1. Mansiyon [KAAT Architecture + Urban], Akhisar Eski Belediye Meydanı ve Yakın Çevresi Ulusal Mimarlık ve Kentsel Tasarım Fikir Yarışması

PROJE RAPORU

61. sıra numaralı proje / 1. Mansiyon

Çok katmanlı bir kent mekanı olarak “Park” teması ile geliştirilen proje güçlü bir kentsel yaşam alanı yaratacak biçimde sıra dışı bir tasarım olarak değerlendirilmiştir. Yarışma alanı olarak verilen sınırlar ve etkileşim alanları içinde kalan dönemsel yapıları kentle olan ilişkileri bağlamında tanımlı bir dış mekan yaratmak için farklı kamusal kullanımlara olanak sunacak biçimde tasarlanması olumludur. Kentsel boşluğu tarifleyen kütlese ve mekansal organizasyonlar kent belleğinde yer alan açık, yarı açık ve kapalı mekan arkitiplerini özgün bir şekilde yorumlamakta, farklı kullanıcı grupları için bir karşılaşma mekanı yaratmaktadır. Eski Belediye Binası için getirilen yorum başarılı bulunmuştur. Bununla birlikte mimari tasarımın anlatımı özellikle kullanılan teknik dil ve istenilenler bağlamında olumsuz bulunmuştur. Mimari elemanların boşluğu tariflemedeki en etkin öğesi olan yatay düzelemlerin aşırı kapalı alan yaratma olasılığı tereddütle karşılanmıştır. Eski sinema salonu cephesinin geçirgen olanaklılığı zayıftır.”

MİMARİ TASARIM RAPORU

Kentler her ne kadar binalardan yani iç mekanlardan oluşsa ve binalarla tanımlansa da, Kent yaşamı bina dışlarında, boşluklarda, sokak ve meydanlarda algılanmakta, hissedilmektedir. Çünkü ancak buralarda çok sayıda ve tanımadığımız insanla bir arada olduğumuzu hissederiz. Bina dışlarında geçen hayatlar, kentlere dair görsel imgeler dizgisini, başka bir deyişle kent hafızasını oluşturur. Kent hafızası bazen yapı cephesindeki bir çatlak, bazen orada kendi halinde duran bir ağaç, bazen elektrik telindeki leylek yuvası, bazen ise eskiye dair özlem… Kentlinin zihninde yer ediş nedeni bir muamma, Roland Barthes’in tarifiyle kişiye özel bir “punctum”. Bu imgeler, kentin sürüp giden monoton dizgisinden çıkıp bizi sımsıkı yakalayanlar bütünüdür. Akhisar Eski Belediye Meydanı, tam da bu noktada kentsel belleğin izlerine dair bir söz söylemek için oldukça bereketli bir durum tarifliyor.

ÇOK KATMANLI BİR KENT MEKANI OLARAK PARK’ (P’)

Üst ölçekten bakıldığında proje alanının ilginç bir bağlamda bulunduğunu söyleyebiliriz. Eski, küçük ölçekli kent dokusu ile yeni ve daha büyük ölçekli kent dokusunun birbirine dokunduğu, aldığı – verdiği ve bir arada varoluş sergilediği bir yer burası. Farklı ölçeklerin, farklı zaman dilimlerinin, farklı yaşayışların, farklı hayat tarzların buluştuğu bir yer… Burada geçmiş ile gelecek arasında bir denge bulunması gerekmektedir.

Yarışma alanı; Merkez Park (P), sinema (S), okul (O), cami (C) ve eski belediye binası (B) ile tariflenen çok potansiyelli bir boşluk. Farklı kentsel dokuların kesişimine uygun programlarla bezeli bu boşluk için önerimiz etrafındaki kentsel belleği oluşturan yapıların kent hafızasındaki yerleri (imgeleri) ile anolojik bir bağ kurmak ve kentle olan ilişkilerini (boşlukları) tanımlı bir dış mekan haline getirecek şekilde tariflemek.

