiz tanıdığımız sokağımızın, bahçemizin, avlumuzun ölçeğidir bu. Bu mekânsal hiyerarşinin büyüyerek, birleşerek bir kenti oluşturması gibi bu tasarımın ana düşüncesi de yapının iç ve dış mekan kurgusunun birlikte gelişmesi, yere, topografyaya, doğaya ait olan her türlü verinin bu oluşumda değerlendirilmesidir.

Kentsel mekansal oluşumu henüz tamamlanmamış bir bölgede yer alan kampüs alanı önerilen mekansal organizasyon ile kendi çevresini ve dış mekan oluşumunu etkileyecektir. Malatya’nın yerel iklim koşulları ve okul alanının doğal verileri göz önüne alındığında öğrencilerin yaşantısının iç mekanlarda olduğu gibi dış mekanlarda da kurgulanacak bir okul yaşantısına olanak tanımaktadır.

Bu bağlamda kurgulanan en önemli mimari argüman durağan olmayan, dinamik bir şemanın iç mekanların sürekliliğini sağlarken dış mekanların da aynı hassasiyette sürekliliğine olanak tanımasıdır. Bu akışkan mekansal organizasyon iç ve dış mekanın içi içe geçmesini sağlarken aynı zamanda programın tüm parçalarını en az yürüme mesafesinde birbirine bağlayan bir dolaşım şemasını da oluşturur. En kısa yoldan erişilebilirlik kriteri ön planda tutulmuş, iç mekanlardan hem spor alanlarına, hem sosyal kültürel alanlara hem de rekreasyon alanlarına farklı kotlardan geçiş sağlanmıştır. Mekansal akışkanlığı sağlayan bu geçiş hem fiziksel hem de görsel ilişkiyi zenginleştirmektedir. Bu ilişkinin zenginleşmesi mekansal kaliteyi arttıran ve sosyolojik olarak da sağlıklı bir okul ortamı sunan unsur olmaktadır.

Sosyal ve kültürel etkinliklerin dış mekanlarda geçeceği düşünülerek eğitim alanlarının ve ortak etkinlik alanlarının mümkün olduğunca gün ışığıyla ve doğayla buluşan aydınlık mekanlar olması hedeflenmiştir. Bu mekanları bağlayan, geniş ve ferah dolaşım alanlarının kapalı teneffüshaneler olarak tasarlanması önemsenmiştir.

Düşey sirkülasyonun öğrencileri zorlamaması için çok katlı çözümden kaçınılmış, doğal kotların kullanılmasına özen gösterilmiştir. Doğal peyzaj alanlarının tasarlanmış etkinlik alanlarıyla buluşması ve peyzaj sürekliliğinin sağlanması düşünülmüştür. Önemli ve büyük bir yatırım olan eğitim kampüsünün çevreci, sürdürülebilir ve doğayla bütünleşen, topografyaya uyumlu bir yapı olarak tasarlanması hedeflenmiştir. İklim verileri hem mimari kompozisyonu hem de mimari çözümleri etkilemiştir.

Eğitim bloğu: Eğitim bloğunun mimari programın omurgasını oluşturması önemli bir tasarım kriteridir. Bu bağlamda mimari organizasyonda tüm şemayı örgütleyen merkeziyetçi bir konumda tasarlanmıştır. Böylece programın tüm bileşenlerine eşit mesafede ve ulaşılabilir bir konumda bulunmaktadır. Bu yerleşim şeması eğitim bloğunun ve ona bağlı olarak gelişen tüm mekansal organizasyonun işlevselliğini sağlamıştır. Mekansal süreklilik, ulaşılabilirlik, zengin ve esnek bir iç mekan ilişkisi sağlamaktadır. Öğrencilerin ve öğretmenlerin hareketliliği bu şema ile esnek ve kolay bir dağılımla çözümlenmektedir. Hem iç mekanda süreklilik hem de farklı kotlarda tasarlanan dış mekan etkinlik alanlarına ulaşım sağlanmakta ve bu da esnek eğitim sistemini desteklemektedir.

Eğitim bloğunda yer alan yönetim birimleri dersliklere eşit uzaklıkta, laboratuvarlar, işlikler ve uygulama alanlarıyla derslikler arasında merkezi bir konumda tasarlanmıştır. Yönetim, kantin, düşey sirkülasyon elemanları ve diğer iç mekan etkinlik alanları homojen bir dağılımla tasarlanmış, erişimi kolay mekanlardır. Ayrıca iç mekanlarda tasarlanmış, galeri boşlukları, rampalar ve dış mekanla buluşan etkinlik alanları iç ve dış arasındaki sınırların silikleşmesini sağlayan önemli mekansal oluşumlardır. Laboratuvarlar, işlikler ve uygulama alanları eğitim bloğunun içinde yer alan onun tamamlayıcı parçasıdır. Aynı derslikler gibi bu birimler de açık avlularla ve sosyal etkinlik alanlarıyla ile görsel ve mekansal olarak ilişkilenmiştir.

Sosyal ve kültürel etkinlik alanları: Ana omurgayı oluşturan eğitim bloğuna erişimi sağlayan dolaşım aksı üzerine mekansal olarak takılmış olan sosyal ve kültürel etkinlik alanları ve kapalı spor alanları mimari şemayı ve programı bütünleyen yapı bloklarıdır. Bu yapılar tüm mekansal organizasyonu örgütleyen eğitim bloğu ile birleşerek, dış mekan organizasyonunu da bütünler. Açık, yarı açık ve kapalı etkinlik alanlarını ve programın diğer bileşenlerinin arasında dolaşım sürekliliği sağlanmasına olanak tanır. Konferansa salonu, kütüphane, sergi alanları, çok maksatlı salonlar, bilim merkezi ve diğer etkinlik alanları hem eğitim bloğu ile hem de diğer etkinlik ve spor alanlarıyla bağlanır. Bu mekanların kentli tarafında da kullanılacağı düşünülerek kampüs ana ulaşım arterinden bağlantı kurulmuş, okulun güvenliğini tehdit etmeyen bir ulaşım olanağı sağlanmıştır. Sosyal ve kültürel etkinlik alanları okulun hem iç hem de dış mekanından ulaşım olanağına sahiptir.

Dış mekan etkinlik alanları ve spor alanları: Topografyanın verilerinden yararlanılarak tasarlanan sosyal etkinlik ve spor alanları yaya ulaşımının kolay ve hızlı ulaşımını sağlamaktadır. Hem eğitim bloğundan hem de yurtlardan yaklaşım düşünülerek vaziyet planı kararları alınmıştır. Kapalı ve açık spor alanları kentlinin de kullanımına olanak sağlayacak şekilde konumlandırılmıştır.

Yurtlar: Bir yaya aksıyla hem açık etkinlik alanlarına ve ortak kullanımlara hem de ana eğitim bloğuna bağlanmıştır. Rekreasyon alanları ve açık etkinlik alanları yurtları eğitim bloğundan ayıran önemli tasarım elemanlarıdır.

Kampüs Trafiği: Öğrencilerin ve öğretim elemanlarının aynı saatlerde geldiği ve dağıldığı bir kent parçası tasarladığımız bilinci ile kampüse dört farklı yönden giriş sağlanmıştır. Servis araçlarının bekleme yerlerinin gerekli büyüklükte ve erişimi kolay noktalarda tasarlanmasına önem verilmiştir. Taşıt trafiği asla kampüs içi yaya trafiğini kesmemekte ancak gerekli her noktada onu beslemektedir.