Eski Kayseri Mahallesi Kentsel Performans Merkezi

Erciyes Üniversitesi Mimarlık Fakültesi öğrencisi Merve Hancı'nın bitirme projesi.

PROJE RAPORU

Eski Kayseri Mahallesi, Cumhuriyet Meydanı’na 500 m, Erciyes Üniversitesi’ne 2 km, Kayseri Erkilet Havaalanı’na 6 km uzaklıktadır. İnönü, Necip Fazıl ve Şehit Miralay Nazım Bey Bulvarları arasında olup yoğun ulaşım akslarının kesişim noktasıdır. Alanın çevresi kentsel dönüşümle beraber değişmektedir. Eski Kayseri Mahallesi de yavaş yavaş bu gelişime katılmıştır. Bu gelişim alandaki tüm yapılardan ziyade önemli konutların dönüşümüyle noktasal olmuştur. Eski Kayseri Mahallesi, geçmişte Ermenilerin, Rumların, Türklerin beraber yaşadığı bir alan olup zamanla göçlerin etkisiyle mahallede kullanıcı profili değişmiştir. Günümüzde daha çok göçebelerin kullandığı bir mahalle olmuştur. Bu sebeple proje alanında güvenlik problemleri oluşmaktadır. Rehabilite edilen alanda güvenlik problemleri eskiye oranla az olmakla beraber ne yazık ki tüm alandaki soruna etki edememiştir. Bölgedeki yoğunluk daha çok ticaret için olmakla beraber kullanım yoğunluğu sadece gündüz görülmektedir. Proje alanında harabe konutlar ve göçmenlerin bulunması sebebiyle de gece kullanımı çok azdır. Eski Kayseri Mahallesi bunlardan hareketle çevresindeki Düvenönü, İnönü Bulvarlarının aksine, canlı-uğrak bir alan olamamıştır. Öngörülen performans merkeziyle çevredeki yoğun kullanıcı aksının bu alana çekilmesi ve yeni bir kentsel merkez oluşturmak hedeflenmiştir. Performans merkeziyle yaşayan, gece-gündüz kullanımı eşit yeni dinamik bir çekim noktası oluşturmak istenmiştir. Restore edilen konutlar şu anda müze, kafe gibi sosyal mekanlardır. Tasarlanan performans merkezinde bu fonksiyonlarla eş değer olan yeme – içme mekanları, satış birimleri, ofisler, müze, çok amaçlı salonlar, kent odaları, sergi birimleri ve etkinlik alanları yer almaktadır. Bu birimlerle sosyal, kültürel, yaşayan bir merkez oluşturulmak istenmiştir.

Tasarlanan birimler Eski Kayseri Mahallesinin doğusunda Şehit Miralay Nazım Bey Bulvarı üzerinde konumlandırılmıştır. Birimler karşılıklı konumlandırılarak sokak dokusu oluşturulmak istenmiştir. Yarı açık birimler; kullanıcıları yönlendirerek proje alanının tümünü deneyimlemelerini sağlarken kütlelerin, meydanların ve etkinlik alanlarının ilişkilerinin de sürekliliğini sağlaması istenmiştir. Tasarımda, var olan kütlelerin tipolojisinden yola çıkılmıştır. Kütle formları, çevredeki yapıların açıları baz alınarak yeni bir L birimi oluşturulmuştur. Bu “L”ler dönüştürülerek dikdörtgen ve U formlarını oluşturmuştur. Birimlerin konumlanmasında mevcut yapılar, var olan kütleler ve sokak aksları etkili olmuştur. L birimlerin orta aksında avlular oluşturulmuştur. Bu şekilde eski dokudaki avlulu-yeşil sistem yeniden kurgulanarak süreklilik sağlanmıştır. Tasarımda var olan kütlelerin yükseklikleri dikkate alınarak maksimum 2 katlı birimler tasarlanarak siluetin bütünlüğü hedeflenmiştir. Birimlerin cepheleri aynı dilde olup, çelik profil ve ahşap güneş kırıcılı sistemlerle rijit ve dinamik görünüşler elde edilmiştir. Tasarlanan kütleler eski yapılarla eklemlenerek eski-yeni bütünlüğü sağlanmaya çalışılmıştır. Eklemlenmede genellikle eski dokunun duvarları kullanılarak duvarlar sergi birimleri olmuştur. Eski dokunun iç mekanları da açık, çok amaçlı kullanım alanlarına dönüştürülmüştür. Bu eklemlenen yapılar; müze, yeme-içme, sergi, satış ve kent odaları olup kamusal mekanlardır. Eski dokuların varlığının hissedilmesi için cephelerde sıklıkla şeffaf malzeme olan cam kullanılmıştır. Bazı kütlelerde teras, kış bahçeleri oluşturularak yeşil bütünlüğü sağlanmak istenmiştir. İşlevsiz eski yapıların da restore edilip yeniden fonksiyon kazandırılarak aktif kullanımı öngörülmüştür