“Ansiklopedik Saray”

Monica Scanu, 55. Venedik Bienali'nin basın toplantısına katılarak, bizim için izlenimlerini paylaştı.

Roma’da bulunan, Massimo Castellazzi, Tullio Dell’Anese ve Hannibal Vitellozzi tarafından tasarlanan, Ulusal Merkez Kütüphanesi’nin güzel konferans salonunda Venedik Bienali Genel Müdürü Paolo Baratta, küratör Massimiliano Gioni, 1 Mayıs 2013’te açılacak ve 6 ay sürecek olan 55. Venedik Mimarlık Bienali’ni tanıttı.

Bu yıl Bienal’e 10 tanesi ilk kez olmak üzere 88 ülke katılıyor. İlk kez katılan ülkeler ise şunlar: Angola, Bahamalar, Bahreyn Krallığı, Fildişi Sahili, Kosova Cumhuriyeti, Kuveyt, Maldivler, Paraguay, Tuvalu ve Vatikan. Vatikan’ın bu sene katılacak olması basın toplantısı sırasında ilgiyi ve pek çok soruyu tetikleyen alışılmadık bir durum yarattı.

Türkiye, Bienal’e genç sanatçı Ali Kazma tarafından küratörlüğünü yaptığı “Rezistans” sergisi ile katılacak.

Gioni, Rem Koolhaas’In küratörlüğünü yaptığı 2014 Venedik Mimarlık Bienali gibi bir araştırma sergisi olan çağdaş sanat bienaline bakışını, hiçbir zaman gerçek anlamda inşa edilmemiş bir başyapıt olan Il Palazzo Enciclopedico (Ansiklopedik Saray)’dan yola çıkarak açıkladı.

Massimiliano Gioni’ni bu seneki bienalin temasını seçerken, İtalyan-Amerikan asıllı sanatçı Marino Auriti‘nin Il Palazzo Enciclopedico isimli eserinden esinlenmiş. Il Palazzo Enciclopedico, 136 kattan oluşan, dünyanın tüm ansiklopedik bilgisine ev sahipliği yapan ve asla inşa edilmemiş bir yapı.

Massimiliano Gioni, uyaranlara ve bilgiye boğulmuş bir çağda yaşayan sanatçıların arzu ve hayallerini nesnelere yansıtıyor. Özellikle bu sanatçıların onları her gün aşağıya çeken bilgi ve imge bolluğu içinde kendilerine nasıl bir çare bulduklarını ve kaçabildiklerini araştırırarak bunları da yansıtıyor. Gioni, sistematik olarak bilgiyi organize etme girişiminde bulunan 155 sanatçının çalışmasını ansiklopedik bir yaklaşımla araştırıyor. Ayrıca bugünün Diderot’su gibi sanatın ve insan eliyle yapılmış eserlerin incelemelerini bir araya getiriyor. Gioni, buranın bienal sergisinden daha çok hayal ürünleriyle dolu bir müze olacağını beyan etti. Bu müze, türlü türlü malzemeler sanatın tarihsel çalışmalarının fakat aynı zamanda genç sanatçıların çalışmaları ve bölgesel olarak çalışan, ölmüş ya da yaşayan, az ya da çok tanınmış sanatçıların çağdaş düşlerinin sunumunu sağlayan çalışmalarıyla dolacak.

Bienalde yer alacak sanatçıların pek çoğu kitaplar üzerine, bazıları hayvanlar üzerine çalışıyor. Diğerleri ise kendini korumaya veya belli başlı salgın hastalıklara ilişkin çalışmaları gerçekleştirme girişimleri içinde yer alarak kendi resimsel dünyalarını inşa ediyorlar. Kozmografiden Guo Fengyi bunun bir örneği. Bazı sanatçılar da hayatlarının bir kısmını hayali bir medeniyetin ansiklopedik tabletlerini, insanlığın bozulmuş fakat güvenilir bir biçimini göstermeye ve herşeyi içeren, bir araya getiren bir sanat çalışması yaratmaya harcıyorlar. İstanbul’dan Yüksel Arslan da bu sanatçıların bir örneği. Cindy Sherman, bedenlerin ve arzuların hikayelerini aktaran Carık Rama’nın çalışmaları boyunca yerleştirilmiş oyuncaklar ve modellerin olduğu yerde kendi vasilik projesini sergileyecek. Mikro cerrahide kullanılan makineler gibi yüksek teknolojinin gerçek nesneleri de yer alacak.

Bu sergiyle Ghioni, çağdaş sanatçıların enformasyon taşmasına nasıl tepki verdiğini ya da umutsuzluğun dağılmış köşesinde yer almaya etkilerini araştırmak istemiyor. Fakat rüyaların, kabusların ve süprüntülerin bir çeşit Wikipedia’sını yaratmayı sağlayacak şekilde mümkün olan en geniş biçimde iç dünyayı betimlemeye çabalıyor.