Aknaibich Anaokulu tek bir dersliğe sahip olmasına rağmen, komünitenin dinamiklerini ve yerel stili, sahip olduğu bütüncül mimari tasarıma dahil ediyor.
Aknaibich dönüşüm geçiren bir kasaba. Kasabanın doğusundaki eski merkez, toprak yapılardan ve dar sokaklardan inşa edilmişken, kasabanın batısı parsellere ayrılmış arazilere göçmenlerin inşa ettiği modern beton yapılardan oluşuyor. Fransız fotoğraf sanatçısı Yann-Arthus Bertrand’ın başında olduğu vakıf Goodplanet tarafından inşa edilen bio-iklimsel işleyişe sahip yeni anaokulu dersliği, eğitim altyapısı ihtiyacına cevap vermek için, var olan beton okul binasına ek olarak inşa edildi.
Aknaibich komünitesiyle yapılan bir atölyeden sonra, eski kasabadan ilham almanın uygun olduğu ve böylelikle mevcut modern okul altyapısı ile de ilişki kurulabileceği görüldü. Yapının “yeni yerel” olaral adlandırılabilecek stili, malzeme ve yapım tekniği olarak yerel tipolojilerden esinlenen çağdaş bir görünüme, bio-klimatik işleyişe ve depremde zarar görmeyecek bir tasarıma sahip.
Aknaibich anaokulu, yerel kaynaklı doğal taştan yapılmış eğimli bir temele, toprak bloklardan örülmüş duvarlara, ahşap-toprak karışımı düz bir çatıya ve sıkıştırılmış topraktan çevre duvarlara sahip. Yapının dış yüzeyinin bitirişi toprak, saman ve kumdan oluşan bir karışım ile; iç yüzeyleri ise nefes alan bir iç mekan sıvası olarak kullanılan ve içeri giren ışığı yansıtan, toprak ve alçıdan oluşan bir karışım ile sıvandı. Yatay güneş ışığına maruz kalan doğu ve batı cephelerde, ısı yalıtımı için boşluklu duvar uygulaması yapıldı. Derin, küçük pencerelere ve büyük bir termal kütleye sahip olan güney cephesi yapının gün boyunca serin, sabaha karşı ise sıcak kalmasını sağladı. Kuzey cephesi cam kapılarla dışarı açılarak dolaylı gün ışığının dersliğe girmesi amaçlandı.
Derslik hemen dışarıda, sadece 3-6 yaş arası çocuklar için ayırılan, oyun alanına bağlandı. Oyun alanı, dışarıda yapılabilecek çeşitli aktivitelere olanak sağlayan bir “açık hava dersliği” olarak düşünüldü.
Araziye uygulanan projede, anaokulu yapısı okulun sınırlarını belirledi. Böylece bahçeyi çevreleyecek ekstra duvar ihtiyacı ortadan kalktı. Ormansızlaşmış bir arazideki yapı, korunması gereken üç argan ağacının arasına yerleşti. Var olan okulun grid benzeri planını takip eden anaokulu, “var olan modern” okul yapısının yanında, “yeni yerel” olması ile, ilginç bir birliktelik oluşturdu. Yapı bu haliyle, belkide, Aknaibich’te inşa edilecek yeni yapılara ilham kaynağı oldu.