Katılımcı (Atölye Kent Mimarlık), Evka 3 Sosyal Merkez ve Aktarma İstasyonu Yarışması

MİMARİ AÇIKLAMA RAPORU

Aktarma merkezi ve sosyal merkez programı, üst ölçekte yapısal olarak önemli bir yoğunluğa işaret etmektedir. Bu yoğunluk, doğru çözümlenmiş bir açık-kapalı mekan örgütlenmesiyle bertaraf edilebilir. Açık alanların sürekliliği, ulaşım işlevinin getirdiği yoğunluğu rahatlatıp, sosyal merkezin ihtiyaç duyduğu nefes mekanlarına fırsat verir. Ayrıca kültürel aktiviteleri, gündelik hayatın bir halkasına dönüştürür.

Bu bağlamda proje, erişim kolaylığı ve etkili bir açık alan sistemi fikri üzerine geliştirilmiştir.

Birbiri üzerinde- yanında paralel veya dik konumlanarak kayan kütleler, yaya odaklı örgütlenmiş bir mekan dizgesidir.

YERLEŞİM VE PLANLAMA- KÜTLESEL DİNGİNLİĞE KARŞIN SOSYAL HAREKETLİLİK

Metrodan, Cengizhan Caddesi’nden, çevredeki eğitim yapılarından ve ikinci-üçüncü proje alanlarından gelen yayaları yapı sistemi içerisine alıp, varılacak noktaya doğrudan ulaştıran bir yerleşim söz konusudur. Mekanların bir araya gelişi, hedeflenen açık alan sistemiyle doğrudan bağlantılıdır. Bu bağlamda ya bir meydana açılmış ya bir avluyu tanımlamış ya da yükselerek bir saçakla geçişe olanak sağlamışlardır.

Alt zemin kat (MEYDAN)

Farklı kotlardan alınan giriş aksları, alt ve üst zemin katlarda geçirgen ve total bir açık alana çıkmaktadır. Araziye göre temel olarak iki farklı kotta örgütlenen bu açık alan sistemi, alt zemin katta metro alanından Cengizhan Caddesi’ne doğru birbiri ardında kayan kütleler ile uzanır.

Metro kotunda (47.00 / 0.00) yapı alanına doğru genişleyen meydan, açık alan sisteminin en hareketli yeridir. Ticari birimler, metro bağlantı noktaları, gösteri merkezi girişi ve yeme içme mekanlarının bir arada bulunduğu bu yer, işlevsel karmaşaya karşın herkesin kendi sirkülasyon rotasında ilerlemesine ve başka işlevlerle karşılaşmasına/çarpışmasına imkan sağlar.

Gösteri salonu, fuayeler, sergi alanı ve çok amaçlı salonlar bütüncül bir tasarım anlayışıyla adeta tek bir mekan gibi uzun bir saydam cephe yüzeyiyle metro parkına açılmaktadır. Bu cephenin tam aksinde bulunan kenarı, istenilen program içerisinde gün ışığına en az ihtiyaç duyan mekanlar olarak toprağa dayanmaktadır.

Yeme-içme mekanları Cengizhan Caddesi’ne yakın, bir kentsel-kütle saçakla birlikte alt meydan tanımlayacak biçimde bir araya toplanmıştır. Kentsel-kütle-saçak, iç taraftaki sosyal mekanın derinliğini vurgulamak ve kesintisiz bir bakı sağlamak amacıyla inşaat teknolojilerinin üst düzeyde kullanıldığı bir yapıdır.

Üst zemin kat (AVLU -TERAS)

İkinci temel kot olan üst zemin katta eğitim merkezinin çevrelediği yarı açık avlu, alanın kuzeyindeki eğitim yapılarına ve ikinci-üçüncü proje alanlarına uzanan aksa açılmaktadır. Atölye birimleri, dans stüdyosu açılabilir cephe sistemiyle avluya dahil olur; bu sayede çok amaçlı bir açık alan elde edilebilir. İşlevsel hareketliliğe karşın kütlesel dinginliğin hissedilebildiği bu total açık alan, heykelsi bir duruşla avluya yayılan merdivenle bütünleşir, üst kottaki teras-bahçeye bağlanır.

Üst zemin kat, saçak-kütle altından geçerek rampa yüzeyiyle alt zemin kata ve Cengizhan Caddesi’ne bağlanmaktadır. Otobüs duraklarından diğer birimlere veya alanın dışarısına ulaşım, kütleden ayrılarak kampüse kadar uzanan bir köprü ile sağlanmaktadır. Bu yaya köprüsü, farklı noktalarından düşey sirkülasyon ile ALT zemin kata bağlanmıştır. Aynı kattaki medyatek birimi, Cengizhan caddesi tarafından alana girişi vurgulayan kentsel-saçak-kütledir.

Birinci kat (TERAS-BAHÇE)

Bu katın projenin temel kotlarından farklı olarak alanın dışına doğrudan bir bağlantısı yoktur. Üst zemin kata yayılarak inen merdiven, en belirgin sirkülasyon noktası ve kent figürüdür.

Doğrudan açılımın olmaması, kısmen korunaklı bir bahçe olarak işlevlendirilmesine olanak sağlamıştır. Çocuk kütüphanesi ve gündüz bakım-keşif alanlarıyla birlikte çocuklar için açık oyun mekanına dönüşmüştür.