1. Mansiyon, İTÜ İşletme Fakültesi Mimari Proje Yarışması

AÇIKLAMA RAPORU

YERLEŞİM KARARLARI

1. YERLEŞKE ve MEVCUT DOKUNUN ARAKESİTİ OLARAK EĞİTİM YAPISI

Öneri yapı, İTÜ yerleşkesi ve mevcut konut dokusunun arakesitinde yer almaktadır. Yapı hem yerleşkenin bir uzantısı olarak çalışmakta hem de dokunun bir parçası haline gelmektedir. Süleyman Seba Caddesi yönünde de cadde silüetinin uzantısı olacak şekilde yerleşmektedir. Böylece ilişki kurduğu tüm çeperlerin arasında bağlayıcı bir rol oynamaktadır.

Yerleşkedeki yapılar ve mevcut konut dokusu arasındaki ölçek geçişi, öneri yapının temel motivasyonlarından biridir. Cadde silüetinin bir parçası olma, konut dokusuna doğru çözülme ve yerleşkedeki yapılar ile bütünleşme, üretimin kavramsal altyapısını oluşturmaktadır.

2. ANA AKSLAR – YERLEŞKENİN İZLERİ ÜZERİNE KONUMLANMA

Yerleşkenin Maçka Caddesi girişinden İTÜ Eğitim Vakfı Tesisleri’ne uzanan aksı, öneri yapının ilişki kuracağı önemli bir omurga olarak kabul edilmektedir. Bunu dik kesen rekreatif yeşil aks
ise devam ettirilerek sürekli bir açık alanın Süleyman Seba Caddesi’ne kavuşmasını sağlamaktadır. Bu iki aksın kesişimi yapının yerleşke yönündeki meydanını oluşturmaktadır.

Yapının 3 alternatif girişten beslenmesi düşünülmektedir. Kontrollü girişler birincil olarak Süleyman Seba Caddesi’nden, ikincil olarak ise mevcut konut dokusuna temas eden mahalleden yapılacaktır.

Bunun dışında yapı, İTÜ yerleşkesinin tüm birimleriyle iç içe geçecek şekilde yerleşkeden beslenmektedir. Bu anlamda Karakolhane ve Silahhane arasındaki mevcut girişin öneri yapının da eklemleneceği önemli bir aksa dönüştürülmesi önerilmektedir.

3. MEVCUT İZİN UZANTISI ÖNERİ YAPI ve CADDEYLE İLİŞKİ KURMA

Öneri yapı mevcut yapı izinin uzantısı olarak şekillenmektedir. Yapının yerleşke ile ilişki kuran kısmında öğrencilerin kullanımı için kurgulanmış kütle bulunmaktadır. Bu ana kütle cadde ile ilişki kurduğu yerde kırılarak caddenin hizasını tutmaktadır. Böylece yapı hem kampüsün hem de caddenin bir parçası olarak çalışmaktadır.

Yapının cadde ile ilişki kurduğu bölümde ofisler konumlanmaktadır.

Mevcut yapının aksını tutarak şekillenen öneri yapı, tarihi Karakolhane yapısıyla arasına yerleşkeden gelen sürekli yeşil aksı almaktadır. Böylece açık alan ve yapı izleri öneri lekede devam ederek sürekli hale gelmektedir.

4. KÜTLELERİN BİR ARAYA GELİŞİ – DOLULUK ve BOŞLUK İLİŞKİSİ

Öneri yapı, tarihi Karakolhane yapısından yerleşkede bulunan yeşil aks kadar geriye çekilmektedir. Ana omurga yerleşkedeki yapılaşmanın izini tutmakta, bu omurgayla amfiler arasında bir boşluk ile birbirlerine bağlanmaktadırlar. Öğrenciler için esnek alanlar oluşturan omurga, caddeye paralel ofis yapısıyla birleşmektedir. Ofisler bazı katlarda bu esnek omurganın içerisine sızmaktadır.

Mevcut lineer yapı ile İTÜ Eğitim Vakfı Tesisleri İşletmesi arasındaki boşluk, öneri yapıda öğrenci esnek alanı ve amfiler arasında mekansal olarak devam etmektedir. Böylece yapılaşma alanının çeperindeki izler, açık, kapalı ve yarı açık mekanlar olarak öneri yapıda da varlıklarını sürdürmektedirler.

