Chevalier Morales Architectes ve DMA architectes tarafından tasarlanan halk kütüphanesi Kanada’nın Quebec Eyaleti’nde yer alıyor.
2015 yılında açılan bir mimari yarışma ile elde edilen proje, bölgenin kültür ve tarihini, mimari ve kentsel bir kompozisyona aktarmayı amaçlamış. 200 yıl önce askerler tarafından kurulan Drummondville’de bulunan kütüphane yapısı, kentin önce tarım daha sonra endüstriyel beşeri geçmişini 21’inci yüzyıla taşıyacak dinamik bir kamusal mekan olmak üzere kurulmuş.
Mimarlar, arsa alanın kent merkezinden yıllar yılı izole olan yapısını, projeyi tekil bir kütüphane yapısından ziyade bir parkın içindeki kamusal bir tesis olarak tasarlayarak kırmayı amaçlamışlar. Bunun için kütüphane yapısının hemen yanındaki buz pateni sahası ve projenin parçaları arasında ile ilişkiler oluşturulmuş.
AVM veya tren istasyonuna girercesine rahat erişilebilir bir kütüphane hayal eden tasarımcılar, kafeyi mekanın merkezine yerleştirmiş. Otopark ve parktan olmak üzer iki ana girişi olan yapının, otopark tarafındaki kapısı, onunla ilişkili teknik servisler ve kuzey merdiveni diğer alanlardan izole bir biçimde kapalı tutulabiliyor. Böylelikle, bahçe tarafındaki kapısı açık tutulabilen kütüphanenin otel lobisi rahatlığındaki fuayesi ve 100 kişi kapasiteli etkinlik odasını, çalışma saatleri dışında da kullanıma açık tutulabiliyor.
Mekanın tam merkezindeki, iki kat yüksekliğinde, iki şaşırtmalı sarmalın bir araya getirdiği heykelsi merdiven, kütüphanenin iç mekanlarına, sergi alanlarına ve bahçeye bakan çeşitli manzaralar sunuyor. Merdivenin geniş orta sahanlığı hem soluklanma hem de gerektiğinde sergi alanı olarak işlev görüyor.
Yapıyı saran, yüksek performanslı dış kabuk, ardındaki paslanmaz çelik iskeleti örten yarı geçirgen cam paneller, güneş ışığından ısı kazanım sağlayan cam seramik paneller ve dışarı / güneş ile doğrudan ilişki kurabilen tam saydam cam panellerden oluşuyor. Yarı saydam panellerin ardından gözüken çelik, bembeyaz yapıya mavimsi renk katmanı kazandırıyor. Mimarlar, bu renk katmanını oluştururken kentin endüstriyel tarihine, Drummonville’deki demir üretimine ve onun artıklarından olan demir cürufunun mavimsi renginden esinlenmiş.