Yarışmalarda 1 Yılda Ne Değişti?

Geçtiğimiz yıl ilki düzenlenen "Yarışmayla Yapanlar Buluşuyor" etkinliğinin ikincisi 30 Nisan Cumartesi günü TAK Kadıköy'de yapıldı. Geçen yılki hararetli tartışmalar bu yıl yerini kabullenilmiş gerçekler üzerine sohbetlere bıraktı.

Seranit Grup desteğiyle hayata geçirilen Yarışmayla Yap projesi kapsamında Yarışmayla Yapanlar Buluşuyor etkinliği ikinci kez düzenlendi. Yarışmacı mimarların ilgiyle izlediği tüm gün süren yoğun programın öğleden önceki oturumlarında ödüllü projeler sunumlarını yaparken öğleden sonraki oturumlarda yarışmayla inşa edilmiş iki yapı Lüleburgaz Otogarı ve Kemal Kurdaş Anıt Mezarı anlatıldı, yarışmalar üzerine farklı başlıklarda sunumlar yapıldı ve forum düzenlendi.

Öğleden önceki oturumlarda farklı yarışmalarda birinci ödülü elde eden ekipler sunumlarını gerçekleştirirken projelerinin akıbetine dair de salondakileri bilgilendirdi. Yarışmalardaki başarısız süreçlerin örneklerinin bir kez daha görüldüğü sunumlarda; Yeni Erbaa Çamlık Habitatı Yarışması‘nda idarenin, 1. ödülü kazanan ekibin projesi yerine yarışmada dereceye girmemiş katılımcılardan birinin projesini uygulamak üzere anlaştığı, TESKİ Hizmet Binası Yarışması‘nda mansiyon ödülü kazanan ekiplerle uygulama üzerine görüşmeler yapıldığı, Büyükada Çarşı Camii Yarışması‘nda 1. ödüllü projenin uygulanmayarak yarışmayı açan kurumun cami projesini başka bir mimara hazırlattığı öğrenildi.

Emre Demirtaş

Öğleden sonraki oturumlarda, yarışmayla inşa edilmiş iki yapının farklı süreçlerine tanık olduk. Lüleburgaz Otogarı projesini sunan Tuna Han Koç, son yıllarda açtırdığı yarışmalarla adından söz ettiren Lüleburgaz Belediyesi’nin yarışma sonrasında örnek bir idare olarak takındığı tavrın binaya nasıl yansıdığını gözler önüne sererken, Kemal Kurdaş Anıt Mezarı projesini sunan Ali Sinan ise bu kadar küçük ölçekte bir tasarımın uygulamasında dahi sorunlarla karşılaşabildiklerini aktardı.

Ali Sinan

Davetli sunumlar arasında birkaç sunum dikkat çekiciydi. Devrim Çimen, Darwin’in evrim teorisiyle yarışmalar sürecinde benzerlikler yakalarken ön seçimli, ulusal, açık, davetli gibi yarışma türlerinin çeşitlenmesinin dışına çıkılarak farklı mekanizmaların işin içine dahil edilmesi gerektiğinin altını çizdi. Burak Altınışık, Beylikdüzü Cemevi Yarışması ve Avanos Köprüsü Yarışması’nda ödül alan projelerin raporlarını kelime bulutu programıyla değerlendirerek raporlardaki aynılaşmayı ortaya koydu ve proje raporunu tasarıma içkin söylemsel bir aktör olarak ele almanın gerekliliğini vurguladı.

Burak Altınışık

Kenan Güvenç ise yarışmaları belli dönemlerde gerçekleşip sonlanan olağanüstü eylemler olarak tanımladı. Yarışmaların bu patolojik durumunu normalleştirdiğimiz sürece toplumsal hayata müdahil olduğumuz durumu ortadan kaldıracağımızı söylerken, yarışmaların iktidar erkinin yaptırım alanı haline gelebileceğini vurgulayarak geçmiş dönemlerdeki yarışmalarda ortaya çıkan şaibeli süreçlerden örnekler verdi. Bilge Kobaş, 2015 yılında açılmış yarışmaların toplam maliyetini hesapladığı araştırmasını sunarak yarışmaların ardında nasıl bir ekonominin yattığını rakamlarla gözler önüne serdi. Murat Çetin, muhalefet siyasetinin mimariye yansıdığı süreçler olarak yarışmaları ele alarak yarışmalarda katılıma farklı boyut getiren Roboski Müzesi Yarışması ve jürisinde de bulunduğu Küçükarmutlu Mahallesi Yerinde ve Yerlisiyle İyileştirme Yarışması’ndaki yenilikçi süreçleri anlattı.

Forum

Öğleden sonra iki parçaya bölünerek yapılan forumlar ise geçtiğimiz yıl aynı etkinlikte yapılan tartışmaların benzerlerine sahne oldu. Öne çıkan tartışmalar arasında; yarışmalarda yenilikçi bakış açısının yitirilerek aynılaşmış projelerin ortaya çıkması, yarışmaların sadece bina inşa etme motivasyonuyla ele alınmaması; fikir, teori üretme kanalının açılması gerekliliği, şartnamelerin yarışmacıyı fazlasıyla kısıtladığı, jürilerin şartname hazırlığı konusunda kendini geliştirmesi ve yenilikçi süreçlere kapı aralaması gerektiği konuları yer aldı.