Sevgili İhsan

Sevgili İhsan,

Sen İstanbul Erkek Lisesi, sonra İTÜ; ben ise Galatasaray Lisesi, sonra Akademi.

Ayrı yollardan gelip aynı dünyalarda buluşmuşuz.

Hatırlıyorum, beni Fransız Felsefesi karşısında Alman felsefesi tartışırken ne biçim “madara” etmiştin!

O lanet günden çok az önce, seninle iki İstanbul yorgunu olarak buluşup (Bilgi Üniversitesi ile Akademi’nin orta noktasıdır diye) Pandeli’de yemek yiyip, Yeni Cami’nin basamaklarında oturup kadim kente bakarak yaptığımız hüzünlü söyleşiyi unutmayacağım. Amsterdam’ı birkaç gün önce bir grup öğrencinle bisikletle de turaladığını söylemiştin.

Delisin sen demiştim.

Haklıymışsın, bunca verince de bunca da seviliyorsun işte.

Sana veda edemiyorum.

Bizi üzenler unutulup gittiğinde bile o gür sesin bizimle kalacak.

Sevgiyle,

Haydar Karabey