Ferhan Türkarslan, Zehra Çam, Gizemnur Karakuzu ve Sıla Göncüoğlu'nun İGÜN Kartal Yerleşkesi “Boşlukların Tasarımı” Öğrenci Mimari Fikir Projesi Yarışması'nda eşdeğer mansiyon kazanan projesi.
Mikro Kamusal – Makro Sosyal Kampüs: Kampüsün, mevcut kullanıcısı için kısa süreli vakit geçirmeye hizmet ettiği gözlemlenmiş ve bu durumun önüne nasıl geçilebileceği daha uzun kullanımlar ve tanımlı bölgelerin ne şekilde ifade edilebileceğini göz önüne alarak MİKRO KAMUSALIN SINIRLARINI MAKRO SOSYAL SINIRLARINDAN AYIRARAK tanımlı ve bilinen bir alan haline getirilmesi amaçlanmıştır.
Mevcut Durum ve Tasarım Yaklaşımı
Proje alanı İstanbul’un Kartal ilçesinde İstanbul Gedik Üniversitesi ve çevredeki inşaat yapılarının içinde bulunmaktadır. Alanın bu yönüyle üniversite ve öğrenciler için önemli bir odak noktasında bulunduğu düşünülmektedir. Öncelikle arazinin ruhu anlaşılmaya çalışılmış ve zayıf yönler birer problem olarak belirlenmiştir. Üniversite girişinin tanımlı olmayışı, öğrenciler için açık/yarı açık mekanların olmayışı, düzensiz otopark düzeni, araç ve yayanın sürekli çakışması gibi problemler projenin tasarımına yön vermiştir.
Geçici ve modüler bir sistem kurulması hedeflenmiş ve üniversite bloklarının, yan taraftaki ağaçlık arazinin ve bina teraslarının/avlularının kullanıldığı bir geçiş mekânı tasarımı yapılmıştır.
Tasarımda kapalı alanlar veya kompakt mekanlar yerine daha erişilebilir, açık, yarı açık gezinti rotaları oluşturulmuştur. Mevcut durumda zaten fazlasıyla kapalı ve yüksek katlı mekanların bulunmasına istinaden BOŞLUKLARIN TASARIMI fikriyle yola çıkılan projede BOŞLUKLARIN ANLAMLANDIRILDIĞI bir tasarım yapılmıştır. Kütlesel yoğunluklara zıt olarak boşluklu ve açık bir geçiş mekânı tasarlanmıştır. Rampalar ile sağlanan aktivite akışında mevcut ağaçlık alanı canlandıracak duraklar sayesinde diğer kullanıcıların içinde bulundukları ortamı deneyimleyeceği, fakülte çalışmalarının sergilendiği bir sergi alanı oluşturulmuştur. Her fakülte binasının işlevlerini karşılayan sergi duraklarının fakülteye iz bırakması amaçlanmıştır.
Üst geçitten gelen veya aracıyla ulaşan öğrenciler için giriş kapısı ile başlayan bu akış, bulunan eğimle birlikte hem alt kot hem de üst kotta devamlılık sağlayan ve ağaçlar arasında deneyim rotası oluşturan rampa ve köprülerle tanımlanmıştır.
Doğal yapılı sosyal ekonomik kültürel ve tarihsel bütünlükleri içinde kenti değerlendirmek için tekil yapılar yerine ‘bütünleşik koruma’ yaklaşımı hedeflenmiştir.
Tasarım Referansları
Kampüsün, mevcut kullanıcısı için kısa süreli vakit geçirmeye hizmet ettiği gözlemlenmiş ve bu durumun önüne nasıl geçilebileceği daha uzun kullanımlar ve tanımlı bölgelerin ne şekilde ifade edilebileceğini göz önüne alarak MİKRO KAMUSALIN SINIRLARINI MAKRO SOSYAL SINIRLARINDAN AYIRARAK tanımlı ve bilinen bir alan haline getirilmesi amaçlanmıştır.
Öncelikle fakülte bünyesindeki öğrencilere hizmet edeceğini düşünerek makro sosyal olma halinin sınırları fakülteden bağımsız olmayacak tasarım kararları ile sınırlanmıştır. Sonra fakülte binaları arasındaki boşlukların mikro kamusal olma hali ele alınarak doldurulmuştur.
Dolaşım ve Gezinti Kurgusu
Öğrenciler üniversite girişine ulaştıktan sonra isteklerine göre rampalar ile yukarı çıkıp fakülteler etrafında dolaşabilirler veya yeşil alan deneyimi için rampayla gezmeye devam edebilirler.
Problemler ve Çözüm Önerileri
1-Üniversite girişi tanımlı değil.
Çözüm: Girişe eklenen saçak ikiye ayrılır ve sağ tarafında bulunan servis yolu dikkate alınarak sağ bölge araç yolu, sol bölge yaya yolu olarak kurgulanır.
2-Açık/ Yarı Açık Mekân (Kampüs) Eksikliği
Çözüm: Kurgulanan rampa ve köprüler sayesinde ihtiyaç olan açık mekanlar oluşturulmuş ve her fakülteye hizmet eden sergi birimleri eklenmiştir.
3-Araç – Yaya Çakışması ve Otopark Düzensizliği
Çözüm: Kurgulanan giriş saçağı ve oluşturulan yollar sayesinde araç ve yaya çakışmasının önlenebileceği ve düzensiz otopark kullanımının iyileşmesi öngörülmüştür.
Kullanılan Malzemeler
Rampa, köprü ve gridal sistemle oluşturulan mekanlarda döşemeler için geri dönüştürülmüş ahşap inşaat iskelesi, gridal sistemlerde ise çelik kullanılmıştır. Araç yolunda hızı azaltmak için doğal taş döşeme yapılması hedeflenmiş ve Arnavut kaldırımı seçilmiştir.