Katılımcı, ODTÜ Lisans Öğrencileri Yurt Binası Davetli Mimari Proje Yarışması

Yerleşim:

Yeni yapılacak yurt binasının, mevcut binaların dışa kapalı mimarisine ters bir yaklaşımla, bulunduğu çevrenin cazibe merkezi olması amaçlandı. Bunun için yapı merkezi bir avlu-meydan oluşturacak şekilde planlanırken, güney ve kuzeyde bulunan mevcut yurt binaları ile de yaya ilişkileri kuruldu. Kuzeyde kütle yoldan geri çekilerek hem otoparktan hem de Faika Demiray Yurdu’ndan yaklaşım rahatlatıldı. Güneyde ise arsa sınırlarına kadar dayanan kütle zemin katta Refika Aksoy Yurdu’yla bağlantı oluşturmak üzere tasarlandı.

Yapının, arsanın kuzey ve güneyindeki uzun kenarlara paralel iki blok halinde tasarlandığı kabul edilebilir. Kuzeyde kadın, güneyde erkek öğrencilerin bulunduğu bloklar yer alıyor. İki blok arasında kuzey-güney aksında bağlantı bloku yer alıyor.

Girişler:

Yapıya girişler 4 ayrı noktadadır. Ana Giriş, yapının çevrelediği giriş meydanından alınıyor. Girişin yola olan mesafesinden dolayı koruyucu bir saçak meydanı bölüyor.

Kafe için de dışarıdan gelen ziyaretçilere açık bir giriş ve hava durumuna bağlı olarak dış mekan tanımlandı. Yapının batısında oluşturulan servis avlusunda da giriş ve çıkış var. Dördüncü giriş ise yurt müdürü için tasarlanan lojmana, yine batı cephesinde verilen, otoparkla da bağlantılı giriş.

Ortak Mekanlar:

Kadın ve erkek öğrencilerin ortak kullanacağı tüm hacimler zemin ve bodrum katlarda bulunuyor. Ortak çalışma, yeme-içme, eğlence-dinlence hacimleri zemin katta, Giriş Meydanı’nı çevreler vaziyette, sesli ve sessizlik isteyen hacimler birbirinden uzak tutularak yerleştirildi. Çamaşır-ütü ve diğer servis hacimleri de rahat bir bağlantı sağlayan merdiven ile ulaşılan bodrum katta yer alıyor.

Cinsiyet Grupları:

İki cinsiyet grubu, kendilerine ait bölümlere, yapının girişinde karşımıza çıkan danışma bankosunun iki yanına ayrılan koridorlarla ulaşabiliyor. Üst katlara çıkış, sadece kişinin kendi cinsiyet grubuna ait koridora geçmesiyle mümkün oluyor. Bu ayrımı danışma görevlisi sağlayabileceği gibi, kartlı-turnikeli bir sistem uygulanması da uygun bir çözüm getirecektir.

Engelli öğrencilere ait odalar, girişe en yakın odalar olarak kendilerine yer bulmakta.

İki blok arası geçişin bulunduğu kısım da kuzey blokla birlikte ele alındığında, tip katlarda her iki blokta da 25’er oda yer almaktadır. Ancak iki blok arasında geçişin engellendiği nokta değiştirilerek sayılar değiştirilebilir. Bir başka deyişle yurtta kadın/erkek oranına göre her eğitim yılında iki bloktaki oda sayıları ile oynamayı mümkün kılan bir esneklik sağlanmıştır.

Yatak Katları:

Yatak katlarına iki cinsiyet grubunun kendi bloklarına hitap eden, ışıklı birer galeri boşluğunun içinden yukarı çıkan merdivenlerle ulaşılıyor. Ayrıca hem imar yönetmeliği gereği, hem de ihtiyaç anında kullanılmak üzere iki blokta birer asansör yer alıyor.

Tip yatak odası etüdünde, istenen elemanların hem adet hem de işlev bakımından eksiklik göstermemesi gözetilirken aynı zamanda odaların cephe boyu da mümkün olduğunca kısa tutulmaya çalışıldı. Bu çaba, hem arsada bulunan ve korunması istenen ağaçla kısıtlanan, hem de tasarımın çevreyle ilişki kurmak istemesinden dolayı uzun kütlelerden kaçınan mimarın ulaşmak istediği yapı formunun ortaya çıkmasına, istenen kat adedini de aşmadan, izin verdi. Oda genişliği pek çok alternatif çözüm sonunda, akstan aksa 6.20m’lik ölçüye getirildi ve yurt yapılarının tipik özelliği olan uzun koridorlar mümkün olduğunca kısaldı. Bu kısalma yapı kütlelerine toparlayıcı bir etki yaptı. Ayrıca dış cephede bulunması elzem olmayan ortak mutfaklar, duş-tuvaletler ve merdivenler planların iç kısımlarına alınarak kütlelere rasyonel oranlar kazandırdı.

Cepheler:

Oda çözümünden doğan hareketli cephe binanın bütününe yansıdı ve yapıya heyecan katan bir unsur olarak kabul edildi. Cephede oluşan boşluklar kimi yerde sadece görsel amaçlı elemanlarla doldurularak ışık oyunlarına yol açtı. Böylece gençler tarafından kullanılan binanın, karakterini dışa yansıtan bir görünümü oldu.

Cephe malzemeleri seçilirken O.D.T.Ü. gelenekleri gözetildi. Neredeyse üniversitenin dili haline gelen brüt beton ve çıplak pres tuğla kompozisyonlarına hem gönderme yapmak hem de güncel bir yorum katmak adına terrakotta ve gene brüt beton kullanıldı. Pencerelerde, alüminyum doğrama kayıtlarını tamamlayıcı alüminyum kompozit panellerden üretilmiş söveler öngörüldü. Ancak maliyete yük getirebilecek bu elemanlar yüzeylerin tamamında değil, cephelere karakter verecek ölçüde, yer yer kullanıldı ve cephenin genelinde ekonomik ve kullanışlı klasik dış cephe detayı öngörüldü.

Tüm cephelerde ısı yalıtımı detayları öngörüldü ve uygulama projesine yansıtılmak üzere not edildi.