Norveç Dağlarında Sürdürülebilir Ahşap Sanatı: Raubergstulen Restoran

Jensen & Skodvin Arkitektkontor tarafından tasarlanan Raubergstulen Restoranı’nın genişletilmesi projesinde yerel çam ormanındaki ağaçlar, geleneksel inşaat yöntemlerinden farklı olarak, dalları sökülmeden doğrudan inşaat sahasına taşınarak kullanılmış. Bu yöntem geleneksel çizimler yerine kullanılarak nakliye maliyetlerini düşürerek karbon ayak izini azaltmış.

Restoranın giriş cephesi

Raubergstulen, Norveç’in en yüksek dağı olan Galdhøpiggen’in yakınında yer alan bir otel. Bölgede Galdhøpiggen’in zirvesine giden parkur dışında da çok sayıda yürüyüş parkuru bulunmakta ve bu da oteli günübirlik geziler için ideal bir ana kamp haline getiriyor. Otele gelen ziyaretçi sayısının giderek artması restoranın genişletilmesini gerekli kılmış. Otelin çevresinde 250- 300 yaşlarında birçok ağacın bulunduğu eski bir çam ormanı bulunuyor. Toprağın kalitesi nedeniyle ağaçların büyük bir kısmı yayılan dallara sahip ve bu da onları geleneksel inşaat amaçları için daha az kullanılabilir hale getiriyor.

Restoranda ana yapı olarak kullanılan yaşlı ağaçlardan biri

Olgun ağaçların ormandan inşaat malzemesi olarak şantiyeye taşınması genellikle karmaşık bir süreç ve bir dizi sanayileşmiş işlemi içeriyor. Ağaçlar kesildikten ve dalları soyulduktan sonra, tomruklar en yakın yola taşınıyor, römorklara yükleniyor, bir veya daha fazla kereste fabrikasına getiriliyor, bölünüyor, tomrukların kullanılabilir kısımları daha da dökülüyor ve kurutuluyor. Daha sonra kereste toptancılara dağıtılıyor, onlar da keresteyi malzemeleri satan dükkanlara dağıtıyor. Ancak bundan sonra malzeme inşaat alanlarına taşınıyor.

Restoranın iç kısmından görünüm

Ağaçları dalları bozulmadan doğrudan birkaç yüz metre ötedeki şantiyeye taşıyarak bu uzun zincirden kaçınmanın mümkün olup olmadığı ise merak konusu.

Otelin yakınında yaşlı bir çam ormanı var. Bazı alternatifler değerlendirildikten sonra, yerel ahşap kullanmanın birçok olumlu etkisi olacağı anlaşıldı: Düşük nakliye maliyetleri ve buna bağlı olarak düşük karbon ayak izi ve hem ekipman hem de uzmanlık gibi yerel kaynakların etkinleştirilmesinin yanı sıra çok düşük israf.

İnşaat süreci

Söz konusu ağaçların daha yakından değerlendirilmesinden sonra, ahşabın sadece geç yetişmiş birincil çam olmadığı, aynı zamanda meşe ve kayın gibi daha büyük yaprak döken ağaçlarda görülenden farklı olarak geniş ve zengin bir dal ağına sahip olduğu ortaya çıktı. Oldukça hızlı bir şekilde, inşaat sahasının bir kilometre yakınlığı nedeniyle ağaçların dalları sökülmeden yukarı taşınabileceği fikri ortaya atıldı. Bunun arkasındaki fikir, mevcut düğümleri ve dalları korumak ve bunları yapıcı bir şekilde kullanmaktı. Bu durumda, inşaat sahasına olan yakınlık bunu mümkün kılıyor.

Güneye doğru iç mekan

Aralık 2020’deki saha ziyareti sırasında yedi ağaç tespit edilmiş. Bunlar, 50 mm’den küçük dallar kesilecek şekilde budanmış ve ardından ağaçlar kesilerek bir ormancılık makinesiyle inşaat sahasına taşınmış. Bu süreci mümkün olduğunca verimli hale getirmek için yedi ağacın tamamı bir drone tarafından doğru bir şekilde taranmış. Taramadan elde edilen veri dosyaları 3D yazdırılabilecek dosyalara dönüştürülmüş. Yedi ağacın tamamı 1:33 ölçeğinde, desteksiz durabilmeleri için bir taban plakasıyla birlikte sentetik olarak basılmış. Bu model ağaçlar modelin zeminine yerleştirilmiş ve ağaçları döndürerek birbirlerine en iyi nasıl uyacakları görülmüş.

Kurutulmak üzere hazırlanmış ağaçlar

Rijit bir statik sistem oluşturmak için tüm ağaçların komşu ağaçlarla en az iki temas noktası var. Daha sonra dalları tam olarak kanopi hacmi içinde kesmek için bir lazer düzlemi kullanılmış. Ağaçların uçlarının oluşturduğu kaotik modelden, kaostan modüler bir dış katmana kadar dört katmanlı hizalanmış kereste oluşturulmuş, böylece kesilen tüm dallar hassas bir şekle sahip sert bir kafese bağlanmış. Bu kafes cam çatı ve duvarlar için destek oluşturuyor. Yüklenici sahada geleneksel çizimler yerine modeli birincil talimat olarak kullanmış.

Kesit modeli