Bu bağlamda öneri proje, boşluğu tarifleyen 5 mekanı (P,S,O,C,B) farklı biçimlerde karşılamakta ve bu sayede zengin kentsel ara kesitler ile nitelikli ardışık dış mekanlar yaratmaktadır.

01. L – L’

Halk Fırkası Binası olarak kullanılan ve zamanının mimarlık saiklerini oldukça nitelikli şekilde bünyesinde barındıran Lise yapısına karşılık gelen alana bir kitaplık konumlandırılmış; karakteristik arkadı, meydanda tüm alanı rasyonel şekilde dolanan bir arkad olarak karşılık bulmuştur.

02. C – C’

Gülruh Sultan Camii’nin önündeki meydan cemaatin toplanma yeri olarak bırakılmış, karşısına ise camiden çıkanlar için ikram alanları konumlandırılmıştır. Kent hafızasında kuvvetlice yer bulan minare ve 3 kavak ağacının sağladığı düşeysellik belediye meydanı önüne konumlandırılan üç adet heykelsi tuğla baca ile karşılık bulmuştur.

03. B – B’

Döneminin mimarlık anlayışını nitelikli şekilde yansıtan Eski Belediye Binası’nın cephesi korunmuş, kente kattığı ritmik ve kuvvetli imge, meydanın hakim tasarım öğesi olan saçaklar ve kolonlar ile karşılığını bulmuştur. Cami tarafına bakan cephesi açılarak yeniden işlevlendirilen çok amaçlı salonun kente katılması sağlanmıştır. Kuzeyindeki yapı adası ise yaya promenadının devamı olacak şekilde yeme-içme alanlarıyla donatılmıştır.

04. P – P’

Merkez Park büyük bir dikdörtgen ve bu geometrinin kuzey doğu köşesine eklemlenen tasarım, tıpkı bir kelimeye eklemlenen asterisk gibi parka farklı bir anlam katmaktadır. Parkın hakim ağaç dokusu tasarım alanına devam ettirilerek bitkisel bir süreklilik sağlanmaktadır.

05. S – S’

Özgün halinden eser kalmamış olan sinema binasının cevheri olan sinema işlevi meydanda açık hava sineması olarak karşılığını bulmaktadır.

KENTSEL TASARIM RAPORU

MAKRO YAKLAŞIM: PLANLAMA MODELİ

Şehir anılar sahnesidir ve anılar da hatırlanmak ister…

Sokaklar, meydanlar, yapılar, insanlar bu sahnenin dekorudur ve her biri de anılardan izler taşır.

Dolayısıyla da kent belleği sonsuz bir hafızadır.

Bu sonsuz hafıza bir tohum atılarak başlar.

Bellek; sadece geçmişten ibaret olmayıp, geçmişte depolanan mekânsal ve imgesel olaylar ile kullanıcıların şimdi ve gelecekte depolanacaklar ile ilişkilendirilerek üst üste çakıştırıldığını ifade etmektedir. Bu çakıştırma işlemi hafızanın tohumu olarak “çekirdek”‘te yapılır.

Bu kapsamda da proje alanı, makro ölçekte çekirdek yaklaşımıyla ele alınmış ve Akhisar kentinin hafıza tohumu kimliği verilmiştir. Proje alanının da içerisinde olduğu ve doğudan kuzeye çevrelendiği eski kent dokusu (kentsel sit alanı), batısındaki yeni kent hayatı ve güneyinde uzanan gelecekteki kentsel yaşam alanları hafıza tohumu kimliğini öne çıkarmaktadır.

Hafıza tohumu olarak proje alanına planlama ve mekânsal müdahale önerisi şu ilkeye dayanmaktadır; burada ve her yerde geçmiş ile gelecek arasında bir denge bulunması gerekmektedir.

