Bu sergi başkasıyla değil! Seninle ilgili...
VitrA ve Türk Serbest Mimarlar Derneği’nin işbirliğiyle gerçekleştirilen VitrA Çağdaş Mimarlık Dizisi’nin 3. sergisi, İstanbul Modern’de izleyiciyle buluştu. VitrA Çağdaş Mimarlık Dizisi Sunar: HAYALLERDEN GERÇEKLER – Eğitim Üzerine Projeksiyonlar başlıklı serginin küratörlüğünü Şebnem Yalınay Çinici üstleniyor.
Dizi, eğitime yaratıcılık ve potansiyel üzerinden bakabilmeyi ve eğitim mekanlarını da bu anlamda sorgulatarak kişiyi “nasıl bir eğitim mekanı” sorusu ekseninde “gidilmek istenen, olması gereken, olan” gibi birçok soruyla başbaşa bırakıyor…
Açılışı 3 Nisan Perşembe günü yapılan sergi eğitim yapılarını farklı bir gözle sorgulamanın ve geleceği hayal etmenin kapılarını aralıyor.
Açılış gecesi ile başlayalım. İstanbul Modern’de yapılan gecede sözü ilk alan Arzu Uludağ ardından Celal Abdi Güzer oldu. Projenin önemini, “tarihsel süreçteki bir açığı kapamak” olrak değerlendiren Güzer, yapılan derlemenin bir arşiv niteliği taşıdığını vurguladı.
“Bu proje ile belli bir yapı birikiminin üzeirne düşünülmesi için oldukça önemli” diyen Güzer,
özellikle son dönemde MEB Yarışmaları ile problemli bir yapı tipine dair düşüncelirein üretilmesinin önemine dikkat çekti!
“Eğitim yapılaşrındaki birikim aslında yapılmakta olanın ve olanın aslında çok önünde. Onu geri çağırmalıyız!” diyen Güzer’in ardından sözü serginin küratörü Şebnem Yalınay Çinici aldı.
Bu dönem seçilen kavramın diğer iki dönemden farklı olduğunu belirterek sözlerine başlayan Çinici, eğitim kavramının herkesi ilgilendirdiğini dolayısıyla bunun nasıl ele alınacaklarını düşünerek, kişiyi mutlu etmenin, onu değerli kılan durumu nasıl sergiye katılcaklarını düşünerek ilerlediklerini belirtti. Çinici, serginin temelinde yer alan 3 temel vurgudan biri olan “kişi”ler ile ilgili, “eğitimin amacının her kişinin bireysel potasiyelini dışarı çıkarmak” diyerek eğitim yapılarında yaratıcılık ve üretime dikkat çekti.
Peki 3. VÇMD sergisi nasıl bir ilk izlenim sunuyor?
Serginin ülkemiz başta olmak üzere, statik eğitim rutinine yaptığı vurgu oldukça etkileyici. Sabah kalkış, servis, ardından okul, okulda eğlence…
Yani sergi size bir eğitim yapısına kadar giden, eğitim yapısında geçen gününüzü anlatıyor.
Ve bir diğer duvarda ise bir eğitim yapısının nasıl olması gerektiği… Hal böyle olunca çelişkili ve “kime yetişecek” bu düşler diye haykırıp durduğumuz, değişmesini umud ettiğimiz gerçekleri dile getiriyor.
Kollektif Sınıf, bu işlerin eğlenceli örneklerinden.
İşler son dönemin moda sözcüklerinden “interaktif” olmanın gerçek bir temsili… Çünkü eğitim yapılarının birerbir kullanıcıları tarafından tasarlanan işler, yapıların varlığını sorgulanabilir kılıyor. Belki bir mimarın sorgulatıcı bir yazısından daha da fazla…
Sergi bütünü ise her VÇMD sergisinde olduğu gibi keyifli. Vakit geçirmek, “ah ne olacak eğitim sistemi” demek aynı zamanda eğlenmek isteyenler için birebir! Sergi 1 Nisan’a kadar açık! Kaçırmayın…