İşyeri sahibi olmak isteyen çok sayıda küçük tüccarın, kooperatifleşerek yaptıkları bir girişim olan Fatih Çarşısı Konya'da 1965 yılında inşa edildi.
Şevki Vanlı, projeyi anlatıyor:
Faaliyet konuları bağlamında çok katlı çarşı programı tasarlandı. Program ancak, %8 oranında zeminde ve doğrudan caddeye açık olabilmekte, dolayısıyla içe dönük bir tasarımla çözülebilmektedir. Çok katlı bir çarşıda, halkı yormadan ve sıkmadan tüm katlar arasında dolaştırmak gerekmektedir. Yer sıkışıklığı, finansman ve işletme sorunları nedeniyle, çok sayıda asansör ve özellikle yürüyen merdiven kullanımından kaçınıldı.
Çarşıda dolaşma kolaylığını, fonksiyonel devamlılığı ve mekansal bütünlüğü sağlayabilmek için, katlar üç ayrı düzeye ayrıldı, merdiven küçük parçalara bölündü. Ortadaki boşluğun yukarıdan bol ışık alması, döşemelerdeki farklılaşmalarla üçüncü boyutta bir ortak mekan oluşması istendi.
Dükkanlarda mal stoku için duvar yüzeylerine olan gereksinme, içe dönük olan çözümün dışarıya daha da kapalı olmasını zorunlu kılmaktaydı.
İnşaat devamınca, gerek betonarme karkasın yapılmasında, gerekse ince yapıda, dönemsel ve yöresel beceri sorunları ortaya çıktı. Duvar ve kolonlar düzeltilmek için taş kaplandı, orta mekanın perapetler içerisinden aydınlatılmasından vazgeçildi; dolayısıyla programdan küçük sapmalar kaçınılmaz oldu.