1. Ödül, 2. Grup Bursa-Nilüfer Eğitim Kampüsü Proje Yarışması

Mimari Açıklama Raporu

Bursa nilüfer eğitim kampüs projesinde, işlevsel değişimlere olanak tanıyan esnek mekânların tasarımı, temel ve beşeri bilimler arasındaki ilişkinin güçlenmesi için mekânsal geçişlerin oluşturulması, yerel ve evrensel birlikteliği, fiziksel güvenliğin sağlanması, erişilebilirlik, çevresel sürdürülebilirlik gibi çağdaş eğitimin gerektirdiği mimari prensiplerin yansıtılmasına özen gösterilmiştir.

Kampüs, kent merkezinin batısında bulunan özlüce mahallesinde bulunmaktadır. Yaklaşık 97.000 m2 inşaat alanına sahip olan kampüs, coğrafi olarak düz bir yeşil alan üzerinde yer almaktadır. Projede bursa’nın yeşil dokusunu yansıtan ve destekleyen bir kurgu ön plandadır. Eğitim kampüsü, her 10 öğrenciye 1 ağaç düşecek şekilde öğrenciler tarafından ağaçlandırılıp yeşillendirilecek şekilde düşünülmüş ve kampüsü oluşturan yapılar, yoğun bir ağaç dokusunun içinde konumlanacak şekilde yerleştirilmişlerdir. Kampüs arsanın uzun kenarı boyunca yerleştirilmiş olan 4 adet eğitim yapısı, doğuda anaokulu-kreş ve arsanın kuzeydoğusunda ortak bir avluyu paylaşan 2 yurt binasından oluşur. Arsa sınırları boyunca otoparklar, iç servis yolu ve koşu-bisiklet yolu sağlanarak kampüs dolaşım açısından birbirine bağlanmıştır. Eğitim yapılarının oluşturduğu aralıklar hem doğu yönünde yurtlardan erişimi, batı yönünde de okul servislerinden ve otoparklardan erişimi özellikle de sabah ve akşam trafiği açısından kolaylaştırmaktadır.

Kampüs, çağdaş eğitim kurumu gereklerine uygun bir planlama anlayışıyla tasarlanmış olup, konumlandığı coğrafi ve tarihi dokudan mekan tipolojisi olarak izler taşımaktadır. Bursa tarihi kent dokusunda,avlu çevresinde yer alan kütle organizasyonları ile şekillenmiş medrese, han gibi mimari yapılar bulunmaktadır. Bu yapılar oda kurgusu, servisler ve dolaşım açısından avlu etrafında şekillenen bütüncül ve sistemli yapılardır. Aynı zamanda sosyal mekanlar da yaratırlar ve bu avlular farklı işlevler için çok amaçlı mekansal zemin sağlarlar. Kampüs tasarımında bu kurgu çağdaş bir biçimde geliştirilerek ele alınmıştır.

Bursa-nilüfer eğitim kampüsü tasarımı, temelde esnek kurgulu eğitim mekanlarının bir ‘avlu-sokak’ ile buluşmasından oluşur. 9, 10, 11, 12. Sınıflar olarak otonom bir biçimde şekillenen ünitelerin her biri kendilerine ait bir avlunun etrafında kurgulanırken, bir sokak ile birbirlerine bağlanırlar.

Eğitim mekanları iki bölüme ayrılır: sistematik olarak tekrar eden öğeler ve değişken öğeler. Sistematik olarak tekrar eden öğeler: teras-güneş kırıcılar, derslikler, servisler ve dolaşım (öğretmen-öğrenci wcler, kantin, kırtasiye, büfe, merdivenler, asansörler, mekanik-elektrik teknik hacimler, depolar) bütünleşip tekrar eden bir çerçeve oluştururlar. Bu çerçeveler, farklı yaş gruplarına göre ayrılmış, avlu tipolojili, otonom yapılar yaratırken, aynı zamanda açık-kapalı ortak sosyal mekanlar içermektedir. Böylelikle eğitim ve eğitimin mekanları hem ayrışabilmekte hem de ortak kullanımlar için birleşebilmektedirler.

Değişken öğeleri oluşturan, eğitim destek birimleri/merkezler, avlular ve yeşil çatı teraslar hem ihtiyaç programlarına göre hem de karşılıklı birbirlerini etkileyerek şekillenir. Farklı ölçeklerde sosyalleşme fırsatları oluşturan avlular, x ve y yönlerinde yer ve şekil değiştirerek çoklu avlulardan oluşan bir ‘avlu-sokak’ yaratır. Bu ‘avlu-sokak’, kampüs öğrencilerine, eğitim üyelerine, ve ziyaretçilere, farklı mekansal deneyimlere ortak sosyal yaşama zemini hazırlar.

Tüm kampüs, öğrencinin hareketli olduğu eğitim modeline göre farklı zamanlarda çoklu kullanıma olanak verecek şekilde tasarlanmıştır. Kampüsteki her bir mimari öğe ve o öğenin parçaları, bir bütünlük içinde kendi kurgularıyla var olabilirken, aynı zamanda gerekliliklere göre çeşitlenebilmektedirler. Tasarım bu anlayışla, yapıya doğru giden yolun sistematiğini kurmaktadır. Kampüs kullanıcıları kampüs içi hareketleriyle bu öğeler arası ilişkileri kurarlar.

Aynı zamanda, güneş kırıcılar, yeşil çatı, otomasyona bağlı doğal havalandırma – egzost sistemleri, ekonomi sağlayan otomasyona bağlı led aydınlatma sistemleri kullanılmıştır.

Strüktürel olarak ana yapılar zemin artı 2 katta bir derslik modülünden türeyen 650cm. x 900cm.lik tekrar eden ana bir aks sistemine bağlı betonarme bir yapısal sistem ile çözülmüştür. Yurtlar ise 500cm. x 500cm’lik bir ana aks sistemi ile çözülmüştür. Bu ölçülerin yapısal sisteme ekonomi getireceği düşünülmektedir.