3. Ödül, Ağrı Doğubeyazıt Eğitim Kampüsü Mimari Proje Yarışması

Mimari proje raporu

Toplumsal yaşantımızın temeli aile daha sonra da mahalledir. Bizi kentli yapan önce en yakın çevremiz yani içinde yaşadığımız mahallemizdir. Mimari programda önerilen eğitim kampüsü öğrencilerin fiziksel, bilişsel ve zihinsel olarak kavrayabilecekleri büyüklüklerin ötesinde bir büyüklüktür. Bizim mimari argümanımız; bu algılanamayacak, yaşanamayacak büyüklükle mimarimizle başa çıkmaktır. Her şey öğrencinin, öğretim elemanlarının fiziksel ve bilişsel olarak algılayabileceği, yaşayabileceği, deneyimleyebileceği bir ölçekten başlamalıdır. Bildiğimiz tanıdığımız sokağımızın ölçeğidir bu.

Kentsel mekansal oluşumu henüz tamamlanmamış bir bölgede yer alan kampüs alanı önerilen mekansal organizasyon ile kendi çevresini ve dış mekan oluşumunu etkileyecektir. Yılın sadece dört ayında ortalama sıcaklığın 15 C derecenin üstünde olduğu, sert ve zorlu iklim koşullarında yer alan okulda yaşantının iç mekanlarda geçeceği düşünülerek eğitim alanlarının ve ortak etkinlik alanlarının mümkün olduğunca kıymetli olan gün ışığıyla ve doğayla buluşması hedeflenmiştir. Bu mekanları bağlayan geniş dolaşım alanları aynı zamanda kapalı teneffüshaneler olarak tasarlanmıştır.

Düşey sirkülasyonun kullanıcıları zorlamaması için çok katlı çözümden kaçınılmıştır. Kompakt bir mekansal örgütlenme tercih edilmiştir. Önemli ve büyük bir yatırım olan eğitim kampüsünün çevreci, sürdürülebilir, doğayla bütünleşen ve topografyayla uyumlu bir yapı olması sağlanmıştır.

İklim verileri hem mimari kompozisyonu hem de mimari çözümleri etkilemiştir. Eğimli çatı tasarımı, cephe elemanları ve gerekli toplanma ve dağılma noktalarında önerilen saçaklar bu duyarlı tasarımın birer parçasıdır.

Eğitim bloğu: Eğitim bloğu güney-güney batı yönünde dış bükey bir formla tasarlanmıştır. Soğuk ve uzun kış aylarında güneşten maksimumda faydalanmak amacıyla arazinin en uzun güneşlenme yönü seçilmiştir. Böylece yapının fiziksel çevre denetim kriterlerine uygun en ideal forma sahip olması sağlanmıştır. Eğitim bloğunu ana omurgaya bağlayan kollar arasında avlular oluşturulmuştur. Bu avlular kuzey rüzgarından korunaklı, açık teneffüs ve etkinlik alanlarıdır. Aynı zamanda yeşil alanlar olarak tasarlanan avlular, dar ve uzun aralıklar olmak yerine geniş alanlar olarak tasarlanmıştır. Bu bağlamda en fazla ve en uzun güneşlenme olanağı sağlanmıştır.

Sosyal etkinlik sokağı (yaşam omurgası): Yapının adeta omurgası gibi davranan, tüm mekansal organizasyonu örgütleyen, dağılma ve toplanma mekanlarını düzenleyen sosyal etkinlik sokağıdır. Bu sokak eğitim birimlerini, kapalı spor alanlarını ve sosyal ve kültürel etkinlik alanlarını birbirine bağlar.

Kültür sokağı: Sosyal etkinlik sokağının bir uzantısıdır. Çok maksatlı salonları, konferans salonunu, kantin, yemekhane ve öğrenci topluluklarını, ticari birimleri ve ibadet birimini ana omurgaya bağlar. Sosyal etkinlik sokağının kültür sokağı ile birleştiği yerde birinci katta kütüphane ve bilim merkezi tasarlanmıştır. Bunlar en merkezi konumda yer alan ancak, sosyal etkinlik sokağının olağan hız ve yoğunluğundan uzak kalan mekanlardır.

Sosyal etkinlik alanları ve spor alanları: Topografyanın verilerinden yararlanılarak tasarlanan sosyal etkinlik ve spor alanları erişimi kolay alanlardır. Hem eğitim bloğundan hem de yurtlardan yaklaşım düşünülerek merkezi konumda tasarlanmışlardır.

Yurtlar: Bir yaya aksıyla hem açık etkinlik alanlarına ve ortak kullanımlara hem de ana eğitim bloğuna bağlanmıştır. Rekreasyon alanları ve açık etkinlik alanları yurtları eğitim bloğundan ayıran önemli tasarım elemanlarıdır.

Kampüs Trafiği: Öğrencilerin ve öğretim elemanlarının aynı saatlerde geldiği ve dağıldığı düşünülerek dört farklı yönden giriş alınmıştır. Servis araçlarının bekleme yerlerinin gerekli büyüklükte ve erişimi kolay noktalarda tasarlanmasına önem verilmiştir. Taşıt trafiği asla kampüs içi yaya trafiğini kesmemekte ancak gerekli noktalarda onu beslemektedir.