5. AKS KESİŞİMİNİN MEKANSALLAŞMASI – YERLEŞKE ANA MEYDANI

Yerleşke ve cadde akslarının kesişiminde öneri yapının ana meydanı oluşturulmaktadır. Bu meydan ve yapının açık alanında geniş bir düz alan yaratabilmek için meydanın çeper kotlar ile arakesitinde rampa ve amfi merdivenleri bulunmaktadır. Böylece yerleşmenin merkezi, çevre yapılar ile sirkülasyon objeleri aracılığıyla temas kurmaktadır. Bu aksın yapıya denk gelen kısmı da bir açık amfi ile sonlanmaktadır.

+56.38 kotunda yaratılan bu açık alan, tarihi yapılarda kaide oluşturacak şekilde düzenlenmektedir. Maçka Caddesi ana girişinden mahalle dokusunda gidildikçe azalan kademelenme içinde orta kotta bir durma alanı yaratılmıştır.

6. AÇIK ALAN KURGUSU – ÇEPERLE İLİŞKİ KURAN MEYDANLAR

Öneri yapı, yerleşke ile bir ana meydan vasıtasıyla ilişki kurmaktadır. Tüm yapıların arasından sızan kılcal boşluklar, yapının ön meydanına akmaktadır. Kampüs dışındaki cadde ve yol ile de yine bir açık alan ile ilişki kurulmaktadır.

Baza kotunda oluşturulan konferans salonu meydanı yoğun dokuyu bir boşluk ile karşılamaktadır.

Yapının yerleşke ile temas ettiği merkezi açık alan, kot ilişkilerinden ötürü yer yer peyzaj duvarları ile çeperlenmektedir. Bu peyzaj duvarları ve üst kottaki tarihi yapıların arakesitinde yeşil bantlar oluşturulmuştur. Ana meydandan kılcallara gidildikçe yapı ve açık alan arakesitinde de yine bu yeşil bantlar önerilmektedir. Böylece yapı ve boşluk arasındaki geçiş yeşil alanlar sayesinde sağlanmaktadır.

YAPILAŞMA KARARLARI

1. ÖĞRENCİLER ve AKADEMİSYENLERİN KARŞILAŞMA MEKANI – ANA OMURGA

Ana omurga, amfileri kullanan öğrenciler ile ofisleri kullanan akademisyenlerin karşılaşma mekanı olarak tasarlanmıştır. Amfi ve derslikleri kısıtlı zamanlı kullanan öğrencilerin tüm gün yapıda yaşamasını sağlayacak bir esnek alan üretmek hedeflenmektedir. Bu kütlede bulunan esnek alanlar öğrencilerin ve akademisyenlerin bir arada çalışma-dinlenme ve sosyalleşmesini sağlayacak potansiyel mekanlardır.

Ana omurga, tarihi yapıya konumlandırılan derslikler, mahalle yönüne yerleşen amfiler ve caddeyle ilişkili ofisler arasında bağlayıcı görevi görmektedir.

2. ANA OMURGANIN CADDEYE GÖRE POZİSYON ALMASI – OFİS KÜTLESİ

Yerleşkede bulunan lineer yapının izinin uzantısı olarak konumlanan ana omurga, Süleyman Seba Caddesi yönüne geldiğinde pozisyonunu değiştirerek caddenin paraleline yerleşmektedir. Ofis kütlesi, cadde boyunca devam eden işyeri ve ofis kütlelerinin uzantısı olacak şekilde mevcut silüete eklemlenmektedir. Bu kırılma amfiler ve ofisler arasında korunacak agaçların bulunduğu, mahalle yönünde bir meydan üretmektedir.

Ofis kütlesi akademisyen odalarının bulunduğu bir yapıdır. Her katta farklı bir bölüm yer almaktadır. Her bölüm tek katta bitmektedir. Araştırma görevlilerinin odaları bu kütleden taşarak ana omurgaya uzanmaktadır. Böylece ofislerin bir kısmı da ortak yaşam alanını beslemektedir. Ortak yaşam alanı ofs kütlesinin dolaşım alanını da örgütleyerek öğretim görevlileri için açık çalışma ve dinlenme alanlarına dönüşmektedir.

3. REKREATİF YEŞİL AKSA GÖRE KÜTLE ARTİKÜLASYONU – TERASLAR ve BAĞLANTILAR

Tarihi Karakolhane yapısı ve öneri yapı arasında korunacak ağaçların da bulunduğu sürekli bir yeşil hat oluşturulmaktadır. Bu hat aynı zamanda kütlenin zemin katının tamamen ilişki kurduğu bir açık alana dönüşmektedir. Yapının üst katlarına çıkıldıkça bu boşluğa yönelen teraslar oluşmaktadır.

