TOBB-ETÜ Mimarlık Bölümü öğrencilerinin, Yapı Teknolojileri dersinde ürettikleri final çalışmalarından oluşan sergi, 27 Şubat'ta TSMD Mimarlık Merkezi'nde açılıyor. Sergi 10 Mart'a kadar görülebilir.
Ders yürütücüsü ve sergi küratörü Yrd. Doç. Dr. Murat Sönmez, sergiyi şöyle anlatıyor:
TOBB-ETÜ Mimarlık Bölümü, Yapı Teknolojileri ders modülü içinde 1. Sınıflar düzeyinde Güz ve Kış dönemlerinde açılan “Yapı Teknolojileri 1 ve 2” dersleri yapı derslerinin kendini tekrar eden geleneksel biçimlerine alternatif deneysel yaklaşımları içerir. Bu deneysellik, arka planında büyüklük, beden, teknoloji, teknik, konstrüksiyon, tektonik, biçim, imge, malzeme gibi kavramları ve bunlar üzerinden yapılan tartışmaları barındıran bir tarafı soyut diğer tarafı somut, “yapma” fikri etrafında kişisel keşif ve üretimlere dayanan, ikili yapının oluşturduğu bütündür. Amaç her tür ezberlenmiş/tekrar eden hazır bilgi ve detay yerine, öğrencinin soyut düşünmeye ait kavramsal araçlarla ilişkilendirdiği, “konstrüksiyon” kavramının ve “yapma” eyleminin geliştirilmesidir. Bu iki kavramın mimarlık alanındaki içeriği ve alt bileşenleri kapsamında, mekânı oluşturan yapısal unsurların kökeni ve özgün soyut düşünce ile bunun nasıl yapılacağı/nasıl üretilebileceği sorgulanır. Ayrıca, konstrüksiyon fikrinin özgün üretimler yapılabilmesinde, mimarın kişisel farklılığını ortaya koyabilmesinde asal bir alan olduğunun kavratılması/tartışılması da dersin amaçlarındandır.
Bu çerçevede Yapı teknolojileri hiçbir ön bilginin olmadığı; deneyimlenmemiş bir tasarım problemi karşısında tasarımcının öncelikle problemi ve çözümleri zihinsel olarak tanımlanması/inşa etmesi ve sonrasında bu problemin çözümüne yönelik nesnel üretimleri araması üzerinedir. Bu, tasarımın sınırsız özgürlükler alanında tasarımcının seçimleri, yapma yöntemi, biçime ulaşmada uyguladığı detaylandırmalar olarak “konstrüksiyonun” yeni anlamlarını tanımlıyor.
Bir tasarım problemi karşısında (gundela püresi, lindur örümceği, kendi bedenleri, fil yapımı vb. gibi) tasarımcının kendi soyut düşünme alanını geliştirmesi ve kişisel yapma biçimi ile bunun alt alanlarına yönelik (imge, malzeme, teknik, geliştirilen detaylar) ifadeleri/üretimleri gerçekleştirmesi burada sergilenen zürafalara bizleri ulaştırmıştır. Her biri birbirinden imge, malzeme, biçim, büyüklük ve yapım teknikleri olarak farklılaşmış zürafalar tasarımın sınırsız özgürlükler alanında, tasarımcının/yapımcısının seçimleri, yapma yöntemi, biçime ulaşmada uyguladığı detaylandırmalar olarak “konstrüksiyonun” yeni anlamlarını tanımlamaktadır.