Okulu, eski sineması, merkez parkı, eski belediye binası ve camisi bir mekan etrafında bütünleştirilerek toplum temelli organizasyonlarla ve sanat ve kültür merkezleriyle ortaklık yapacak olan Akhisar Kent Hafızası Projesi, şehir sakinlerini kişisel tarihleri ile şehirlerinin tarihi arasındaki hayati ilişkiyi keşfetmeye davet etmektedir. Alan içerisinde bulunan eski belediye binası, eski sinema, cami ve lise yapıları birer kolektif bellek ürünüdür. Bireyin çocukluk ve gençlik dönemlerinin geçtiği bu mekanlar, toplumsal hafızada önemli yer tutar. Görür, hatırlar ve yaşatmaya devam ederiz.

Kentsel Kurgu

Proje alanına yapılacak mekânsal müdahaleler ile makro ölçekte Akhisar kentinin bir çekirdeği olarak eski kent dokusu ile yeni kent sahnesi arasında ilişki kurabilecek ve de bu ilişkiyi şehrin güney kısmında planlanmış olan geleceğin kentsel mekanlarına taşıyabilecek bir işlev kazandırılacaktır.

Çalışmalarda, kentsel çevrenin tanındığı, tasvir edildiği ve planlandığı bir dizi farklı görsel ve zihinsel model tanımlanmaktadır. Planlama yaklaşımında Akhisar için üç ana haritayı tanımlanmıştır: biri geleneksel eski kent dokusu için “şehir bir sanat eseri”, günümüz meskun kent dokusunun özelliği için “panorama olarak şehir” ve gelişme konut alanı olarak ayrılan bölge için “gösteri için şehir”. Bu üç harita Akhisar için geçmişle mekan ötesinde bağ kurma, günümüz kentlerinde otomobil, yüksek katlı yapılaşma, teknoloji vb. kullanıcı talepleri ve bugünle dün arasında ortaya çıkan sorunlara yönelik yeni kentleşme alanında çekici çözümlerin üretilmesini ön görmektedir.

Akhisar kentine yönelik kentsel bellek izlerinin daha tanımlı hale getirilmesi hedefiyle çekirdek kimliği verilen proje alanında yapılacak planlama sadece bir başlangıç olarak ele alınmalı ve kent ölçeğinde bu hafıza tohumunu destekleyici makro ölçekli kararlar da alınmalıdır. Kentsel ölçekte besleyici diğer kararların yer almaması proje alanını Akhisar kentinde yapılmış yapı adası ölçekli bir açık alan düzenlemesi ölçeğinden daha öteye gitmeme tehlikesiyle karşı karşıya bırakır. Bu endişeyle şehir makro ölçekte ele alınmış ve çekirdeğe doğru kentsel belleğin izlerini taşıyacak prestij caddeleri belirlenerek ileriye dönük müdahale alanları tavsiye edilmiştir.

Bu doğrultuda Balıkesir-Manisa Yolu’ndan ayrılan Hilaliye Caddesi ile devamındaki doğu-batı doğrultulu Mürüvet Hızlıkol Caddesi, kuzey-güney doğrultulu Şehit Polis Cemal Ilgaz Caddesi, proje alanının cephe aldığı İsmail Bahri Bey Caddesi ve 144. Sokak, Şehit Teğmen Tahir Ün Caddesi düzenlenecek prestij caddeleri olarak belirlenmiştir. Bununla birlikte 1934 tarihli imar planına göre Manisa Şosesi olarak görünen aksı canlandırmak ve hafıza tohumu ile ilişkilendirmek üzere de 152. Sokak aksı da tarihi aks olarak kimliklendirilmiştir.

Planlama Alanında Ulaşım Çözümlemesi:

Kentlerin ulaşım ağının önemli bir parçası olan sokaklar, yalnızca ulaşım aracı olarak değil aynı zamanda barındırdıkları mekanlar ile birer kamusal mekan olarak kent hayatında önemli bir yere sahiptir. Kentlerin kamusal bir parçası olan sokaklar da kendilerine özgü mekanlarını kaybederek günümüz ekonomisine hizmet etmeye başlamakta ve bellek kayıpları ilk olarak sokaklarda başlamaktadır. Bu endişe doğrultusunda da proje alanının mekânsal tasarımına başlamadan önce alanın çevresiyle birlikte kentsel bellek izinde ulaşılabilirlik kurgusu ele alınmıştır.