Katların geri çekilmesinden oluşan bu hareketler zeminde kurulan ilişkiyi düşeye de taşımaktadır. Yapının 1. katından açık bir platform ve 2. katından da kapalı bir kütleyle tarihi yapıya bağlantı sağlanmış, bu bağlantının da yeşil aksı deneyimleyen bir öğe halini alması sağlanmıştır.

Zemin katta bulunan kantin alanı tamamen ön yeşil aksa ve meydana açılmaktadır. Böylece sadece bu fakültenin değil tüm kampüsün odak noktası haline gelmektedir. Yeşil aksın ofis kütlesine temas ettiği noktada açık bir amfi konumlandırılmıştır. Bu açık amfi baza katındaki kütüphaneye inerek bir alt meydan oluşturmaktadır. Böylece kampüsün kamusal aksı yapıda kütüphane işleviyle sonlanmaktadır.

4. DOLAŞIM KURGUSU – SOSYAL MEKAN OLARAK SİRKÜLASYONLAR

Tarihi yapı, amfiler ve ofis alanlarını birbirine bağlayan dolaşım alanları hem sirkülasyon işlevini üstlenirken hem de temas ettiği kütlenin esnek alanlarına dönüşmektedir. Bu alanlar kapalı kütlelerdeki fonksiyonlardan bağımsızlaşarak kendi başına sosyal bir mekana dönüşmektedir.

Amfilerin fuayesine açık merdivenler eklemlenmektedir. Bu sayede amfi bölümü genel dolaşım yükünden ayrı, kendi iç dolaşımını oluşturabilmektedir.

Kapalı birimlerin dışında kalan tüm mekanlar koridorlaşmadan açık planlı kullanım alanlarına dönüşmektedir.

5. DÜŞEY KAMUSAL ALAN – GİRİFT YAPILAŞMA

Amfiler ve ana omurga arasında yapı boyunca giden bir galeri boşluğu bulunmaktadır.

Günışığını çatıdan alarak aydınlanan bu alan hem amfilerin hem de öğrenci sosyal alanlarının uzantısı olarak çalışmaktadır. Boşluğa sızan girift uzantılar çalışma nişleri ve dinlenme alanları olarak düzenlenmiştir. Böylece iç yaşantı dış çeperlerden bağımsız olarak tümüyle birbiriyle ilişkili hale getirilmiştir.

Amfilerin fuayeleri ve merdivenleri bu alana açılmaktadır. Aynı şekilde ana omurgada bulunan öğrenci ve akademisyen sosyal alanları da bu bölümü beslemektedir. Lineer yapının ortasındaki boşluk tüm kullanımları birleştiren bir öğe olarak kurgulanmıştır.

6. TARİHİ YAPI DOLAŞIM ALANININ GENİŞLEMESİ – ÇİFT CİDARLI FUAYE

Tarihi Karakolhane yapısında mevcut durumda bulunan sınırlayıcı duvarlar açılarak dolaşım alanında kolonlar ile ikinci bir cidar yaratılmıştır. Yapıda önerilen derslik ve amfiler mevcut dolaşım alanından geri çekilerek ikinci bir arakesit oluşturulmuştur. Bu sayede dolaşım alanları ikincil bir alana genişleyerek arkadlı bir fuaye alanı gibi çalışmaktadır.

Tarihi yapıdaki bu geri çekilme ve dolaşım alanının genişletilmesi hamlesi, öneri yapıda bulunan açık alan kurgusunun bu yapıda da devam etmesini sağlamaktadır. Böylece iki kütle sadece köprüyle değil, dolaşım alanlarının akışkan kullanımıyla da birbirlerine bağlanmış olur.

İNŞAAT MÜHENDİSLİĞİ RAPORU

YAPININ YERİ :
İstanbul İli , Beşiktaş İlçesi sınırları içerisinde Vişnezade mahallesi 703 Ada , 25 nolu parseldedir.

YAPININ KULLANIM AMACI :
Söz konusu yapı, İTÜ İşletme Fakültesi binası olarak kullanılacaktır.

