Alışılmışın Dışında Tuğla Bir Ev

Barselona'ya yakın bir yerleşimde inşa edilen Casa 1219 konut projesinin temelinde, strüktürde ve mimari programda maksimum işlevsellik aramak yatıyor.

Mimarlık südyosu Harquitectes; son yıllarda malzemeyle direkt iletişim kuran ve kullanıcıyla inşa edilen arasındaki ara elemanları en aza indirmeyi amaçlayan bir mimarlık anlayışıyla kendini belli ediyor. 

Harquitectes proje hakkında şöyle diyor:

Projenin başlangıcındaki jeoteknik çalışmalarda, arazinin toprak altı ilk metresinde dirençsizlik olması, bazı kısıtlar ortaya çıkardı ve bunun ekonomik ve çevresel sebepleri yüzünden derin bir temelden kaçınmak gerektiği önerildi. Bu durum evin organizyonun ve yapım sisteminin yeniden organize edilmesi gerekliliğini ortaya çıkardı. Tasarımın ihtiyacı olan hafif bir yapı veya yükü zemine eşit dağıtabilecek bir yapım sistemiydi. Hafif bir yapı seçeneği elendi çünkü, iç mekanda ısıl atalet kazanmanın pasif ısıtma için önemli olduğu düşünülüyordu. 

İlk karar evin ağırlığını dağıtmak için zemin kotunda bir ev inşa etmekti. İkincisi, döşemenin ağırlığını iletmek için bir düzlem kullanıp bunu zeminde yapmaktı. Üçüncüsü, çatıdan zemine kadar bina yükünün tamamını orantılı olarak toprağa dağıtmak için grid sistemde organize edilmiş lineer bir strüktürel sistem kullanmaktı. Kısacası, projede limitleri zorlayarak arazinin taşıyabileceği maksimum yüke göre ayarlama yapmak ve bu sayede mümkün olabilecek en ağır evi inşa ederek maksimum ısıl atalet sağlayabilmekti. 

Zemin döşemesinin altı boşaltılarak kalın bir tabaka çakılla kaplandı ki termal bir kolektör görevi görerek evin hava kaybını önlesin. Tasarım sürecinde karşımıza çıkan her problemi projeyi geliştirmemizi sağlayacak bir imkan olarak gördük. Program 10 mekana dağıtıldı. Bu 18 metrekarelik mekanların çokyönlülüğü ve birbirleriyle cömert ilişkileri, evi yıllar içinde çok farklı şekillerde kullanılabilme, odaları birbirinden bağımsız ya da tek bir mekan gibi değerlendirme için büyük bir özgürlük sunuyor.

Mimarlık, temel ihtiyaçlara cevap veren bir yol izliyor ve gereksiz ögelerden kaçınıyor; fakat aynı zamanda kullanımın maksimum potansiyeline izin veriyor. Ev, kullanıcıların onu kendilerinin yapabilmek için en iyi yolu izleyebileceği bir altyapıdan ibaret hale geliyor. Yapıyı bahçeyle harmanlayarak görsel etkisini minimize eden ve yaz güneşinin evi gereğinden fazla ısıtmasını önleyecek bir eşik oluşturan küçük şapeller gibi tasarlanmış bitkisel korumayla birlikte güneş koruması iç gridi tekrar üretiyor.