Mimari Rapor
Düzce Üniversitesi Konuralp Yerleşkesi Düzce – Akçakoca yolu üzerinde Düzce şehir merkezinin yaklaşık 8km kuzeyinde yeralır. Güneyinde Yörük köyü batısında ise Konuralp beldesi ile komşudur. İmar planında görüldüğü üzere ilerde yapılaşma batı ve güney yönünden üniversite sınırlarına kadar dayanacaktır. Bu sebeple oluşturulacak bir sosyal omurga aynı zamanda Konuralp beldesi ve devamında köyleride içine alan bir network oluşturma potansiyeline sahiptir.
Düzce ilinde, Karadeniz kıyılarının genelinde olduğu gibi yazları sıcak, kışları ılık, her mevsim yağışlıdır; en çok yağış sonbahar ve kış aylarındadır. Yaz aylarında iki ay kadar kuraklık hissedilir. Nemli ve fazla sert olmayan iklim hakimdir. Yıllık sıcaklık ortalaması 13,1oC, ortalama yağış miktarı 845 kg/m2’dir, ortalama nispi nem %70’in altına düşmez. Hakim rüzgar yönü kuzeydoğudur. Yerleşke kuzey, batı ve doğu yönünde tepelerle çevrilmiştir. Etrafı dağlarla çevrili Düzce ovasında sıkça görülen enverziyonun engellenmesi için bu tepeler arasında kalan ekolojik koridorlara yapılaşmadan kaçınılmalıdır. Ayrıca bu koridorlar sayesinde yeşil kampüsün içine kadar difuze olabilecektir.
Üniversite kampüsleri diğer alt kademe eğitimlerden hem mimari hemde eğitim anlayışları gereği farklıdır. Şehrin dışında ya da içinde yeralan kampüsler, öğrencilerin tüm eğitim ve sosyal hayatlarının şekillendiği alanlar olmanın ötesinde bir dünya görgüsü kazandığı, evrensel değerlerin ön planda tutulduğu eğitim ve yaşam alanlarıdır. Bu sebeple son yıllarda sayısı hızla artan yapıdan ibaret üniversite/kampüslerin aksine kampüs alanları açık ve kapalı alanları, mekan – ara mekan oluşumları ile öğrencilere kendi eylemlerini tanımlama ve yeni ilişkiler, bağlantılar yaratma imkanı sunmalıdır.
Mevcut yerleşkede topoğrafya ile uyumsuz büyük kütleli yapılar ve alanı artiküle eden araç yolları ve dağınık otoparklar birçok istinat duvarını ortaya çıkarmakta ve yaya sürekliliğini kesintiye uğratmaktadır Kampüsü çevreleyen ring hat ve ona bağlı ana otopark alanları ile kampüs içi yaya akışıı rahatlatılır. Ring hattının içinde kalan yollar mümkün mertebe kaldırılmıştır. Fakat arazinin engebeli olması sebebi ile ring hattının kuzeyi ile sosyal omurga arasında eğimli araziye paralel ikincil yollar düzenlenmiştir .
Eğimin az olduğu kampüs merkezinde kültür merkezi- kütüphane-öğrenci merkezi-ana derslikler gibi yapıları birbirine bağlayan bir sosyal omurga önerilmiştir. Yeni eklenen yapılarda bu omurganın devamındaki yaya aksını besleyecek sekilde konumlandırılmıştır .
Arazinin eğimi de gözönünde bulundurularak fakülteler gruplanmış ve alt merkezler oluşturulmuştur, bu noktalarda da alt merkeze hizmet eden açık alan ve meydanlar düzenlenmiştir.
Proje alanı da bölgenin iklimsel karakteristikleri doğrultusunda bitkilendirilmiştir. Alley kenarlarında kavak(populus) ve kestane ağaçları(castanea) sıralanmaktadır. Ihlamur ağaçları(tilia) tarihte de gölgesi ve güzel kokusu nedeniyle yerleşim merkezlerinin meydanlarında bulunmakta ve insanların toplandığı odak noktaları oluşturmaktadır. Alley’lerin düğüm noktaları toplanma alanları olarak düşünülmüş ve bu noktalara ıhlamur ağaçları yerleştirilmiştir. Yoğun ağaçlandırma yapılacak ormanlık alanlar için bölgenin yaygın türlerinden sarıçam(pinus sylvestris), kızılağaç(alnus glutinosa) ve köknar(abies) tercih edilmiştir. Kampüse dikilen meyve ağaçları ile insanların doğrudan doğa ile iletişim halinde olması sağlanmıştır. Bitki seçiminde türlerin görsel özellikleri, gölge sağlayıcılıkları, günlük yaşama katacakları pozitif etkileri göz önünde bulundurulmuş ve iklime en uygun, bakımı en rahat sağlanacak türler tercih edilmiştir.