Japonya’daki Düşük Gelir Grubundan Bekar Anneler İçin Ortak Yaşam Alanı

Japonya'daki düşük gelirli bekar annelerin karşılaştığı artan sosyo-ekonomik zorluklara yanıt olarak New Domesticity, Tokyo'daki ortak yaşam düzenlemelerini yeniden tanımlıyor. Proje bekar annelerin birlikte yaşayabileceği ve küçük işletmeleri yönetebileceği, ekonomik istikrarı ve sosyal desteği teşvik eden ortak evler yaratmak için az kullanılmış kentsel alanlara odaklanıyor.

Japonya’daki bekar anneler önemli zorluklarla karşı karşıyalar ve bu kişilerin yaklaşık %50’si geçim sıkıntısı çekiyor. Xidian Wang tarafından tasarlanan “New Domesticity”, kentsel konutları yeniden tanımlayan ortak bir yaşam modeli sunarak bu sorunu ele alıyor. Proje, bekar annelerin ev ve çocuk bakımı görevlerini, yaşam ortamlarını ve küçük işletmeleri birlikte paylaşabilecekleri, finansal sıkıntıyı ve sosyal izolasyonu azaltan destekleyici bir topluluk yaratabilecekleri ortak yönetilen alanlar öngörüyor.

Bu felsefe, bekar annelerin hayatlarının kontrolünü ele almalarını ve dayanıklı, birbirine bağlı topluluklar kurmalarını sağlamayı amaçlayan New Domesticity’nin temel taşı.

Wang’ın tasarım yaklaşımı; terk edilmiş evler, binalar arasındaki boş mekanları ve kamu binalarının atıl bölümleri gibi Tokyo’nun az kullanılan mekanlarını yeniden işlevlendirmeyi ve bunları bekar anneler için canlı, çok işlevli merkezlere dönüştürmeyi içeriyor. Bu merkezler, öncelikle ortak çalışma alanları/yerel iş mekanlarıyla birleştirilmiş ortak yaşam alanları. Bu tasarımlar, özel ve kamusal yaşam arasındaki sınırları bulanıklaştırarak bekar anneleri kentsel dokuya daha tamamıyla entegre ediyor.

Geleneksel aile yapılarına meydan okumak

New Domesticity, Japonya’nın kültürel normlarına, özellikle de çekirdek ailenin idealleştirilmesine meydan okuyor. Bekar annelerin sıklıkla namus kavramıyla ve ötekileştirilmeyle karşı karşıya kaldığı bir toplumda bu proje kapsayıcı, uyarlanabilir ve çeşitli aile yapılarını destekleyen yeni bir ev hayatı vizyonu sunuyor. Bir ailenin ne olabileceğini ve kentsel mekanların bu ailelere nasıl hizmet edebileceğini yeniden hayal ederek, bu proje daha geniş bir toplumsal değişimi teşvik ediyor.

New Domesticity, bu alanlarda yaşayacak bekar anneler, sivil toplum örgütleri ve yerel hükümet yetkilileri de dahil olmak üzere çeşitli paydaşları bir araya getiren işbirlikçi bir çaba. Son kullanıcıları tasarım ve inşaat sürecine dahil ederek proje, bir topluluk duygusunu besliyor ve yaşam alanlarının sakinlerin gerçek ihtiyaçlarını karşılamasını sağlıyor.

Tasarım çalışmalarının yanı sıra, proje aynı zamanda Mom’s Co-op üyelerinin projeyi tanıtmak için yanlarında taşıyabilecekleri bir valiz ve daha geniş bir kitleyle iletişim kurarak daha fazla bekar anneyle etkileşime geçmeyi ve diğerlerinden destek toplamayı amaçlayan bir proje web sitesini de içeriyor.

Sürdürülebilir kentsel yaşam için bir prototip

Acil konut ihtiyaçlarını karşılamanın ötesinde, New Domesticity, benzer zorluklarla karşı karşıya kalan diğer şehirlerde de kopyalanabilecek sürdürülebilir kentsel gelişim için bir plan sunuyor. Projenin ortak yaşam, topluluk katılımı ve sürdürülebilir malzemelere yaptığı vurgu, onu yenilikçi, sosyal açıdan sorumlu bir tasarım modeli haline getiriyor. Kentsel mekanların, çevresel sürdürülebilirliği desteklerken, ötekileştirilmiş toplulukların ihtiyaçlarını karşılamak için nasıl yeniden tasarlanabileceğini gösteriyor.