Planlanan yaya eksenin, diğer cadde ve meydanlarla birleştirilmesi, kentsel bellek ve peyzaj altyapısı olarak çalışan yeni bir kamusal alan ağı ortaya çıkarmaktadır. Kentsel mobilite sistemlerini (caddeler, otobüsler, otoparklar, bisikletler…) ana trafik dolaşımının çevre halkası aracılığıyla şehrin diğer parçalarına bağlayan yeni bir mobilite ağı önerilmiştir. Açık alan ağı, bisiklet yolu ve yaya yolu ağı arasındaki birleşme çekirdek ve şehir arasında karşılıklı alışveriş düğümleri haline gelir. Şehrin hafıza tohumu olarak tanımlanan yeni çekim merkezi, ilk defa birlikte çalışan yeni meydan ve kentsel yaşamla yeniden ilişkilendirilen kamu yapılarından oluşmaktadır.

Proje, tarihi doku içerisinde ve önerilen meydan etrafında kesintisiz yaya dolaşımını öngörmektedir. Bu nedenle öncelikle ticari çevrenin kısmen yayalaştırılması önerilmiştir. Söz konusu yaya dolaşımını desteklemek üzere araç ringlerinin sürekliliği, yaya akışını kesmeden ve destekleyecek şekilde sağlanmıştır. Buna ek olarak, proje alanı içerisindeki yaya sirkülasyonu alternatif olarak bisiklet ile desteklenmektedir. Geleneksel kent kullanım izlerini takip eden ve alana ait kendi mantığını alan yeni bir trafik sirkülasyonu önerilmektedir. Proje alanının kuzeyinde proje sınırı ile Şehit Teğmen Tahir Ün Caddesi arasında kalan 8. Sokak ve 144. Sokakla çevrelenen ticari alanda, mevcut servis yollarını elimine eden ve onları boş alana dönüştüren, yolu sokağa dönüştüren, geleneksel bir çarşı başlatılmıştır.

Trafik yükünü hafifletmek ve alanın yoğun araç trafiğini düzenlemek için araç yol güzergâhları, toplu taşıma hat güzergahları değiştirilmiş, yeni trafik akışı önerilmiştir. 5. Sokak, 19. Sokak, 8. Sokak ve 3. Sokak tek yön olarak çalıştırılmış ve 2. Sokak kısmen yayalaştırılmıştır. Tasarlanan meydan kurgusu ile alan kullanımının artacağı ve meydan çevresinin geleneksel çarşı ve ticari birimler ile kafe, satış birimleri gibi donatılara dönüşümünün olma potansiyeli de düşünülerek, 7. Sokak ve çevresi de yayalaştırılmıştır.

Ulaşım ağına dair yapılan incelemelerde, ana ve ara yol değerlendirmeleri yapılmıştır. Proje alanı kentin merkezi olarak kabul edilebilecek bir kesişim bölgesinde yer almaktadır. 144. Sokak, 227. Sokak ve İsmail Bahri Bey caddeleri, kentin ulaşım ağının omurgası niteliğinde olması, proje alanını daha da önemli ve değerli kılmaktadır. Bu nedenle de proje alanı çevresinde tanımlı bir aks sürekliliğinin sağlanmasına yönelik planlama modelinde prestij aksı olarak da tanımlanan İsmail Bahri Bey Caddesi ve 227. Sokak birleştirilerek geleneksel bir aks oluşturulmuştur. İsmail Bahri Bey Caddesi’nin park cephe kısmı ise otopark alanına hizmet edecek şekilde yaya öncelikli olarak tek yön çalıştırılmıştır.

