Fonte de Prata Toplum Merkezi

Promontorio tarafından tasarlanan Fonte de Prata Topluluk Merkezi, Lizbon’un 40 km güneyinde bulunan Moita bölgesinde yer alıyor.

Fotoğraflar: Fernando Guerra

Santa Rafaela Maria Vakfı, 1992’de, aile ve çocuklarla sosyal projeler yürütme ve geliştirme amacıyla kurulmuş bir hayır kurumu.

Okulu bırakmanın önüne geçme motivasyonuyla yürütülen vakıf, çoğunluğu yoksul ve bozuk aile yapılarından gelen, öğrenme güçlüğüne sahip yaklaşık 70 çocuk ve gence yardım ediyor.

Ek olarak, çocukların korunması ve izlenmesi ile sosyal güvenlik, zor durumdaki ailelere ekonomik yardım, ebeveynlik eğitimi ve göçmen entegrasyonu konularında da hizmet veriyor.

Vakfın toplum merkezi yerleşkesi, körfezlerdeki ihmal edilen sosyal konut bölgelerinden birinin bitişiğindeki Tagus Nehri’nin güney kıyısına yakın Fonte de Prata’da konumlandırılmış. 1980’lerin başında, devrim sonrası dönemde eski Portekiz kolonilerinden gelen göçmenlerin çoğunlukta olduğu bölge, çok kültürlü bir yapıya sahip.

Yerleşkenin ana binası, yıkılmaya yüz tutmuş durumdaki Fonte de Prata Sarayı. 1910’da mülk sahibi Eloy Castanha tarafından inşa edilmiş ve mimar Guilherme Eduardo Gomes tarafından, 17. ve 18. yüzyıl geleneksel Portekiz mimarisi motiflerinin eklektik bir karışımıyla tasarlanmış.

Sarayın yanı sıra yaklaşık 10.000 metrekarelik arazinin bulunduğu bölge, dağınık halde konumlandırılmış bina harabeleri içeriyor. Bazıları tekrar inşa edilmiş bazıları ise -düzenleyici kısıtlamalar dikkate alınarak- renove edilmiş ancak mevcut dağınık planlamaya bağlı kalınmış.

Program, konferans salonları ve workshop alanı, bir mutfak ve kantin, vakfın ana merkezi, bir şapel, gönüllüler için bir konaklama alanı, yaz kampı için gerekli olan giysi ve ekipmanlar için bir depolama alanı içeriyor.

Proje bütçeye uygun olarak aşamalandırılmış. Sarayın, çekirdek aile ve sosyal acil durum fonksiyonları için kullanılması; kuzeydoğu yönündeki harabelerin ise gönüllülerin konaklama alanı olacak şekilde renove edilmesi kararlaştırılmış.

Bunların yanı sıra bölgenin peyzajı için otopark, futbol/basketbol sahası, çocuk parkı, meyve ve sebze bahçeleri yapılmasına; mevcut kuyu, yıkayıcı, tank ve toprak alanın yenilenmesine karar verilmiş.

İlk aşama, sarayın güneybatı cephesindeki mevcut tarım deposunun konferans salonu olarak renove edilmesini içeriyormuş.

Yapının temeli, çevre duvarların bir kısmı, kapladığı alan ve beşik çatı büyük ölçüde muhafaza edilmiş. Alanın bir kısmı, soyunma odaları ve tuvaletleri içeren bir çok amaçlı alan; kalan kısmı ise beş adet konferans salonu içerecek şekilde tasarlanmış.

Konferans salonu; duvardan çatıya kadar alüminyum ve poliüretan sandviç panellerle kaplanmış ve grafit tozu ile renklendirilmiş. Ortaya çıkan sonuç, sarayla sert bir kontrast oluşturmuş.

Malzeme seçimleri temelde bütçe ve bakım maliyetine göre belirlenmiş. Bunların yanı sıra, girişlerde kullanılan güçlendirilmiş alüminyum panellerin seçilmesinin de sebebi olan vandalizm ve izinsiz giriş ihtimali de göz önünde bulundurulmuş.