Haus Max

Caramel architekten Viyana'da bir aile evi tasarladı.

Dört kişilik bir aile, Viyana şehir merkezinin yoğun temposundan kaçmak için kırsal kesimde, aynı zamanda geniş bir sanatçı stüdyosuna da ev sahipliği yapacak bir ev talep etti. Evin arazisi resmi olarak farklı yaşam ortamlarının istiflenmesine davetiye çıkarıyor. Sonuç olarak, 3 metre yüksekliğindeki sanatçının stüdyosu alt katta, kısmen yamaca yaslanmış, kısmen de bahçeyle aynı seviyede yaratılıyor. Kapalı teras aynı zamanda açık hava stüdyosu olarak da kullanılıyor.

Yukarıda, sokak seviyesinden, ebeveyn yatak odasına, iki erkek çocuğun çocuk yatak odalarına ve onlara ait banyolara ulaşılıyor. Çevredeki ağaçların yeşili her yerde erişilebilir bir durumda. Aynı katta sokağa bakan giriş alanı ve cephe giydirmesinde göze çarpmayan garaj kapısı çözülmüş.

Stüdyodan üst kata çıkan merdivene camlı bir asansör eşlik ediyor. Üst katta, bahçe tarafına Perchtoldsdorfer Heide manzaralı büyük, kısmen kapalı bir terasa açılan yemek, mutfak ve oturma alanı bulunuyor. Dış merdiven doğrudan havuz ve konuk evinin bulunduğu bahçeye çıkmaktadır. Sokağa bakan mutfak alanı, gizli kiler mutfağı ve kahvaltı barı ile donatılmış.

Multimedya, çalışma ve müzik odası olarak tasarlanan üst katta caddeye ve bahçeye bakan kısmen kapalı teraslar bulunuyor. Bahçeye bakan tarafta alt terasa korkuluk yerine zemin seviyesinde “hamak” bulunuyor. Burada manzara ağaçların üzerinden ve üzüm bağlarının ötesinden Viyana’ya kadar uzanıyor. Yapı Viyana günlerindeki eski çatı katı dairesinin bir hatırasına benziyor. Buradan da bir dış merdivenle alt terasa, oradan da doğrudan bahçeye çıkılabiliyor.

Dikey olarak birbirine bağlanan dış mekanlar, merdivenler, korkuluklar, açıklıklar ve kısmi çatılardan oluşan bir tür iskele gibi tasarlanarak, sakinlerin dış dünyayı yavaş yavaş ve kişisel olarak sahiplenmelerine olanak sağlıyor. Salıncak, kafes, perde veya hamak gibi çeşitli eklentilerle oynanabiliyor.

Sokak tarafındaki ev, bölgeye özgü beşik çatılı komşu evlerden ilham alıyor ancak çatıyı kısmi bir dış mekan alanı olarak yeniden yorumluyor. Orada, büyük tek aileli ev mütevazı görünüyor ve komşu evlerin sokak cephelerinin tektoniğine uyum sağlıyor. Ancak bahçeye doğru ev, yokuştan heybetli bir şekilde büyüyor ve manzaraya açılıyor.

Yarısı zemin seviyesinin altında olan alt kat ve garaj betonarme yapıdan oluşurken, üst katlar ahşap yapıdan, duvar ve tavan elemanları çapraz lamine ahşaptan olup kısmen görünür çelik yapıyla birleştirilmiş. İşlenmemiş ahşabın yapı malzemesi olarak kullanılmasıyla, ayrıca iç kaplamanın bazı kısımlarında ve arkadan havalandırmalı, önceden grileştirilmiş ahşap cephede binanın sürdürülebilir ve verimli konsepti vurgulanıyor.

Etiketler

Bir yanıt yazın