Bununla birlikte Yeni Cami ile Kız Meslek Lisesi yapılarının bir bütün olarak meydanla ilişki kurması amacıyla öncelikle kendi içerisinde bir bütünlük sağlamak üzere iki yapıyı ayıran 130. Sokak kısmen trafiğe kapatılmış ve kapatılan kısım mekansallaştırılarak meydanla ilişkilendirilmiştir. Bu müdahale ise eski kent dokusunda yeni bir bağlantı aksı planlanmasını gerektirmiş ve 132. Sokak’ı 142. Sokak’a bağlayan kuzey-güney doğrultulu ana bir aks önerilmiştir.

Önerilen trafik sirkülasyonu mevcut durumda proje alanından geçen toplu taşıma hat güzergahlarının da revizyonunu gerektirmiş ve kentsel ölçekteki bağlantılar engellenmeden uygun güzergahlar yeniden belirlenmiştir.

Ayrıca Manisa Ulaşım Ana Plan Raporunda gösterilen bisiklet güzergahları da proje kurgusu doğrultusunda yeniden yorumlanmıştır.

Tüm bu müdahaleler neticesinde, proje alanı tamamen araç trafiği baskısından arındırılmış ve yakın çevresi büyük oranda yayalaştırılarak kentsel bellek izlerinin yaya hızında yakalanması sağlanmıştır. Alınan ulaşım kararları; farklı servisleri (trafik aksları, araba parkı, bisiklet parkı, otobüs durağı, elektrikli araç şarj istasyonu…) bir araya getirip kolektif hareketliliğin kullanımını arttırarak sistemler arasındaki çakışmaları azaltmaktadır.

İmar Plan Kararları

Mevcut İmar Planı ve Hâlihazır Plan üzerinde yapılan çalışma doğrultusunda yapı parselleri korunmuş, sınır değişikliğine gidilmemiştir. İmar plan notları ve yapılaşma koşulları korunmuştur.

Yapılaşma koşulları ve yapı yaklaşma sınırları değiştirilmemiş olup, yol genişlikleri ve güzergâhları ile UTK Kararı gerektirecek trafik sirkülasyonu üzerine bir öneri geliştirilmiştir.

Meri imar planında 14m en kesitte planlanmış olan İsmail Bahri Bey Caddesi’nin parkın cephe aldığı kısmı ile meri imar planında 10m en kesitte planlanmış olan 130. Sokak’ın Yeni Cami ile lise arasında kalan kısmının kapatılması ve sürekliliğin sağlanmasına yönelik 133. Sokak’ın 10m olarak genişletilme kararı alınmıştır. Dolayısıyla bu kararlara yönelik meri planda plan tadilatı gereği ortaya çıkmıştır.

PEYZAJ MİMARLIĞI RAPORU

Kentsel Bellek
 

Yansıt-Çoğalt-Yaşat

Proje alanı Güruh Sultan (Yeni)Camii, Kız Meslek Lisesi, Eski Belediye Sineması ve Halk Evi ile bütünleşmekte, Şehit Necdi Şentürk Parkı ile ilişkilenmektedir. Kent dokusu içinde tanımlı bir boşluk barındıran alan; Akhisar’ın tarihsel kentsel gelişimi ile süregelen kentsel belleğin izlerini yansıtma potansiyeline fazlasıyla sahiptir.

Kentsel Bellek- Kentsel Peyzaj İlişkisi

Mekan bilgisinin bilişsel ifadesi, geçmişten günümüze taşıdıkları ve geleceğe dair nasıl bir iz bırakacağı ile yakından ilişkilidir. Kentsel mekan ile kent belleği arasındaki bu ilişki kentsel doku ile bağ kuran yerel yaşamı ve tüm bunlarca şekillenen kent kimliğinin temel strüktürüdür.

Yaşam biçimlerinin değişimi, mekanları da beraberinde şekillendirmektedir. Bu etkileşim mekansal bir dönüşümün önünü açmakta ve bireylerin mekan ile kurdukları ilişkinin de farklılaşmasına sebep olmaktadır.

