Deniz ve Dağ: İçsel Bir İlişki

MESURA tarafından tasarlanan proje, İspanya'nın sahil kasabalarından biri olan Alella'nın eteklerindeki bir yerleşim bölgesinde yer alıyor.

Dik eğim ve evler arasındaki yakınlık nedeniyle, alandan tek açık manzara denize doğru. Alanın alt zemininde ağaçlar kendiliğinden büyümüş ve inişli çıkışlı tepelerin devamında ortaya çıkan dağlık kırsal alanı çerçeveliyor.

Mimarlık ve çevresi arasında doğrudan bir bağlantı kurmak, proje boyunca devam etmiş. Bu durumda, komşularla çevrili tek ailelik bir ev olarak, farklı bir fikir uygulanmış. Ev, arazinin ani eğimini takip eden iki çıplak duvar arasına gizlenerek sokaktan ve bitişik yapılardan ayrılıyor. Böylece ev, sokak manzarasından tamamen kayboluyor.

Binanın programı, binanın cadde üzerinde öne çıkmasını engelleyecek şekilde, yokuş aşağı iki kademeli seviyeye bölünmüş. İki giriş, batı duvarı boyunca bir merdivenle birbirine bağlanırken karşı cephede sınırlı açıklıklar, komşu evlerin görselliğini kontrol ediyor. Tamamen farklı bir tavırla, diğer iki cephe tamamen dış mekana açılıyor.

Güneye bakan cephedeki tavandan tabana geniş bir pencere, iki kat yüksekliğindeki yaşam alanından ve üst kattan yerel peyzajın manzarasını çerçeveliyor. Bu cephenin çatısı ve duvarları, iç mekan sınırının iki metre ötesine çıkarak, yaz aylarında gün boyunca içeriyi direkt güneş ışığından koruyan pasif bir iklim elemanı görevi görüyor. Kışın, kuzey-güney ekseninin her iki ucundaki açıklıklar çapraz havalandırmaya izin verirken beton cepheler gündüzleri gelen güneş ışığından gelen ısıyı emerek sıcaklık düştüğünde serbest bırakıyor.

Üst katta, iki yatak odası dağa bakan tenha bir bahçeye bağlanıyor. Odaların karşı tarafında, tamamen veya kısmen kapatılabilen modüler ahşap bölmeler, farklı derecelerde mahremiyet ve hava akımlarını düzenleme imkanı sunuyor. Bu katın üzerinde, evin düz çatısı geniş bir açık teras görevi görüyor.

Evde kullanılan malzemeler ve inşaat teknikleri, bütçe odaklı bir stratejiye yanıt veriyor. Pahalı malzemeler ve kaplamalar yerine mekansal kaliteyi daha öncelikliyor. Bu da projeyi endüstrileşmiş inşaat yöntemleri ile yerinde çalışmanın bir kombinasyonu ile çalışmaya yöneltmiş. Mimariye mütevazi bir yaklaşım: tektonik yoluyla nasıl inşa edildiğini gösteriyor.

Yan duvarlar ve çatı, sadece üç günlük bir çalışmayla yerinde monte edilen özel yapım prefabrik beton plakalar ve paneller sistemi ile inşa edilmiş. Bu yapı, on metre genişliğinde kesintisiz kat planına izin veriyor ve malzeme israfını en aza indiriyor. Strüktür ve cephe tek bir unsur olarak düşünülmüş; duvarlar dış cephe için dokunulmadan bırakılmış.

Evin içindeki duvarlar, bir ısı yalıtım odası aracılığıyla ısı yalıtımını en üst düzeye çıkarmak için yerel bir taş ocağından alınan tuğlalarla kaplanmış. Tuğlanın basit teçhizatı, mimari deliklerin dikey kesimlerini anlayan ve aynı parçaların dönmesiyle sistemde istisnalar oluşturan bir “halat” teçhizatı kullanarak şantiyede kullanılan malzemeleri yeniden yorumlamanın başka bir yolunu gösteriyor. Gömülü terakota harç, endüstriyel bir ortamdan çıkıp ve ahşap marangozluk ile girintisiz ışıkları birleştirerek sıcak bir atmosfer yaratıyor. Oturma odası evin kalbi ve çift yüksekliği sayesinde her iki katı birbirine bağlıyor.

Casa Dosmurs, peyzajla açık bir ilişki sürdürürken farklı günlük yaşam aktivitelerinin mahremiyet içinde gerçekleşebileceği bir ev yaratmak için cömert yaşam alanlarını sade malzeme ve verimli yapıcı bir çözümle birleştirmenin cazibesini keşfediyor.