Erre Q Erre, Mexico City’nin büyük parklarından Bosque de Chapultepec’teki otoparkın yerine tasarladığı Environmental Culture Center projesini tamamladı.
Şehrin masterplan çalışmalarının bir parçası olan parkın yeniden canlandırılması projesi, yerel yönetim ve hükümetin ortaklaşa düzenlediği bir yarışmayla seçilmiş.
90.000 metrekarelik proje, çevresini biyolojik ve kültürel anlamda güçlendiren bir kompleks olarak tasarlanmış. Environmental Culture Center, yaya bağlantısının iyileştirilmesi için “biyokültürel yürüyüşler” yapılmasını amaçlayarak büyük bir taş bina ve bahçeyi bir araya getiriyor.
Tasarımı, bölgenin biyolojik çeşitliliğini iyileştirmeyi ve Meksika Vadisi bölgesinde bulunan çeşitli canlıları göstermeyi amaçlıyor.
“Projenin mekansal uyumu, Environmental Cultural Center yapısının stratejik olarak konumlandırılması sayesinde oldu. Yapı, gölün geometrisine, mevcut bitki örtüsüne ve alandaki doğal eğime hassas bir şekilde dahil edildi.”
Kompleksin merkezinde yarım daire biçimli bir forum yer alıyor. Forumun yerden yukarı eğimli ve masif çelik kafes kiriş sistemiyle desteklenen siyah volkanik taştan yapılmış 2.000 metrekarelik bir çatısı bulunuyor.
Çatının altında, bahçelerin manzarasını gören kavisli camlar bulunuyor. İç mekanda bulunan taş zemin ve taş oturma düzenini, yarım daire biçimli yapı çevreliyor.
Strüktür, şehrin güneyinde görünen volkanik alan Pedregal’e atıfta bulunuyor.
“Binanın mimari dili, peyzajın bir başka unsuru olmayı hedefliyor. Çatının geometrisinin alanın topoğrafyasıyla bütünleşmesi, Chapultepec ormanında bulunan malzemelerin kullanılması sayesinde yapılabildi.”
Erre Q Erre
Mimarlık ofisi, karbon emisyonlarının %50 oranında azaltıldığını ve bunun başarılmasının, temel için Cemex Vertua betonu kullanılarak gerçekleştirildiğini söylüyor. Beton için kullanılan kalıp, iç kaplamalar için yeniden kullanılarak, sürdürülebilir bir inşaat tekniği uygulanmış.
Ayrıca yağmur suyu toplama kanalları çatıya ve forum alanına dahil ediliyor. Su toplama havuzlarında depolama yapılıyor ve bahçelerin sulanmasında bu sistem kullanılıyor.
Bahçeler, taş duvarlarla parsellere ayrılmış çeşitli bitkiler içeriyor. Bitişikte bulunan gölden birincil sulama kanalı akıyor ve açılıp kapanabilen küçük kanallarla bağlantı sağlanıyor.
“Biyokültürel yürüyüşler, Menor Gölü’nün ana hatlarını tanımlayan çizgilere süreklilik sağlıyor. Yürüyüşlerin rotaları, arazinin farklı noktalarında bulunan kültürel unsurlardan başlayıp, sezgisel olarak Environmental Cultural Center’da buluşuyor.”
Erre Q Erre