Kentsel belleğin oluşması, bilişsel ifadenin mekan bilgisi ile ilişkilenmesi kent peyzajı ile yakından ilişkilidir. Kent peyzajı anı sahneleyen bir fotoğraf karesidir. Ancak aynı zamanda bileşenleri olan doğa, odağındaki “insan” ve mimari yapıları ile zamanlar/süreçler arası bir bağdır. Öyle ki kentsel peyzajlar geçmişten günümüzde çoğu değişime adapte olmakta ve tanıklık etmektedir. Proje alanının sahip olduğu peyzaj karakteri aslında geçmiş ile gelecek arasında bağ kuran -canlı- bir tanıktır.

Proje alanının temel potansiyellerin başında kentsel peyzaj ögelerinin bir arada yer aldığı kullanımlar gelmektedir. Mimari ögeler ve bitkisel peyzajın bir arada olduğu alan geçmiş ile izlerini günümüze taşımıştır. Cami, lise, eski belediye binası, sinema ve park gerek yeşil alanları gerek mimari unsurlarıyla alanın ortasında bulunan kamusal boşluğu tanımlamaktadır.

Mevcut Durum-Bellek İlişkisi

Alanın odağındaki otopark kullanımlı mevcut durumu, kentin insan ölçeğinden bağımsız gelişiminin sonucunu göstermektedir. Kentsel belleğe olumsuz bir imaj yerleştiren bu durumun önüne geçilmesi, alanın insan odaklı yeniden kazanılması ile mümkün olacaktır. Bu dönüşüm kapsamında kaybolan izlerin tarihsel bağlamda ele alınması ve alanda yansıtılması önem taşımaktadır.

Tasarım Kararları

Kentsel mekanlara dair verilen kararlar mikro ölçekte küçük dokunuşlar olsa da etkisi geniş alanlara yayılmaktadır. Verilen her kararın önemini vurgulayan bu olgu, alanın sahip olduğu potansiyellerin doğru değerlendirilmesi durumunda tasarımın kent bağlamındaki etkisini de güçlendirmektedir.

Mevcut durumda otopark olarak kullanılan kamusal boşluğun çevre yapılar ile ilişkilendirilip insan odaklı bir yaklaşımla ele alınması tasarım kararlarının temelinde yer almaktadır. Bu doğrultuda zeminaltı otopark düzenlemesi ile mevcut ihtiyacın karşılanması sağlandıktan sonra, yeniden kazanılan alanın mekan tanımlanması önem taşımıştır. Cami, Lise, Sinema ve Halk Evi kullanımlarının yansımaları ile mekana hem işlev sağlanmış hem de proje alanı karakteri geliştirilmiştir. Bu; alan tasarımının kentsel bellek ile ilişkilendiği nokta olarak ön plana çıkmaktadır.

Yapısal Peyzaj Kararları

Yapısal peyzaj kararları sürdürülebilir ve çevre dostu olma, erişilebilir olma kriterlerini gözetmektedir. Bu kapsamda kent meydanında doğal taş kullanımına karar verilmiştir.

Sürdürülebilir ve Çevre Dostu

Plak taş formlu tercih edilen doğal granit döşeme açık renk olması ile kentsel ısı adası etkisini azaltmakta, mikro klimaya etkiyi düşürmektedir.

Plaktaş Granit Döşeme

Erişilebilirlik

Alanın yaya öncelikli kılınması, kent meydanına erişimin herkes için sağlanması adına meydana ulaşım akslarına yaya geçitleri yerleştirilmiş, bu geçişler kaldırım kotunda hareket ettirilerek yayaların kot farkı olmaksızın mekana erişimi sağlanmıştır. Bu aynı zamanda araçların hızını düşüren bir yol kurgusunu da desteklemektedir.

Hemzemin Yaya Geçişleri

Gerek kent meydanı gerek diğer mekansal kullanımlara erişimde rampalara yer verilmiş, eğimleri %8’i geçmeyecek şekilde tasarım geliştirilmiştir. Bununla birlikte döşemeler bedensel engelli ziyaretçilerin de hareketini destekleyecek şekilde seçilmiştir. Görme engelli kullanıcılar için malzeme bütünlüğü dahilinde yönlendirme ve uyarıcı hissedilebilir yüzeylere yer verilmiştir.

