Eskiden Depo Olarak Kullanılan Yapıların Sergi Alanlarına Dönüşümü

Gamazo depolarının uyarlanabilir şekilde yeniden kullanıma kazandırıldığı proje, Santander kentinin eski liman bölgesinde Enaire Vakfı için yeni sergi alanları sağlıyor.

Ana bina 1901’de Jesús Grinda y Forner tarafından tasarlandı, ancak 1950’lerde kuzey pavyonu eklendiğinde büyük ölçüde yeniden biçimlendirildi. O zamandan beri birden fazla değişiklik meydana geldi. 2018’e gelindiğinde depo büyük ölçüde hasar gördü. Bir restorasyon ve bir temizlik girişimi; mevcut, eklektik ve heterojen depoya müdahalenin temelini oluşturuyor. Binanın tarihine göre yapılan dikkatli bir yenileme, yeni sergi gereksinimlerini karşılıyor. Proje aynı zamanda belirli bir soyutlamayı da hedefliyor.

Ana galeri, ana körfezin tamamını kaplıyor ve işlevsel ihtiyaçların geri kalanı (fuaye, hizmetler, tuvaletler, ofisler, depo ve geçici galeri), programa dair tüm talepleri karşılayan yeni bir asma katı içeren ek yapıda yer alıyor. Bu, 40 m uzunluğunda, kesintisiz bir iç mekanın yaratılmasına olanak tanıyor – Enaire’nin zengin sanat koleksiyonuna ev sahipliği yapmaya hazır sürekli bir alan.

Müdahale minimum düzeyde tutuluyor: uzun ışıklığı olan bir çatı penceresi, yenilenmiş çelik kafes kirişler, iki iç açıklık ve iki kapı ile iki büyük pencereden oluşan dört dış açıklık. Bu basit strateji, tüm dikkati ana galeriye vererek usulca parlamasına izin veriyor. Ayrıca, galeri için bekleme odası görevi gören ve büyük bir gölgelik ve küçük bir meydanla tanımlanan küçük bir alan yer alıyor. Güneye bakan uzun bir taş bank, arnavut kaldırımlı bir meydan ve iki küçük bahçe kamusal alan oluşturuyor.

Çok az farklılık gösteren müdahale, sakin bir iç mekana ev sahipliği yaparken soyutlanmış bir dış cephe üretiyor. Binanın sade, temizlenmiş ve beyazlatılmış yeni görüntüsü, bakımsız depoları çağdaş bir sanat galerisine dönüştüren hizmetlerin, aydınlatmanın ve diğer işlevsel ve iklim kontrol gereksinimlerin entegrasyonunun eşlik ettiği bir dizi basit mekansal müdahale içeriyor.

Başlangıçta bir depo, daha sonra bir atölye, ardından bir arşiv ve ofis ve şimdi bir sanat galerisi ile genişletilen yapı, Santander halkına cömertçe sunulan bir kültür yapısı oldu.