Katılımcı, eVolo 2020 Skyscraper Competition

“Sadece ölüler savaşın sonunu görür…” — George SANTAYANA

Önsöz

Sekiz yılı aşkın bir süredir, özellikle Orta Doğu’ da ve de dünyanın çeşitli bölgelerinde çatışmalar ve savaşlar sürüyor. Bu zaman zarfında masum hayatlar yitirildi, şehirler yağmalandı, evler ve barınaklar yıkıldı.

Açıkça bilindiği ve de defalarca tecrübe edildiği gibi, savaşlar ve çatışmalar çok ciddi sonuçlara gebedir;şehirlerin ve habitatların tahrip edilmesi, sivil göçler ve mülteci sorunları, altyapıların çöküşü ve çok daha fazlası…

Öte yandan, savaş sonrası sanayide -zorunlu bir biçimde- artışı öngörülen üretim, savaştan fiziksel olarak etkilenmeyen alanlar da dahil olmak üzere, doğal çevreye telafisi kolay kolay mümkün olmayan zararlar verecektir.

Fakat daha da kötüsü savaşlardan kaynaklanan kayıplar asla telafi edilmeyecek ve psikolojik hasarların onarılması da neredeyse imkansız olacaktır.

“Öyleyse gelecek nesiller için ne yapmalıyız?”

“Yeni kaynaklara talep olmadan, tahrip edilenleri yeniden inşa edebilir miyiz?”

Belki savaşları asla durduramayız,ancak yaşam alanlarını artan endüstriyel üretimin zararlarından kurtarabilir ve çevreyi koruyabiliriz…

Açıklama

Bölge

Suriye’de iç savaşın başlamasından bu yana sekiz yıl geçti. Yüz binlerce insan öldü, milyonlarca insan evsiz kaldı ve mülteci oldu. Şehirlerin çoğu yıkıldı. Ve şimdi, sadece başıboş sokaklar göze çarpıyor.

Kobane ise iç savaştan en çok etkilenen bölgelerden biri. 3.200’den fazla sivil veya kamusal yapı yıkıldı. Yaklaşık 50.000 kişi evsiz kaldı ve mülteci olarak dünyanın farklı bölgelerine yerleşmek daha doğrusu sığınmak zorunda kaldı.

Amaç

Savaş sonrası bölgelerde kentlerin yeniden inşası için gerekli olan yapı malzemelerinin üretimi yeni kaynaklar ve yüksek enerji tüketimi gerektirecektir.

İnşaat sektörü su rezervlerinin yaklaşık%12’sini tüketmekte ve toplam atığınsa yaklaşık %40’ını üretmektedir; inşaat ve yıkımların atıkları, üretilen en ağır ve en hacimli atıkların başında gelmektedir.

Yıkım geri dönüşümü, aşırı endüstriyel üretimi önlemek için önemli bir adım olarak düşünülebilir. Birçok araştırmanın sonucunda, başarılı malzeme ıslahı ve dikkatli geri dönüşüm uygulamaları sayesinde,yapı enkazlarının %90’ından daha fazlasının geri dönüştürülebildiği görülmüştür.

Beton, tuğla, cam, ahşap, metaller, plastik malzemeler, yer ve duvar kaplamaları ve izolasyon materyalleri gibi yapı malzemeleri, çökmüş yapılardan belirli oranlarda geri dönüştürülebilir.

“Cycle-Scraper”enkazlardan geri dönüştürülen yapı malzemeleri kullanılarak inşa edilecektir. Böylece savaş sonrası aşırı üretim ve tüketim sorunlarının çözülmesi ve savaş mağdurlarının birer mülteci olarak göç etmelerinin önlenmesi planlanmaktadır.

“Cycle-Scraper” Ebenezer HOWARD (1898) tarafından öne sürülmüş olan ‘Garden City’ ilkelerinin temel fikirlerine göre tasarlanmış yapay yaşam alanları içerecektir. Bu geçici komşuluklar, su, enerji ve benzeri gereksinimlerini üretebilen yapay ortamlar olarak organize edilmiştir.

Bu yapay habitatların içinde, de-monte edilebilir-çok aileli- konut birimleri tasarlanmıştır. Gelecekte bu hafif ağırlıklı birimler, yapay yaşam alanlarından sökülecek ve savaş sonrası bölgenin arındırılmış topraklarına yeniden kurulacaktır.

Alegori

Nöbetçi Bitki (Agave Americana) Analojisi

Bir efsaneye göre, Agave Americana bitkisi “Mayahuel” adındaki doğurganlık tanrıçasını sembolize etmektedir. Mayahuel’ in rüzgâr, yağmur, toprak ve mahsullerle konuştuğu söylenir.

Öte yandan bitkinin kökleri ve taban yaprakları hastalıkları iyileştirmek için kullanılmaktadır. “Cylce-Scraper” için taban, yaşam döngüsünü ve yeni başlangıçları temsil etmektedir.

Bitkinin gövdesi topraktan aldığı su ve mineralleri toplar ve dağıtır. “Cycle-Scraper” için gövde, düşey sirkülasyonu sağlamakta ve sistemin omurgasını temsil etmektedir. Bir anlamda hayat getirmekte ve onu taşımaktadır.

Nöbetçi Bitkiler çiçeklerini ve tohumlarını ölmeden hemen önce sunmaktadırlar.Böylece zamanı geldiğinde kaybolanların çevresinde yenileri büyümeye devam etmektedir. “Cycle-Scraper” içinse taç, yaşamın gelecek nesiller için devam ettiği ve bir anlamda kuluçkalandığı yerdir…