Mimari Proje Raporu
TESKI binası için öngörülen tasarım birbiri içine geçmiş iki katlı bir kurgu içinde ele alınır. İlkin, tasarım, Tekirdağ içinde varolan ekilebilir alanların, tarımsal adaların imar planına geçiş sürecinde yerin belleği, durumlar içinde alabileceği biçimler ile koşulların uzlaşmasını önerir. Total bir anlayışla çalışılmış ve yerin hafızasıyla çelişen ve mimarlığı pasivize eden imar planı kurgusu içindeki yeni TESKI binası için öneri; ekilebilir bir kentsel(leşmiş) teras altında mimari elemanların düzenini işlevlendirmekdir. Ekilebilir bir topografya parçası altında işlevlendirme süregelen hafızanın bir devami olduğu gibi kentselleşmesi öngörülen alanda yeni ortak kullanımlara, toprağı müşterekán işlemeye, Marmara Denizi’ne açılan manzara noktasında görsel ve deneyimsel hissedarlığa bir davettir. Ekilebilir alan altındaki işlevlendirme sayılı güneş avluları etrafında gerçekleşir.
Kurgunun ikinci katmanını ise yapının iç ve dış arasında geliştirdiği dil olusturur. Konferans, toplantı odaları, cok amaclı salon, kafe, yemekhane gibi sosyal alanlar içe açılan avlular ile birleşirken, dış çeper ofis, idari birim ve ofisler gibi daha özelleşmiş birimler ile bütünleşir. Bu farklılaşma iç – dış, kamusal-idari arasi hareketlerin bütününe yönelik canlılık getirdiği gibi, işlevlerin sosyal alanlara yakınlık ve uzaklık ihtiyacina göre dağılması prensibinden de kaynaklanır. Burada temel olan şey, hareketin öze, yani bugüne dek tarımsal toprak olarak süregelmiş topografya parçasına uyguladığı değişimdir. Öze uygulanan bu değişim kütlede sosyal alanların avlular etrafında iç alan yaratarak kendini var etmesi, kendine alan açmasıdır. 4 ayrı giriş 4 ayrı kottan bu hareket alanlarını besler, şöyle ki: Girişler sırasıyla +0.00 kotu ana giriş, +4.00 kotu Süleymanpaşa Şube girişi, +8.00 kotu konferans girişi ve + 16.00 kotu yeşil çatı/ekilebilir alan ile bütünleşir. İdari birimler ise kendi gruplarında ikincil ışık avluları ile ilişkilendirilir. Her bir dikey kategoride, kütleler avlular etrafında çeşitlenerek, dikey ve yatay bağlantılarla ve sirkulasyonlarla onu değişime uğratır. Çeşitlenmelerde kütle o an içinde işlevsel kimliğine bürünür.
Tasarım, önceki Tekirdağ Belediyesi yarışması ile yapılması öngörülmüş proje ile bütünleşmeyi önerir. Bu noktada onun bir devamıdir ancak müdahale edilmiş topografyanın yarattığı boşluk algısı, yerin hafızasının devamı niteliği altında ekilebilir ve ortak kullanıma açık bir alan altında işlevlendirme ile yeni yapısal alan içinde karşıtlıkların filizlendiği nokta olacaktır. Bu sürprizli alan yapısallaşan dokuya canlılık getirecektir.