Döşeme doku farklılıkları ile uyarıcı ve yönlendirici yüzeyler

Yapısal peyzaj tasarımı kapsamında meydanda kuru havuz ve yansıtma havuzlarına yer verilmiştir. Dinamizim ve durağanlığı bir arada barındıran tasarımda kuru havuz; su kullanımı olmadığı zamanda yaya hareketine engel teşkil etmeyecek şekilde hemzemin çözüme sahiptir. Çalıştığı durumda ise ortama dinamizm getirmekte ve her yaştan ziyaretçinin ilgisini çekecek bir ortam sunmaktadır. Yansıtma havuzları ise durağanlığı sembolize etmektedir. Mekan ile görsel bağ kuran bu alanlar adım taşı bağlantıları ile mekanlar arası erişimi sağlamaktadır.

Hemzemin su ögesi(Kuru havuz) ve yansıtma havuzu

Kent Mobilyaları

Tasarımın bir parçası olan kent mobilyaları genel kurgu dahilinde etkinlik alanları olarak işlev görmektedir. Açık hava sineması basamakları oturma alanı sağlarken, turistik bilgilendirme, cami ikram alanları, büfe&kiosklar, sergi alanları tasarım ögeleri olarak yer almaktadır. Bunların haricinde bisiklet kiralama ve kaykay & paten alanına ilişkin mobilya yerleştirmeleri bulunmaktadır.

Bitkisel Peyzaj Kararları

Proje mevcut tüm ağaçları koruyarak günümüz kentsel peyzajının geleceğe aktarılmasını desteklemektedir. Korunan ağaçlar arasında cami ile ilişkilenen ve mevcut bitki dokusu arasında görsel bir farklılık yaratan servi ağaçları önem taşımaktadır. Bu ağaçların tasarımda bir yansıması olarak açık sergi & enstalasyon meydanında yer alan arazi sanatı ögelerine yer verilmiştir.

Zeminaltı otopark üzerinin meydan olarak değerlendirilmesi bitkisel peyzajın meydan çeperindeki kullanımlardaki önemini artırmıştır. Bu alanlarda öncelikli olarak mekan tanımlamayı güçlendirmek amaçlı saksıda bitkilendirmeler düşünülmüş, form verilebilecek, her dem yeşil türlerin kullanılmasına önem verilmiştir. Görsel perdeleme yapmayacak ancak mekansal ayrımı vurgulayacak bu türler Pittoporum tobira ‘nana’ (Bodur Yıldız Çalısı), Buxus sempervirens (Şimşir) olarak belirlenmiştir.

Pittoporum tobira ‘nana’ (Bodur Yıldız Çalısı) ve Buxus sempervirens (Şimşir)

Bunların haricinde aromatik türlerin kullanılması ile ortama görselliğin yanı sıra koku katkısı sağlaması düşünülmüştür. Lavandula angustifolia (Lavanta), Rosmarinus officinalis (Biberiye), Santolina chamaecyparissus (Lavantin) türlerinin kullanımı öngörülmüştür.

Lavandula angustifolia (Lavanta)

Rosmarinus officinalis (Biberiye)

Santolina chamaecyparissus (Lavantin)

Cami ile lise arasında bulunan aksta meydana yönlendiricilik sağlanması ve yeşil dokunun sürekliliği amaçlı ağaçlandırma yapılmıştır. Burada tercih edilecek türlerin tepe tacı ile gölgelik alan oluşturması ve yaya hareketine engel teşkil etmeyecek forma sahip olması önemlidir. Alan dokusunda da yer alan Tilia tomentosa (Ihlamur) ağaçlarının sokakta değerlendirilmesi hem tepe tacı hem de gölgelik alan oluşturma kriterlerini desteklerken aynı zamanda ortamda yaratacağı koku, mevsimsel renk geçişi ile aksın dikkat çekici bir sokağa dönüşmesini sağlayacaktır.

Tilia tomentosa (Ihlamur) ve Mevsimsel renk geçişleri