BİNANIN TANIMI :
Bina, +60,00 m ile +52,00 m doğal zemin kotları (siyah kot) olan eğimli bir arazi üzerine yapılacaktır. Ayrıca yapılması düşünülen binanın yanında (+60,35 m kotunda) Tarihi Karakol Binası mevcuttur. Binanın +52,00 m kotu altında 3 adet otopark katı bulunmakta olup, ayrıca Baza Katı + zemin kat ve 3 Normal kat olmak üzere toplam 8 katlıdır.Bina yaklaşık 48,00 m x 87,00 m lik bir alana oturmaktadır.Binada yapısal derz yapılması ( TBDY-2018-3A.3.2 maddesine istinaden) düşünülmemektedir.

KULLANILACAK YAPI MALZEMELERİ :
Binada beton sınıfı C35-40 , beton çeliği S420 düşünülmüş olup, geniş açıklıklı yerler ile iki bina arası geçişlerde kullanılabilecek çelik elemanlar için ise St.37 çeliği düşünülmüştür.

KULLANILACAK YÖNETMELİKLER :
TS498 (Yapı Elemanlarının Boyutlandırılmasında Alınacak Hesap Değerleri)
TS500 (Betonarme Yapıların Tasarım Ve Yapım Kuralları)
TBDY-2018 ( Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği- Deprem Etkisi Altında BinalarınTasarımı için Esaslar)
TS EN 1993-1-3 (Çelik Yapıların Projelendirilmesi)

GENEL BİLGİLER :
Binanın taşıyıcı sistemi (kolon+perde+kiriş+plak döşeme) , betonarme karkas sistemdir. Binanın yerleşimi, yapım şartlarına ve mimari konstrüktif yapıya uygunluğu açısından 3 adet otopark katı dış duvarları ,betonarme perde olacaktır.Ayrıca bu durum hiperstatik olarak çözülen sistemde binanın deplasmanlarının azalması sağlanacak,bina deprem kuvvetleri altında daha rijit olacaktır. Binada kolon boyutları çoğunlukla 50 x 50 cm ve 60×60 cm , kirişler yine çoğunlukla 50×60 cm ve 60×60 cm kesitler ile çözüm sağlanmıştır.

DEPREM ANALİZİNDE KULLANILACAK KATSAYILAR :
Bina, mevcut zemin etüt raporuna göre 2. derece deprem bölgesindedir.
Bina kullanım sınıfı (BKS) = 1
Bina önem katsayısı ( I ) = 1.5
Taşıyıcı sistem Davranış katsayısı ( Rx/Ry) = 7 (TBDY-2018 -Tablo 4.1.A15)
(Deprem etkilerinin moment aktaran süneklik düzeyi yüksek betonarme çerçeveler ile süneklik düzeyi yüksek boşluksuz betonarme perdeler tarafından birlikte karşılandığı binalar.(Bkz.4.3.4.5) )

ZEMİN VE TEMEL DURUMU:
Eldeki zemin verilerinden hareketle; Zemin grubu B, Yerel Zemin Sınıfı Z2, Spektrum Karekteristlik periyotları ; Ta=0.15 sn , Tb= 0.40 sn ‘dir. İnceleme alanı 2. derece deprem bölgesi olup, Etkin Yer İvmesi Ao=0.30’ dur.

İnceleme alanı ile ilgili deprem risk analizi yaklaşımlarında, 5.0 büyüklüğündeki bir depremin dönüş periyodu 5 yıl, 6.0 büyüklüğündeki bir depremin dönüş periyodu 26 yıl olarak değinilmiştir. Yapı temellerinin , inceleme alanında gözlemlenen grovak birimlerin , üstteki ayrışık kısımların altındaki sağlam birimler üzerine oturtulması planlanmış, temel tipi olarak radye temel sistemi seçilmiş, taşıma gücü değeri olarak 3 kg/cm2 değeri kullanılmıştır.

İnceleme alanı gerek planlanan temel seviyesi derinliklerindeki litolojik veriler, gerekse bu seviyelerde etkin yer altı suyunun olmayışı açısından sıvılaşma riski taşımamakla birlikte, çevredeki yapılaşmanın şevli kazı yapımına elverişli olmaması nedeniyle üst seviyelerdeki ayrışık zayıf kaya niteliğindeki birimlerin stabilite sorunları taşıyabilecekleri göz önünde bulundurularak uygun soketleme sistemiya da benzeri uygun önlemlerle tahkim edilmesi gerekecektir.