3. Ödül, 7 İklim 7 Bölge Ulusal Mimari Proje Yarışması (Ege Bölgesi)

MİMARİ AÇIKLAMA RAPORU

Kentin Revizyonu
Toplu Konut İdaresi (TOKİ) misyonu gereği yurt sathında konut arzı sağlayan, bunun yanında eğitim ve kültür yapıları inșa eden bir kurumdur. Konusu özelleșmiș mimari ürünlerden öte, kentlerin imarıdır. Proje kapsamında, bu jenerik durum göz önünde bulundurularak gelenek, iklim, imar gibi meseleler ele alınmıș, geçmiș tecrübe ve ürünlerden yararlanılarak yeni bir yerleșme strateji ve prototipi üretilmesi amaçlanmıştır.

Geleneğin Tasfiyesi
Osmanlı, ‘batı’ eliyle Pazar ekonomisine geçerken 500 yıldır süre gelen imar ve yerleșim stratejisini terk etmek sorunda kalmıș, geleneksel imar ve onun mimari üslubunu Pazar ekonomisi șartlarında üretememiștir. 19.yy’dan itibaren ithal edilen yabancı mimar ve hocalar, kendi büyüyüp geliștikleri kültürlerin etkisinde kalarak burada prototip binalar üretmiș, bu prototipleri çoğaltacak imar normları ve araçları ise sistem tarafından kanunlaștırılmıștır.

Sonuçta ortaya çıkan imar stratejisi bazı temel değerler bakımından bu coğrafyanın insanı ile farklılașmıș, Doğa ve topografya ile kurulan ilișkide, kamusallık anlayıșında, ölçek ve mülkiyet gibi hayati konularda doku uyușmazlığı ortaya çıkmıștır. Cumhuriyet dönemi; çekme mesafesi, parsel, ada, kat sınırlaması vs gibi imar araçlarının kentlere empoze edilmesi meselesi ile geçmiștir. Ortaya çıkan hemen her kent parçası ise zamanla bu imar araçlarını ișlevsiz hale getirecek șekilde kendiliğinden gelișmiș – dönüșmüștür. Düzensiz yapılașmadan betonlașmaya, mülkiyet sorunlarından mimari karaktersizlik meselesine kadar pek çok kentsel problemin temelinde (bașka pek çok sosyo-ekonomik sebep ile birlikte) bu mesele yatmaktadır.

Kentin Revizyonu
Yarıșma kapsamında, projede yukarıda bahsedilen doku uyușmazlıklarını azaltacak yeni imar stratejileri araștırılmıștır. Bu noktada, gelenek sadece mimari bir üslup olarak ele alınmamıș, geleneksel kentin içine sinen yerleșme stratejileri incelenmiștir.

Büyük Kent Stratejisi
Anadolu’nun engebeli coğrafyasında kentler genellikle sırt ve yamaçlarda kurulmuștur. Böylece, hem vadi tabanlarındaki değerli tarım arazileri korunmuș, hem de doğal eğim ile yağmur sularının tahliyesi sağlanmıștır.

 

 
 
 
Üst ölçekte 3 temel alan ortaya çıkmıștır. 

Sırtlar: Ege coğrafyasında yerleșimleri birbirine bağlayan yollar özellikle sırtlara yerleștirilmiș, sırtlardaki görece düșük eğim, dolașımı kolaylaștırmıștır. Proje kapsamında Sırt, kent öbeklerini birbirine bağlayan ana omurga olarak ele alınmıș, bu aksın üzerinde kentin tümüne hizmet verecek büyük ölçekli ve ticari ișlevlerin yerleștirilmesine karar verilmiștir. 
 

Vadi tabanları: Ege coğrafyasında vadi tabanları yağıșı topladıkları için çoğunlukla tarım gibi açık alan ișlevleri ile değerlendirilmiștir. Gerekmediği sürece bu alanlara yerleșilmemiștir. Proje kapsamında vadi tabanı kent parçalarını birbirine bağlayan yeșil bir koridor olarak ele alınmıștır. Bu koridoru besleyecek șekilde eğitim ve kültürel ișlevler yerleștirilmiștir.
 
Yamaçlar: Ege bölgesinde yamaçlar, sırtlardaki rüzgârlı alan ile vadi tabanındaki sulak alan arasında kalan yerleșime elverișli alanlar olarak öne çıkmıștır. Proje kapsamında yerleșimin ana kütlesi yamaç alanında bulunmaktadır.

Etiketler

Bir yanıt yazın