Madrid’deki Geleneksel Bir Konutun Yeniden İfade Edilmesi

Studio Gonzalo Del Val, Madrid'deki geleneksel bir konuttaki uzun koridorları ortadan kaldırıp her odayı özel bir nesneyle karakterize ederek yeniledi.

Fotoğraflar: José Hevia

Madrid’de 20. yüzyılın başından kalan konutlar, genel olarak, çok uzun koridorlar ve küçük iç avlularla sonuçlanan uzun bir mekansal dağılım ile karakterize edilmiş.

Studio Gonzalo Del Val’in bu geleneksel tipoloji için önerisi, bir dizi alanı birleştirmek, sirkülasyon alanlarını, koridorları mümkün olduğunca ortadan kaldırmak ve bunları programlanmış odalara dönüştürmek olmuş.

Evin önceki hali bir giriş holü ve dolap, yatak odalarına ve ayrı mutfağa giden bir koridor ile son olarak evin geri kalanından ayrılmış, dış cepheye bakan bir oturma odası ile organize edilmiş.

Yeni dağılım ana mekanları gruplandırıyor. Giriş holü, mutfak ve oturma odası; aralarındaki koridoru ortadan kaldırıyor ve her bir ev programını kendi kimliğine sahip bir nesneye dönüştürüyor.

Evdeki her oda, mekanı niteleyen ve özel olarak işlev görmesini sağlayan bir nesne tarafından işgal edilmiş.

Evin girişindeki ana parça, duvarı kaplayan, yatay olarak katlanarak mekanı aydınlatan ve hücrelerden oluşan bir asma tavana dönüşen devasa bir rafla karakterize ediliyor.

Bu uzamsal raf, vanilya renkli lamine ile ham kontrplak panellerden yapılmış.

Yerleşik bir gardırop, bu ters L şeklindeki yapıyı tutmak için destek görevi görüyor.

Oturma odasından görülen gardırop, rafla birleştirilmiş, kiraz ağacından yapılmış büyük bir küp şeklinde.

Bu ahşap parçayı tamamlayan ise siyah bir lambri ile kaplanmış evin girişi.

Bu içi boş ve koyu renkli parça, giriş holü ve oturma odasına bağlanan açık mutfak ile tamamlanan bir menteşe görevi görüyor.

Tezgahın konumu ve mutfağı ayıran bölmenin ortadan kaldırılması, koridorun yemek pişirmeyi daha eğlenceli hale getiren bir alan olarak kullanılmasına olanak tanıyor.

Bu projede kullanılan tüm malzemeler, her bir ev programına veya parçasına malzeme ve renk atayarak radikal bir heterojenlik sağlıyor. Kiraz ağacı, alüminyum, mermer, seramik, vanilya, fildişi ve kırık beyaz…

İnşaat bütçesini optimize etmek için ahşap döşeme, bazı bölmeler ve asma tavanlar gibi bazı unsurlar korunmuş.

Yirminci yüzyılın başlarından kalma bir eve özgü kornişler, pervazlar ve alçı süslemeler ile son büyük tadilattan kalma metal kirişler bir arada bulunuyor.