Maya Somaiya Kütüphanesi İçin Malzeme ve Yazılım Denemesi

Hindistan'daki bir okulun kütüphane ek binasını tasarlayan Sameep Padora & Associates (sP+a), yapının içerisinde çalışma alanı yukarısında ise mimari peyzaj ile bütünleşen bir oyun alanı oluşturdular.

Hindistan’da Maharaştra eyaletinin kırsalında yer alan bir okulun çocuk kütüphanesine yapılan ek bina için belirlenen alan, mevcut yapılar ile okul sınırı arasında yer aldı.

Seçilen programla uyumlu olması için yapının taban alanı doğrusal bir şerit halinde oluşturuldu.

Çocukların bir yapının peyzajıyla kurduğu ilişki ile bağlantılı olarak, kütüphane binasının yer düzleminin bir uzantısı olarak biçim kazandığı hayal edildi.

Yapının içerisinde çalışmak için bir mekân, yukarısında ise oynamak için bir alan tasarlandı.

Komşu yerleşim yerlerinde bulunan sınırlı öğretim kaynakları nedeniyle, ilham verici mekânsal deneyimin, yakın yerleşimlerdeki öğrencileri ve diğer sakinleri çekmek için bir mıknatıs olması ve okul saatlerinden sonra bu yapıyı kullanmaları bekleniyor.

Saha yapılan ilk ziyarette, bir mühendisin birkaç okul binası için inşa ettiği jeodezik yapıların incelenmesi ile projenin gelişimini destekleyici bilgiler elde edildi. Bu “mimari peyzaj”ın inşası için beton kabuklardan tuğla tonozlara kadar çeşitli olası malzeme biçimlenişleri (material configurations) incelendi.

Mimarlar, 16. yüzyıl Katalan tuğla tonozunun malzeme verimliliğinden ve onun Rafael Guastavino tarafından 19. yüzyılın başlarında kullanılmasından; 20. yüzyılın ortalarında ise Eladio Dieste’nin çalışmalarındaki detaylardan etkilendiler. Saha çalışmaları devam ederken, bir yandan da projenin netleştirilmesi için ETH Zürich Block Research Group tarafından geliştirilen Rhino Vault eklentisi kulanıldı.

Kütüphane, bir öğrencinin günlük rutininin kesişiminde konumlandırıldı. Kütüphanenin içinden veya üzerinden geçen öğrencilerin kitaplarla bağlantı kurduğu, çeşitli cephelerden erişime açık bir pavyon haline geldi.

Kütüphanede mekansal organizasyonda ve oturma düzeninde çeşitliliğe gidildi. Kenarlara doğru daha kişisel bir çalışma alanı sunan zemin taburesi (floor stool) sistemi yer alırken, merkeze doğru gidildikçe masalar ve tabureler ortak çalışma alanı oluşturacak şekilde yerleştirildi.

Kendi kendini taşıyan pencere boşluklarında, ekonomik pencere kesit boyutları seçilirken sağlamlığın da arttırılması için yivli profiller (striated profiles) kullanıldı.

Projenin inşaat teknolojisi, küresel- yerel ilişkisinin yeniden incelenmesi için bir örnek oluşturdu. Güney Asya mimari yaklaşımında bölgesel ve yerel uygulamaların genellikle hafızadaki katı biçimsel tarz kısıtlamaları ile gerçekleşmesi, malzeme verimliliğini azaltmaktadır.

Tuğla (brick tile) ile malzeme ve inşaat verimliliğini araştıran mimarlar Sameep Padora & Associates (sP+a), uygulamalarının gerçekleştiği yerlerdeki bilgi ağlarını geliştirerek, küresel olanın geniş kapasitesi aracılığıyla bölgesel ve yerel olanı güçlendirmeye olanak sağladı.

Katalan tuğla tonoz sistemi (Catalan Tile Vaulting) ve Uruguay’daki Eladio Dieste çalışmasının sıkıştırma halkası (compression ring) detayı gibi çeşitli ilkeler ile bir yazılımın İsviçre’de yapılan bir eklentisi kullanılarak tasarlanan kütüphane, çeşitli coğrafi konumlardan öğrenilenlerin yanısıra zaman ve tarih boyunca edinilen bilgi birikiminin de bir ürünü.