- 26 Mart 2015
- 28797 defa okundu.
Santral 4 ve 6 nolu Kazan Daireleri Mimarlık Fakültesi ve Kütüphane Dönüşümü
Bilgi Üniversitesi Santral 4 ve 6 nolu Kazan Daireleri Mimarlık Fakültesi ve Kütüphane Dönüşümü projesi NSMH'ne ait.
NSMH projesini anlatıyor:
“Bügün İstanbul Bilgi Üniversitesi Santral Kampüsü’nde yer alan 4 ve 6 no’lu kazan daireleri, 1914 yılında inşa edilmiştir. 1983 yılında işlevsiz kalıp terk edilen Silahtarağa Elektrik Santrali’nin diğer dönem yapıları ile birlikte bu yapıların da endüstri mirası ve özel yapılar olarak koruma kararı bulunmaktadır. 2004 yılında İstanbul Bilgi Üniversitesi’nin bu alanı uzun süreli kullanma hakkını aldığından bu yana, NSMH olarak hem bu yapıların korunması ve ayakta kalması hem de yeniden işlevlendirilmesi konusunda birçok çalışma yaptık. Fakat yerleşke içindeki diğer yapıların öncelikli yapımının ardından 2013 yılına kadar iki kazan dairesinde onaylı söküm ve güçlendirme dışında herhangi bir uygulama yapılmadı.
4 ve 6 no’lu kazan dairelerinin her ikisinde de, ayakta kalabilmiş ve üzerinde koruma kararı olan birer eski kazan bulunuyor. Bu kazanlar özel işlemlerden geçirilerek özgün hali ile ve yerinde korunurken, yapılar üzerinde çalışırken kazanların bu yapıların asıl sahibi olduklarını akılda tutarak mekana katkılarını önemli bir veri olarak kabul ettik.
İç mekanlardaki açık mekan kurgusu, mekanları genel hacim olarak kullanan Mimarlık Fakültesi’nin atölye düzeni, açık atölyeler, sergi ve jüri mekanları yapıdaki açıklık işlevi açısından bu kurguyu destekleyen bir çözüm oldu. Üniversitenin başta kabul edilen öğrenci sayısını yüzde elli oranında arttırması, daha şeffaf olabilecek olan hacimleri daha dolu hale getirdi. Buna rağmen beş farklı seviyede birbiri ile ilişkili stüdyolar oluşturularak başta hedeflenen şeffaflık sağlanmaya çalışıldı.
Lisans stüdyoları, maket atölyesi ve sergi alanı 4 no’lu binada; kütüphanenin büyük kısmı ile ise juri alanı, yüksek lisans stüdyoları, ortak stüdyolar ve öğretim üyelerinin odaları ise 6 no’lu binada yerini aldı.
Üniversitenin ihtiyaçları doğrultusunda lisans ve yüksek lisans bu yapılar içine yerleşirken bunlara ek olarak okuldaki mevcut kütüphanenin yetersizliği söz konusu olunca, bu yapıların içine kütüphane de entegre edildi. Böylece zemin kattaki bir toplanma-dağılma mekanı olan ana giriş holü, kütüphanenin de kullandığı, farklı karşılaşmalara olanak veren ortak bir alan oldu.
Yapısal olarak yalnızca kazanları korumak için ince bir zarf halinde yapılmış mevcut yapı kabuğu, yapılar yeniden işlevlendirilirken uygun yapı fiziği şartlarını sağlaması için yeniden ele alındı. Bunun için eski yapının içine yeni bir kabuk tasarlandı. Mevcut dış cephenin arkasında yalıtımlı yeni iç çeper olarak, cephe açıklıklarına ve yeni oluşturulan döşemelere uygun, yeni ve konfor şartlarını sağlayan bir duvar-doğrama sistemi getirildi. Eski yapının dış kabuğu ise cephe strüktürüne ve özgün cephe görünüşlerine uygun olarak, daha fazla gün ışığı almak amacıyla, anıtlar kurulunun onaylayacağı şekilde açıldı.
2006 yılında yapılan güçlendirmeler doğrultusunda uygulanan çelik strüktürün imkanları dahilinde açık mekan kurgusunu destekleyen galeri boşluları ile zenginleşen iç mekansal mevcut yapının ruhunu yakalamaya yardımcı oldu. Bu amaçla, tüm strüktür ve tesisatlar tasarlanarak, kaplanıp kapatılmadan açıkta bırakıldı. Bu kaplanmama hali sebebiyle tavan ve döşemelerde özel akustik çözümler üretildi.
İki yapı, zemin kattaki ortak mekanlarla birbirine bağlandı ve bu şekilde çalışmaya başladı. Ancak bir üst durum olarak yapıların daha fazla noktadan birbirine bağlanmasına imkan verecek konferans salonu ve geçit işleviyle üçüncü bir ‘ara yapı’ tasarlandı. Fakat bu üçüncü yapının gerçekleşmesi bütçe sebebi ile ertelendi.
Sonuç olarak 4 ve 6 no’lu yapıların dönüştürme süreci, geçmişte yapılanlara saygılı fakat kendi varlığını da hissettiren bir mimarlık anlayışı ile tamamlanmış oldu.”
Etiketler
