70’lerde Frank Gehry, Çocuklara Bir Şehir İnşa Etmeyi Öğretiyor

Akademi ödüllü film yapımcısı Jon Boorstin tarafından hazırlanan 1972 yılına ait kısa belgesel Kid City, Los Angeles'ta ilkokul çocukları için mimarlık ve şehircilik tabanlı yeni bir öğretim modeli geliştirmeye çalışan Frank Gehry ve kız kardeşi Doreen Gehry Nelson'a odaklanıyor.

Film yapımcısı Jon Boorstin, Frank Gehry ve öğretmen olan kız kardeşi Doreen Nelson’ın ilkokul çocukları için mimarlık tabanlı bir öğretim modeli oluşturma çabalarını 1971 yılında belgeselleştirdi.

Gehry, çocukların altıncı sınıfa kadar ezbere becerilerin ötesinde bir şey öğrenmedikleri sürece “musluğun kapalı olduğunu ve artık fikirlere açık olmadıklarını” hissediyordu. Bu öğretim programı kapsamında her Çarşamba, Westminster İlkokulu’nda öğrencilere kendi şehirlerini kurmaları öğretiliyordu.

Kısa film boyunca çocuklar, bloklardan ve kartondan Purium adlı bir şehir inşa ediyorlar, planlama konularını tartışıyorlar ve hatta bir belediye başkanı seçiyorlar. Gehry öğrencileri yönlendirirken, planlama ve arazi mülkiyeti konularına, aynı büyük ölçekli mimari uygulamaların merkezinde yer alan konulara değiniyor.

Boorstin’in filmi bu yeni, deneysel programın başlangıcı ile birlikte, okulun beşinci sınıf öğretmeni ile yaşanan gerginlikten sonra bir taşma noktasına ulaşan nihai çöküşünü gösteriyor.

“City Building Education (Kent İnşası Eğitimi)” adı verilen öğretim yöntemi, Westminster’da kısa sürdü, ama bu her şeyin sonu değildi. Profesör ve AIA üyesi olan Nelson, müfredatın ülke genelindeki okullarda kullanılabilecek bir versiyonuna öncülük etmeye devam etti. Nelson, “Kariyerime 1960 yılında başladığımda geleneksel öğretim yollarının, öğrencileri başarıya götürmediğini fark ettim” diyor. “Metodolojimizi kullanarak; eleştirel düşünme, iletişim, iş birliği ve yaratıcılık gibi temel 21. yüzyıl iş gücü becerilerini uygulayarak öğrenciler problem çözmeyi öğrenirler.”

Ray Eames, heykeltıraş Claes Oldenburg ve Apple bilgisayar efsanesi Alan Kay gibi önde gelen kişilerden destek gören program, günümüzde hala kullanılıyor. Güney Kaliforniya Cal Poly Pomona Eğitim ve Bütünleyici Çalışmalar Koleji, günümüzde “Tasarım Temelli Öğrenme” olarak yeniden adlandırılan bir program ile otuz yıldır Nelson’ın yöntemini kullanarak sertifika veriyor. Nelson, çocuklara tasarımcı olmayı değil, düşünmeyi öğrettiğini söylüyor:

“Mimarlık yaratıcı düşünmeye ihtiyaç duyar ve eğer insanlar yaratıcı düşünmeyi öğrenirlerse mimarlık eğitimi almak ile ilgilenebilirler.”