Hindistan’da Yaşamı Temsil Eden Bir Anıt: Smritivan Earthquake Memorial

Smritivan Deprem Anıtı, yekpare bir anıt ya da bir bahçe değil, yaşayan bir anı ve Kutch'un umuduna ve dayanıklılığına bir saygı duruşu olarak tasarlanmış.

26 Ocak 2001 sabah saat 8:46’da Gujarat’ın Kutch bölgesinde Richter ölçeğine göre 7,6 büyüklüğünde meydana gelen deprem, sayısız hayatı geri dönülmez bir şekilde sarstı ve 13.805 kişinin hayatını kaybetmesine ve bölgenin büyük hasar görmesine neden olmuş.

Tarih boyunca pek çok doğal felakete sahne olan Kutch bölgesinde halen su kıtlığı yaşanmakta olduğundan bölgenin ekolojisi, ekonomisi, kültürü, sosyal yapısı, festivalleri ve yaşam mücadelesi su etrafında konumlandırılmış.

Ağaç yeniden doğuşu, yenilenmeyi, umudu, yaşam yolculuğunun yeniden başlamasını simgelediğinden Gujarat’ın o zamanki ve şimdiki başbakanı Narender Modi’nin kesin talimatı, “her deprem kurbanı için bir ağaç dikmek” olmuş. Yerel mimarlık ofisi Vastushilpa Sangath, bu fikirden yola çıkarak hem depremzedelerin aileleri için bir anıt mezar olabilecek, hem de suyun etrafında şekillenen daha bereketli bir bölge amacına destek oluşturabilecek bir proje hazırlamış.

Destek fikri; yerel türlerin, suyun aktığı yolların yanı sıra suyun yolculuğu sırasında topladığı toprak ve besinlerin tanımlanmasını ve en önemlisi suyun toprağa yavaşça sızabileceği tankların ve yerlerin tasarımını içermiş. Daha sonra tasarım, 452 dönümlük alanda stratejik olarak küçük ölçekli rezervuarlar planlayarak geliştirilerek yaklaşık 199 dönümlük ilk etap uygulamaya geçirilmiş.

Doğa iyileştikçe ve proje ilerledikçe alanda yaşanacak deneyimin de farklılaşması hedeflenmiş.. Yavaş yavaş çeşitli bitki örtüsünün inşa edilmiş formlarla birleşerek bir ekosisteme dönüşmesi planlanmış.

Smritivan’ın ilgi çekici bir kamusal alan olması amaçlanarak su göletlerinin yanında güneşlenme noktaları da oluşturulmuş. Tepenin üst kısmında yer alan bu alanlar, huzur isteyenler için kasabanın manzarasını sunacak şekilde tasarlanmış. Güneşin ve ayın hareketini, kültürel öneme sahip günleri işaret eden dairesel halkada farklı kesimlerle bir ay-güneş takvimi oluşturularak ziyaretçiler kozmikle ilişkilendirilmiş ve yaşanan daha büyük kozmik olayları hatırlamaları amaçlanmış.

Alana aynı ofis tarafından bir de müze binası tasarlanmış.