Muhafazakârlığın böylesi

Kasımpaşalı, yani bir başka deyişle İstiklal Caddesi’ne komşu bir yerden Başbakan… Mimar ama daha çok Beyoğlu’nun simgelerinden Saray Muhallebicisi’nin sahibi olarak da bilinen bir Büyükşehir Belediye Başkanı ve “Eskiyi yaşatacağım” diye diye kentin en gözde kültürel dokusuna sahip bölgesini alışveriş merkezleriyle donatmaya kendini vakfetmiş bir Belediye Başkanı… Tayyip Erdoğan, Kadir Topbaş ve Misbah Demircan üçlüsünün hüküm sürdüğü bir Türkiye ikliminde, Emek Sineması tarihe olmamak için gün sayıyor. Üstelik bu üçlünün dünya görüşleri muhafazakârlık üzerine kurulu. Ama görülüyor ki iş yapı boyutunda eskiyi korumaya gelince, ‘Pist pas geçiliyor’. Peki ya Kültür Bakanı? Malum, kendileri ünlü ‘Ucube meselesi’nde açık ofsaytta kalmıştı. Hadi diyelim o top çoktan geçti. Peki ama bir Kültür Bakanı, kariyerine iki ‘Sanatsal yıkım’ı sığdırabilir mi? Tamam, işin ucunda rantiye var, azgelişmiş kapitalizmimiz çok gelişmiş teknolojisiyle bir kez daha saldırıya geçmiş, Demirören’in diktiği kazulet bina yetmiyor, bir daha kıyacaklar İstiklal’e ama Sayın Ertuğrul Günay’ın hiç mi vicdanı sızlamıyor? İnönü Stadı’nın yıkılıp yeniden yapılması konusunda daha çok “Dolmabahçe Sarayı kayıyor” argümanına sığınan (ki bence bu argümana gerek yok çünkü İnönü ‘tarihi’ bir yapıdır ve zinhar dokunulmazlık zırhını üzerinden çıkarmamalıdır) Günay, bütün bir kültür-sanat camiası için ‘Saray’ kabul edilen Emek Sineması’nın yıkım kararında niye aynı tezleri üretmemektedir? Öte yandan geçmişin katliamları için özür dileyen ve sürekli sorumlu olarak gördükleri Cumhuriyet’in ilk dönemine yönelik saldırılarda bulunan bir politik refleks, günümüzün ‘Kültürel katliamları’nda niye sesini yükseltmiyor? Bugün sinemamızın en üretken kuşağının temsilcileri, kendine özgü dünyaları İstanbul Film Festivali’nin bir ‘Sinematek’ görevini üstlendiği dönemde izledikleri filmlerden ilham alarak inşa ettiler. Bu aşa-mada da ‘Merkez üssü’ Emek’ti. Dolayısıyla bu mekân belli bir kuşağa ait yönetmen, eleştirmen ve izleyiciler için bir tür ‘Mektep’ti. Böyle bir eğitim kurumuna nasıl kıyılır? Bir başka söylenişle de sinema eğer bir inançsa, Emek inanç sahibi kişiler için cami, mescit, havra, cemevi, kilise; ne derseniz deyin kutsal bir me- kândı. Kimin böyle bir dini yapıyı ortadan kaldırmaya hakkı var?