Pritzker Ödülü’nü Kazanan Balkrishna Doshi’nin Hayatı ve Projeleri

Pritzker Ödülü'nü kazanan ilk Hint mimar olan Balkrishna Doshi'nin, bulunduğu coğrafyanın özelliklerinden ilham alan, toplumun her kesimine dokunan projelerinden bazılarına göz attık.

Balkrishna Doshi, 26 Ağustos 1927 tarihinde Hindistan’ın Pune kentinde, iki nesildir mobilya sektöründe çalışan büyük bir Hindu ailesinde dünyaya geldi. Genç yaşından beri sanata yeteneği vardı. Bir öğretmeni tarafından mimarlığa yönlendirildi. Hindistan’ın bağımsızlığını kazandığı 1947’de, Hindistan’daki en eski ve mimarlık için önde gelen kurumlarından biri olan, Sir J.J . School of Architecture Bombay (Mumbai)’de mimarlık eğitimine başladı.

Hindistan’dan Londra’ya taşındı ve RIBA’nın üyesi oldu. Daha sonra Le Corbusier ile çalışmak, kendi ülkesini inşa etme fırsatını yakalamak için 1954 yılında geri döndü. Le Corbusier ile Chandigarh ve Ahmedabad projelerinde, 1962 yılından itibaren de Louis Kahn ile Ahmedabad’daki projesinde çalışma şansı buldu.

1956 yılında iki mimarı işe alarak kendi pratiğini Vastushilpa’yı kurdu.

Projelerinden Bazıları

The Institute of Indology

1962, Ahmedabad-Hindistan

Eski el yazmalarına ev sahipliği yapan The Institute of Indology, bir araştırma merkezi ve bir müze olarak tasarlandı.

Hindistan’daki binalarda bulunan tüm elementler burada bulunur. Binayı tasarlamadan önce, keşişler için bir ev olan Jain upashraya’yı çalışmıştım. Bu bina tipi için geleneksel mimariyi anlamak için şehirde birkaç Jain azizle tanıştım. Binanın iki katlı, yüksek kaidesi ve tam boy verandası, geleneksel Hint binalarının bileşenlerini barındırıyor.

Kamala House

1963, Ahmedabad-Hindistan

Hem Batı hem de Doğu mimarisinden etkilenen Kamala House, Balkrishna Doshi’nin karısının ismini taşıyor ve aynı zamanda mimarın kişisel konutu.

Centre for Environmental Planning & Technology (CEPT)

1966–2012 (Aşamalı olarak) Ahmedabad-Hindistan

Bir zamanlar küçük bir kampüse sahip olan Centre for Environmental Planning & Technology (CEPT), büyük bir eve dönüştü. Öğrenme eşzamanlı olarak gerçekleşir ve yanıtlarımız hayatımızı şekillendirir.

Başlangıçta sadece Mimarlık Okulu (1966) barındıran kampüs zaman içerisinde büyüdü ve bünyesine Planlama Okulu (1970), Görsel Sanatlar Merkezi (1978), Yapı Bilimleri Okulu ve Teknoloji (1982), İç Mimarlık Okulu (1982), Kanoria Sanat Merkezi (1984) ve bir galeri (2012) kattı.

Life Insurance Corporation Housing

1973, Ahmedabad-Hindistan

En sevdiğim konut projelerimden biri, Ahmedabad’da Life Insurance Corporation için tasarladığım bina. Buradaki evlerin, aynı aileden birkaç nesil tarafından kullanılacağını biliyordum: güçlü bir aidiyet duygusu, ihtiyaçlarının değişecek olması ve bu kişilerin istediklerini değiştirebilecek olmaları.

Premabhai Hall

1976, Ahmedabad-Hindistan

İyi bir tiyatro… bir şehrin en aktif ve yaratıcı kısmının uzantısıdır. Tüm sanatçıların yeni bir yaşam fikriyle buluştuğu ve yeniden yarattığı bir yer.

Bir halk tiyatrosu olarak tasarlanan Premabhai Hall, bir oditoryum, geniş iç koridorlar ve halk toplanma alanları barındırıyor.

Indian Institute of Management, Bangalore (IIM Bangalore)

1977–1992 (Aşamalı olarak), Bangalore-Hindistan

Labirentvari geleneksel Hint şehirlerinden ve tapınaklarından esinlenen IIM Bangalore, birbirine bağlı binalar, avlular ve galerilerden oluşuyor. Aynı zamanda sıcak iklimden koruyan çeşitli alanlar sağlıyor, yarı açık koridorlar bahçelere açılıyor.

Sangath Architect’s Studio

1980, Ahmedabad-Hindistan

Sangath, birinin öğrenip, öğrenmeye devam ettiği bir okul. Burası, araştırma, kurumsal olanaklar ve azami sürdürülebilirliğin vurgulandığı bir kültür, sanat ve sürdürülebilirlik alanı.

Aranya Düşük Maliyetli Konut Projesi

1989, Indore-Hindistan

Onlar sadece ev değil, mutlu bir topluluğun yaşadığı evlerdir. Önemli olan da budur.

Aranya Düşük Maliyetli Konut projesi, bir ev, avlu ve iç yol sistemi aracılığıyla 80.000’in üzerinde kişiye ev sahipliği yapıyor.