Hutong’da Çay Evi

Pekin'in geleneksel Hutong bölgesinde yer alan proje 450 m2'lik L şeklinde bir arsa üzerine inşa edilmiş. Arsa üzerinde halihazırda beş eski geleneksel konut ve yenimli çelikten yapılmış geçici konutlar bulunuyor.

Mimarlık ofisi projeyi anlatıyor:

Bakımsızlık yüzünden işlevini yitirdiği için çay evine dönüştürülen yapı daha önceden şirket toplantılarına ev sahipliği yapıyordu. Çay evi kullanıcıların çay içerken kitap okuyabildikleri geniş bir mekan. Bina ana işlevine ek olarak kişisel yemek davetleri için de kullanılabiliyor.

Eskinin onarımı 

Tasarım projesi eski binanın önceki verilerinin analiz edilmesiyle başlıyor. Ahşap strüktür ve gri tuğlaların boyutundan anlaşıldığı kadarıyla, görece daha eski olan kuzey kanadı Çing Hanedanlığı döneminden önce inşa edilmiş. Doğu ve batı kanadında bozunmakta olan ahşap strüktürden yola çıkarak konutların 70’ler ve 80’lerden itibaren tadilata uğradığı çıkarımı yapılabiliyor.

Bunun yanında, binanın güneyindeki ahşap strüktürün onarıma ihtiyaç duyulduğu yadsınamaz bir gerçek. Restorasyon tasarımında binanın yaşı, finansal ve tarihi değeri dikkate alınmak zorunda. Kuzey kanadındaki odada yalnızca ciddi hasar almış tuğlalar değiştirilerek hafif bir onarım yapıldı. Bu odadaki onarım, odanın tarihi görünümünü bozmayacak şekilde tamamlandı. Güneydeki odaya ise çatı ve duvarın bölgesel renovasyonuyla basit bir stil verildi. Doğu ve batı kanadı yıkıldıktan sonra,ahşap strüktür ve beşikçatı olarak yeniden inşa edildi.

Yeninin eklenmesi 

Yeni çevre eski mimarinin karşılayamadığı konfor gerekliliklerini talep ediyor. Gerekli görüldüğü gibi ısı geçirmez olması için binanın kapatılması gerekti. Sonuç olarak, geçmiş ile gelecek arasında yumuşak bir geçiş yaratan “eğrisel bir koridor”la binanın strüktürünü modernize edildi. Geleneksel mimarinin galerisi yarı içeride yarı dışarıda, yukarı ve aşağı saçılan bir biçim alarak bahçenin estetiğini hatırı sayılır derecede arttırdı. Galerideki beyaz ve saydam mekan tarihin dönemlerini vurguladı. Hayatın değişiklikleri ve karanlık çağın mimari örüntüsü, geçmiş ve gelecek arasında bir diyalog yaratırken, modern ve geçmiş zaman arasındaki mizaç karşıtlığını öne çıkarıldı. Ayrıca,  bağımsız manzaralara sahip üç çay evi yaratılarak kamusaldan özel alana bir geçiş sağlanmış.

Kontrollü onarımın sonucu ise verandanın cam duvarı, duvar resimleri, zeminden eğimli havada asılı paravanlar ve bambu ormanı manzarası. Ek olarak, eski yapıdaki bozunmuş ahşabın yerini alan çelik strüktür, eski ve yeninin üst üste binen imgelerini öne çıkararak eski ve yeninin bir arada gelişmesini sağlıyor.

Projenin önemi 

Eski şehir yalnızca tarihi açıdan zengin değil aynı zamanda karmaşık bir gerçekliğe sahip. Tarihi değer şehrin değerini yalnızca keşiften kazanılan gelirle ayakta tutarken, tesisin sınırsız kullanımı şehri bir sanat desenine dönüştürüyor. Bu dönüşüm şehirde yaşayanlara tarihi ve sanatsal değerler arasındaki dengeyi koruma sorumluluğunu bırakıyor. Çevrenin zenginliği bu iki değer arasındaki dengenin korunmasına ciddi bir şekilde bağlı. Yeni yaşam şekli tesisin kullanım alanını genişletmek için tarihin kullanımını hızlandırıcı bir faktör olarak görülebilir.