Cockaigne of Everyman, Wutopia Lab'ın “büyülü sıradan insanlar” için hazırladığı serinin üçüncü projesi.
Basit arzularla ilgili olan proje “Cockaigne of Everyman”, ilk proje Memorial of Everyman ve ikinci proje Shrine of Everyman ile birlikte Dongtanyuan’da bir ölümlüler dünyası yaratıyor.
Mimar Yu Ting, Everyman Cockaigne’i tasarlarken, kendi anılarında yolculuğa çıkıyor. Daha önce, lise döneminde çok kısa bir süreliğine bir harman yerinde, yorgun ve aç bir şekilde çalışırken Peter Brueghel’in The Land of Cockaigne tablosunu anımsayarak, dünyanın bir yerinde insanların özgür bir dünyada yaşadığını fark ettiğini ve o zamanlar yorgun ve az yemeği olan kendisi ve kendi gibileri için bu tablonun verdiği ziyafet ve tembellik yanılsamasının ötesini algılayamadıklarını belirtiyor. Yu Ting bu alanı, dünyanın adaletsizliğini gördüğü ancak yine de farklı deneyimleri özgürce yaşayabildiği bir ortam olarak değerlendiriyor ve şimdilerde, şehir hayatında, böylesine dolu ve keyifli bir deneyimi yaşamaktan yoksun kaldığını vurguluyor. İşte tam da bu noktada Everyman Cockaigne fikri ortaya çıkıyor.
Harmanlar mahsul için işlevsel, ortam olarak iktisadi, insan ilişkileri için ele alındığında toplumsal bir mekandır; hem özel hem de kamusal bir yaşam tarzı içerir. Harmanla ilişkilendirilen düşünceler, bir çiftlik yaşam tarzı ve zamanın maddi algısıdır. Her durumda da ahırın ifadesi sade ve doğrudandır. Yu Ting, bu yüzden projede hasat alanını vurgulamak ve hiç bitmeyen hasadı temsil etmek için altın rengini kullandığını söylüyor. Wutopia Lab, Cockaigne’in “ebedi eğlence, muhteşem yemekler ve yenilebilir binalar” yeri olmasını istiyor. Bir çeltik tarlasını andıran altın sarısı geçirgen beton, koyu kırmızı çizgilerle sonsuz bir harman sahnesi oluşturuyor. Kimi kısımları bloklara bölünmüş, kimi kısımları ise taraklı biçimde karşımıza çıkıyor. Ayrıca arazi açık alanda hafifçe yükselerek bir ‘tahıl yığınını’ andırıyor. Alanın tamamına bakıldığında, belirgin bir ‘hasat’ zamanını yansıttığı görülüyor.
Wutopia Lab, Chongming adasının kamıştan inşa edilmiş evlerinden ilham alarak alandaki giriş kulübesini hareketli bir zaman kapsülü olarak yeniden tasarlıyor. Tuğla ev, eski anıları barındırması için kısmen koruyor. Sade bir beton cephe ile yenilenen mevcut depo yapısı ek olarak harman yeri için yardımcı bir oda haline getiriliyor.
Alanın geri kalan kısmının ve mevcut iki katlı yatakhane binasının özgün mimari biçimi korunuyor. Cephenin krem polikarbonat panellerle değiştirilmesiyle Bright Milk House; araştırma, geliştirme ve yeni tarım ürünlerinin sergisi gibi çok işlevli bir alan haline geliyor.
Alanın sonundaki mevcut tuvaletler yine hareketli bir kurulum ile gelecekten gelen bir kapsül gibi tasarlamış. Koyu kırmızı zemin çizgilerini, hava koşullarına dayanıklı, açılıp kapanabilen, çelik plakalardan yapılmış dört uçlu bir koni formuna dönüştürerek Wutopia Lab, mekanı bir hafıza deposuna çevirmeyi amaçlıyor. Mimar Yu Ting, “Yapının farklı malzemeleri, tıpkı farklı anılar gibi, bu sarı tahıl tarlasına dağılmış durumda ve her birine girildiğinde, kullanıcıları tarafından keşfedilmeyi bekleyen farklı zamanlardaki farklı hikayeler karşımıza çıkıyor” diyerek projeyi özetliyor.
Wutopia Lab, Şanghay’da Terk Edilmiş Bir Su Kulesini Bir Anıta Dönüştürdü