2. Ödül, İTÜ İşletme Fakültesi Mimari Proje Yarışması

MİMARİ PROJE RAPORU

İTÜ İŞLETME FAKÜLTESİ

ŞEHİR VE KAMPÜS

İTÜ İşletme Fakültesi’nin yer aldığı Maçka Kampüsü, kentle güçü açık alan ilişkileri kurma potansiyeli olan önemli bir konumda bulunmaktadır. Erken Cumhuriyet modernleşme sürecinin önemli bir adımı olan Henri Prost’un İstanbul planında 2 no’lu park olarak yer alan Maçka Parkı, zaman içinde bütünlüğü zedelenmiş de olsa, kentin önemli yeşil alanlarından birisidir. Kampüs aynı zamanda tescilli kültür varlıkları olan mevcut yapılarıyla beraber zengin bir kentsel çevre oluşturma olanaklarına sahiptir. Önerdiğimiz tasarım, program yorumu, kütle ve açık alan kurgusu ile bu olanakları hem kentin faydasına sunma hem de kampüs kullanıcıları için yüksek nitelikli açık ve kapalı yaşam, eğitim ve çalışma alanları yaratmayı hedeflemektedir.

Kütle kurgusu oluşturulurken temel hedeflerimizden birisi yerleşkede ihtiyacı hissedilen kullanılabilir nitelikli açık alanı yaratmak oldu. Aynı zamanda üretilen açık alanların mevcut yeşilin sürekliliğini desteklemesi ve güçlendirmesi amaçlandı. Öneri yapı kuzeybatı – güneydoğu aksında uzanan doğrusal bir hatta yer alır. Bu hattın güneybatı tarafı dolaşıma, kuzeydoğu tarafı ofis ve eğitim alanlarına ayrılmıştır.

Dolaşım kütlesi, içinde merdiven ve hollerle beraber ortak çalışma alanları ve açık ofisleri de barındırarak etkileşimli bir eğitim ortamı yaratır. Aynı zamanda dış mekanla doğrudan ilişkili olduğundan yapının açık alanla bağlantılı kalmasını ve yaya akışını içine almasını sağlar. Dolaşım kütlesi güneş kontrolü sağlayan bir mesh ile kaplı net cephesi ile hem içerideki dinamik ortamın dışarıdan algılanmasını sağlarken, Karakolhane Binası’na Maçka Parkı tarafından bakışta derinlikli bir fon oluşturur. Eğitim ve ofis blokları ise parçalı kütle kompozisyonları ile diğer yöndeki şehir dokusuyla bütünleşir.

PROGRAM VE KÜTLE DAĞILIMI

Amfi ve derslik gibi eğitim alanları ilk 3 katta, ofis alanları ise üst 3 katta planlandı. Zemin kat sokak kotundan, 1. kat avlu kotunda farklı noktalardan giriş alır. Karakolhane Binası ile yeni yapıyı bağlayan köprü ise 2. kata bağlanmaktadır. Böylece yaya hareketi ve giriş çıkışlar tek bir kata yüklenmek yerine farklı kotlara dağıtılmıştır. Dolaşım kütlesi bu alanların farklı kullanıcılarına karşılaşma olanakları yaratır ve ortak çalışma, toplanma ve dinlenme alanları sunar.

Yenilikçi çalışma alanlarının gerektirdiği anlayışla asistan odaları açık plan içinde kübikler şeklinde tasarlanmıştır. Bu sayede hem aidiyet duygusu oluşturulmakta hem de kolektif çalışma ortamının avantajları kullanılmaktadır.

Karakolhane Binası’na da Dekanlık ve İşletme Enstitüsü ile programdaki uygun mahaller yerleştirildi.

BİR ARAYÜZ OLARAK HAREKET

Karakolhane Binası ile önerdiğimiz yapı arasında kalan alan, kampüs için basamaklı bir yaya aksı, bir “alle” tariflerken, bu “alle” yapının zemin kotunda meydanlaşarak bir odak noktası haline gelir. Kantinin de yer aldığı zemin kotu açık ve kapalı alanları ile kampüs sosyal yaşantısı için zemin oluşturur. Bu alan peyzaj unsurları ile desteklenerek kampüsün nitelikli açık alan ihtiyacına yanıt verecektir. Bu basamaklı “alle” ile yapının dolaşım kütlesi üç boyutta  güçlü bir birliktelik oluştururken Karakolhane ve yeni yapıya farklı kotlarda erişim sağlamaktadır. Böylece “alle” ve dolaşım kütlesi birbirini besleyen unsurlar olarak işlemektedir.

Dolaşım kütlesi yatay ve düşey sirkülasyonu sağlarken açık ofis, ortak çalışma, bireysel çalışma ve dinlenme alanları da barındırır. Bu hareketli ama net cephe İTÜ İşletme Fakültesi’nin kente açılan arayüzü olacaktır.

Programda yer alan konferans salonu alternatif bir toplanma ve etkinlik alanı olarak yorumlandı ve teraslı peyzajın altında kot farkına oturan basamakları ile düşey dolaşımın doğal bir parçası haline getirildi. Açık plan şeması ile etkinliklerin yapının günlük yaşantısının bir parçası olarak ele alınabileceği serbest bir mekan olarak tasarlandı.

2. ve 3. katta yer alan kütüphane de yenilikçi kütüphane modelleri esas alınarak kitaplara ev sahipliği yapan sessiz bir alan olmaktan çok ortak çalışma ve üretme imkanları sunan ve mekansal olarak yapının dolaşım sistemine güçlü şekilde eklemlenerek zenginlik katan bir unsur olarak ele alındı.