Bir garip restorasyon

İstanbul Tophane'deki, "İmalat-ı Harbiye Usta Mektebi" yeniden yapılıyor.

İstanbul Tophane’deki, “İmalat-ı Harbiye Usta Mektebi” yeniden yapılıyor. Top dökümhanesine usta yetiştirmek için kurulan ancak 66 yıl önce yıkılan ve bugün sadece duvar kalıntıları bulunan okul, Mimar Sinan Araştırma Uygulama Merkezi ve Müzesi olarak kullanılacak. Uzmanlar ise, tarihî yapının restorasyon projesinin hatalı olduğunu dile getiriyor.

Yaklaşık bir yıl sürecek olan proje kapsamında, yol üzerine geleceği gerekçesiyle tarihî yapı, asıl yapının arka kısmında bulunan yeşil alan üzerine inşa edilecek. Ancak mimarlar restorasyonun binanın bulunduğu alan üzerine yapılması gerektiğini belirtiyor.

“Çevresiyle yaşatmak gerek”

Taraf’a konuşan Mimar İhsan Bilgin, “Restorasyon olması için olduğu yere yapılması lazım. Hatta bir yerin restore edilmesi için, çevresiyle birlikte var olması lazım. Bütün bir çevre değiştikten sonra oraya bir bina koyarsanız binanın bütün bağlamı değişmiş oluyor” dedi. Restorasyonun çok hassas bir iş olduğunu ifade eden Bilgin, “Mimarlığın en hassas işlerinden birisi ama Türkiye’de maalesef bir imar durumu gibi görülüyor. Bir inşaat izni alma prosedürüne indirgenmiş durumunda. Bu tabii çok kötü bir durum. Restorasyon demek bir yeri, tüm çevresiyle yaşatmak demek. Tüm bunlar siliniyor ve bir inşaata dönüşüyor. Anıtlar Kurulu da bir belediye imarlar zahiyesine dönüşüyor.” diye konuştu.

“Kentsel doku korunmalı”

Yenileme çalışmalarının bulunduğu yere yapılması gerektiğini belirten Mimar Odası Genel Başkanı Eyüp Muhçu ise, “Bilimsel kurallara uygun ve aslına uygun olarak bulunduğu yerde yapılır. Bulunduğu yerdeki sonradan kazanılan yeşil alan restorasyon alanı, park alanı gözetilerek bir ihya çalışması yapılamaz. ‘Yola denk geliyor’ diye binayı çekip başka yerde yapmak doğru bir yaklaşım değildir” dedi.

Şehir Plancısı Erhan Demirdizen de şunları söyledi: “Tophane’de yapılması düşünülen ve adına ‘restorasyon’ denilen işin şehircilik biliminde herhangi bir geçerli karşılığı yok. Bir bina işleviyle birlikte kaldırıldıktan uzun yıllar sonra yeniden ihya edilerek inşa edilecekse, bu yapının çok özel bir yapı ve işleve sahip olması gerekir. Bir de tabii bugün yapılacağı yerin hem yapı yapmaya hem de o işleve uygun olması beklenir. Bugün yapı için düşünülen yer insanlar tarafından yoğun olarak kullanılan bir yeşil alan. Bu yeşil alan vaktiyle yıkılmış eski yapının yerinde bile olsa böyle bakmak gerekir. Kaldı ki yeşil alan yıkılmış tarihî yapının yerine de yapılmış değil. Bunu çok vahim bir hata olarak görüyorum.”