Katılımcı, Kayseri Melikgazi Buluşma Noktası Ulusal Fikir Yarışması

MİMARİ RAPOR


“Aşina olunan her zaman bilinen değildir.” Hegel’den aktaran Lefebvre ([1947]1991: 15)

Genel Mimari Kurgu

Kamusal mekânlar kentte yaşayan insanların dışarıdayken kullanabileceği, sosyalleşme, dinlenme ve benzeri gibi deneyimleri edinebileceği mekânlardır. Modern kent hayatında, kent boşluklarına olan ihtiyaç arttıkça bu gibi kamusal ortak mekânların önemi giderek daha da artmıştır.

Kent içerisinde gündelik işlerin içerisindeyken soluksuz yaşama ve her yere yetişme çabası gözlemlenir. Tam da bu noktada bu sürekliliğin kısa veya uzun süreli duraklamalara olanak sağlayan bir mekân ile sorgulaması yapılabilir mi? Yer belirtme, dinlenme, soluklanma ve sosyalleşme gibi kavramların sorgulaması yukarıda verilen alıntı ile bakılıp aşina olunan bir mekânsal kurgu ile yeniden ele alınabilir mi?

Kent içerisinde gündelik hayat yolculuğunun bir durağı olacak bu noktanın sadece anlık buluşmalara olanak sağlamaması üzerine durulmuştur. Bu nedenle gündelik yaşam içerisindeki birbirinden farklı sürelere sahip farklı kişilere hitap edecek olan üç farklı zamana ait beş birbirine bağlı fakat birbirinden bağımsız mekân kurgulanmıştır. Kurgulanan bu mekânlar ile kent içerisindeki bu boşluk Buluşma, Aidiyet ve Uğrama olarak üç zamanda ele alınmıştır. Bu üç zamanın eylemlerine yönelik de Buluşma Noktası, Pavyon, Avlu, Etkinlik Alanı ve Uğrama Noktası olarak beş mekân kurgulanmıştır.

Mekân kurguları yapılırken yerel mimari eleman olan geleneksel kemer kapılara atıfta bulunulmuştur. Verilen yarışma alanı boyunca birbirinden farklı mekânlara açılan sıralı kapılar ile mekânlar oluşturulmuştur. Mekânlar oluşturulurken önünde bulundukları surun önünü kapatmayacak hafif strüktürel elemanlardan oluşmasına dikkat edilmiştir.

Mekânsal Organizasyon

Kurgulanan proje Buluşma Noktası, Pavyon, Avlu, Etkinlik Alanı ve Uğrama Noktası olarak beş mekândan oluşmaktadır. Sur üzerinde bulunan otoparka geçiş kapısı, Buluşma Noktası ve diğer mekânları ayıran bir ayırıcı olarak kullanılmıştır.

Buluşma noktası tasarlanırken çevresinde bulunan tarihi Yoğunburç ve Alaca Kümbet referans alınmıştır. Ele alınan bu iki yapının da hâlihazırda kentliler için bir buluşma noktası ifade ettiği gözlemlenmiştir. Tasarlanan yeni buluşma noktasında yeni bir eser yaratmak yerine çevrede bulunan tarihi eserleri yansıtan bir küre kullanılmıştır. Buluşma noktasının konumunu belirleyen bu iki tarihi yapı olmuştur.

Tasarımın bu bölümünde bir pavyon tasarlanmıştır. Bu pavyon hem bir karşılama mekânı gibi davranırken hem de tekil vakit geçirmek, kent içinde yalnız mekânlar üretilmiştir. Kent içinde kamusal bir mekân tasarlarken sadece birliktelik değil aynı zamanda kalabalığın içinde yalnız kalınabilecek mekânlar da yaratmak gerekmiştir.

Geçmişten beri önemli bir ticaret şehri olan Kayseri’de avlulu mekânlar yoğun bir şekilde bulunur. Tasarımın bu bölümde ise avlulu bir mekân oluşturularak Buluşma Noktası genelinde bir orta bahçe tasarlanmıştır. Yine aynı şekilde ticarete atıfta bulunan mini pazar alanı oluşturulmuştur. Yoğun konut dokusu da düşünülerek genel strüktürel kurguya bağlı kalınarak çocuk oyun alanı da eklenmiştir.

Kamusal mekânların vazgeçilmez bir fonksiyonu olan etkinlik alanlarının etkinlik saatleri dışındaki boşluğu dikkat çekmiştir. Burada ele alınan etkinlik alanı ise aynı zamanda spor aktivitelerinin de yapılabileceği bir alan olarak kurgulanmıştır.

Buluşma noktasının son mekânı olan Uğrama Alanında ise, kentsel yaşamın günlük koşuşturmasında Buluşma Noktasına dâhil olmadan anlık veya kısa süreli dinlenmelerin, soluklanmaların, ayaküstü sohbetlerin, karşılaşmaların gerçekleşeceği bir mekân oluşturulmuştur.

Sonuç olarak ele alınan Buluşma, Aidiyet ve Uğrama adlı üç zamanın Buluşma Noktası, Pavyon, Avlu, Etkinlik Alanı ve Uğrama Noktası adlı beş mekân üzerinden düşünülmesi ve kentsel yaşamın kamusallığı bu mekânlar üzerinden hedeflenmiştir.