- 10 Aralık 2020
- 4512 defa okundu.
1. Ödül (Âşık Daimî Mezarı), İstanbul’un Mezarları Tasarım Yarışması
Proje Raporu
AŞIK DAİMİ (İSMAİL AYDIN)
Kâinatta bir zerreyim
Ben kendimi bilmez miyim
Zerre içinde zerreyim
Ben Kendimi bilmez miyim
Varoluş sevdasını hayata rehber edenlere aşk olsun. Öğretisi Dai, ruhu devridaim olsun. Vahdet anlayışını kendi özüyle bu denli bütünleştiren 21.yy Anadolu’sunun en değerli hümanistlerinden Aşık Daimi şüphesiz ki varoluşunun sebebi coğrafyasından ayrı düşünülemez. Ölümlü dünyasını, ölmek suretiyle geride bırakarak aşmış ve daimi ölümsüzlüğe ulaşmıştır. Toprak ile kavuşmuş , coğrafyaya karışmış ve Daim olmuştur. Mezarda aslında yoktur hiçbir hatırlama. Tinsel bir içselleştirmedir Aşık’a yakışanı da … Deyişleri toplumla ve coğrafyasıyla mayalanmışken, kendi de toprakla mayalanır şimdi. Görkemli bir gömüte gerek duyulmaz; çünkü Aşık vahdet aşkıyla anılacaktır.
Ağırbaşlı bir sadelikle iki kaya parçasıdır mezarı anma mekanına eviren. Daimi’nin doğduğu Erzincan’dan gelen bir , iki kaya kütlesidir sadelikte inceliği gösteren. Küçük bir kum taneciğinin de koca kaya kütlesinin de sırrına aşk etmiş Daimi’ye, O’nun gibi düşünerek bir tasarı biçimi benimsenmiştir. Layığı ancak böyle bulunabilmiş, öğretisi böylece tasarıya dönüşmüştür. Bu anma mekânındaki duyumsama eylemi, hitamda yaşamın bütünlüğü aranarak kurgulanmış bir üst örtünün ziyaretçiye merhumun gönül gözüyle sirayet edişidir. Hem kainatta bir zerre, hem de zerrenin içinde bir zerredir Aşık Daimi. Daimi’nin yerini işaret eden tanecikli ve gözenekli yapısıyla toprağın altından çıkan kaya, şimdi yeniden ait olduğu yerde yeni nefeslere açılacak, yosunlara bitkilere böceklere yuva olacaktır. Monolitik bir kütlenin üstünde, Daimi ismi pirinç bir levhaya yazılmış ve bu kütlenin içine saplanmıştır. Duru bir yalınlığın içinde minik ve naif bir parıltıdadır şimdi ismi. Nietzsche’nin de dediği gibi “Ölümünüzde tininizin ve erdeminizin korları parlamalı hala, tıpkı yeryüzünü saran akşam kızıllığı gibi”.
Etiketler
