Jüri Özel Ödülü, Çuhadaroğlu 2024 Yılı Öğrenci Proje Yarışması

Berfin Çakin tarafından "Çuhadaroğlu 2024 Yılı Öğrenci Proje Yarışması" için tasarlanan proje, jüri özel ödülünü kazandı.

Proje Alanı, Sivas’ta Taşhan’ın güneybatısındaki bitişik alandır. Taşhan, 19. yüzyıl sonlarında kente eklemlenen bir imge olup mode leşme, Taşhan’ın kentsel mekandaki konumu açısından bir kavşak olma durumunu perçinlemiştir. Günümüzde yapı, çevresel ölçek itibariyle sıkışık bir kent dokusu içerisinde kalsa da Taşhan’ı çevreleyen alan kararsız mekânsal müdahaleler ve yoğun trafik akışıyla sarmalanmıştır. Bu bağlamda Taşhan’ın güneybatısındaki boş alan, yapısal ölçeği karakterize etmek amacıyla yeniden ele alınmıştır. Yeni tasarım önerisinin çıkış noktası, Taşhan’ın üçgen alınlıklı saçak örüntüsünden türemiştir. Buna göre, beden duvarlarının bitimini vurgulayan ko iş hizasından itibaren çoklu tekrar şeklinde yer alan dar kesitli üçgen alın duvarı ve yuvarlak pencereden oluşan yapısal sistem, yeni tasarım önerisinde yeni bir mekânsal izlek olarak kullanılmıştır. Alanın sınırlarını belirleyen bir ızgara sistem yerleştirilmiş ve bu gridal yapı, Taşhan’ın üçgen saçak örüntüsüne dik yerleştirilen üçgen saçaklarla düzenlenmiştir. İskelet sisteminde yenilikçi ve kullanışlı bir malzeme olan alüminyum kullanılırken üçgen saçaklar ahşap kompozittir ve alanı, farklı boyutta örtmüştür. Üçüncü boyutta Taşhan’la kurulan bu algısal ilişkiler, gridal sistemin güneybatı ucundaki 3 adet yuvarlak bileşenle tamamlanmıştır.  Tasarım önerisinin bütününde, oyun alanları, dinlenme mekanları, kiosk ve mini atölyeler yerleştirilmiştir. Alanın, kent içindeki merkezi konumu aracılığıyla bir “Şehir Evi” oyunu kurgulanmıştır. “Şehir Evi” oyunu, alana gelen ziyaretçilerin belirli ipuçlarını takip ederek park içinde gizli nesneleri bulmalarını sağlamakta ve böylece, her yaş grubu için parkı keşfetmelerine olanak tanıyan etkinlik alanları sunmaktadır. Bu oyun kuruluşu, aynı zamanda, yeni tasarım önerisindeki bileşenlerin sökülüp-takılarak oluşturulan esnek düzenlemeleri aracılığıyla geniş açıklıklı yüzeylerin elde edilmesine olanak tanımakta ve bu da, kitlesel katılımlı yeni oyunların kurulmasını sağlamaktadır. Tasarım alanındaki oturma alanları yumuşak malzemelerle döşenmiş; stantlar, ahşap malzemeden tasarlanmış; zemin yüzeyi, darbe emici ve kaymaz özelliği nedeniyle kauçuk malzemeyle kaplanmıştır. Malzeme kullanımı, mekânsal kuruluşun esnekliği ve Taşhan’dan gelen alıntılar aracılığıyla oluşturulan yeni tasarım önerisi, kent içinde gündelik yaşamı kucaklayan, gelip geçiciliği karşılayan, oyalanma-duraklama eylemlerini içinde barındıran ve davetkar bir mekânsal tasavvur sunmaktadır.